1 Senhor, como se têm multiplicado os meus adversários! São muitos os que se levantam contra mim.

2 Muitos dizem da minha alma: Não há salvação para ele em Deus. (Selá.)

3 Porém tu, Senhor, és um escudo para mim, a minha glória, e o que exalta a minha cabeça.

4 Com a minha voz clamei ao Senhor, e ouviu-me desde o seu santo monte. (Selá.)

5 Eu me deitei e dormi; acordei, porque o Senhor me sustentou.

6 Não temerei dez milhares de pessoas que se puseram contra mim e me cercam.

7 Levanta-te, Senhor; salva-me, Deus meu; pois feriste a todos os meus inimigos nos queixos; quebraste os dentes aos ímpios.

8 A salvação vem do Senhor; sobre o teu povo seja a tua bênção. (Selá.)

1 Κυριε, ποσον επληθυνθησαν οι εχθροι μου πολλοι επανιστανται επ' εμε·

2 πολλοι λεγουσι περι της ψυχης μου, δεν ειναι δι' αυτον σωτηρια εν τω Θεω· Διαψαλμα.

3 Αλλα συ, Κυριε, εισαι η ασπις μου, η δοξα μου και ο υψονων την κεφαλην μου.

4 Εκραξα με την φωνην μου προς τον Κυριον, και εισηκουσε μου εκ του ορους του αγιου αυτου. Διαψαλμα.

5 Εγω επλαγιασα και εκοιμηθην· εξηγερθην· διοτι ο Κυριος με υποστηριζει.

6 Δεν θελω φοβηθη απο μυριαδων λαου των αντιπαρατασσομενων κατ' εμου κυκλω.

7 Αναστηθι, Κυριε· σωσον με, Θεε μου· διοτι συ επαταξας παντας τους εχθρους μου κατα της σιαγονος· συνετριψας τους οδοντας των ασεβων.

8 Του Κυριου ειναι η σωτηρια· επι τον λαον σου ειναι η ευλογια σου. Διαψαλμα.