1 Cantai ao SENHOR um cântico novo, cantai ao SENHOR toda a terra.

2 Cantai ao Senhor, bendizei o seu nome; anunciai a sua salvação de dia em dia.

3 Anunciai entre as nações a sua glória; entre todos os povos as suas maravilhas.

4 Porque grande é o Senhor, e digno de louvor, mais temível do que todos os deuses.

5 Porque todos os deuses dos povos são ídolos, mas o Senhor fez os céus.

6 Glória e majestade estão ante a sua face, força e formosura no seu santuário.

7 Dai ao Senhor, ó famílias dos povos, dai ao Senhor glória e força.

8 Dai ao Senhor a glória devida ao seu nome; trazei oferenda, e entrai nos seus átrios.

9 Adorai ao Senhor na beleza da santidade; tremei diante dele toda a terra.

10 Dizei entre os gentios que o Senhor reina. O mundo também se firmará para que se não abale; julgará os povos com retidão.

11 Alegrem-se os céus, e regozije-se a terra; brame o mar e a sua plenitude.

12 Alegre-se o campo com tudo o que há nele; então se regozijarão todas as árvores do bosque,

13 Ante a face do Senhor, porque vem, porque vem a julgar a terra; julgará o mundo com justiça e os povos com a sua verdade.

1 Ψαλατε εις τον Κυριον ασμα νεον· ψαλατε εις τον Κυριον, πασα η γη.

2 Ψαλατε εις τον Κυριον· ευλογειτε το ονομα αυτου· κηρυττετε απο ημερας εις ημεραν την σωτηριαν αυτου.

3 Αναγγειλατε εν τοις εθνεσι την δοξαν αυτου, εν πασι τοις λαοις τα θαυμασια αυτου.

4 Διοτι μεγας ο Κυριος και αξιυμνητος σφοδρα· ειναι φοβερος υπερ παντας τους θεους.

5 Διοτι παντες οι θεοι των εθνων ειναι ειδωλα· ο δε Κυριος τους ουρανους εποιησε.

6 Δοξα και μεγαλοπρεπεια ειναι ενωπιον αυτου· ισχυς και ωραιοτης εν τω αγιαστηριω αυτου.

7 Αποδοτε εις τον Κυριον, πατριαι των λαων, αποδοτε εις τον Κυριον δοξαν και ισχυν.

8 Αποδοτε εις τον Κυριον την δοξαν του ονοματος αυτου· λαβετε προσφορας και εισελθετε εις τας αυλας αυτου.

9 Προσκυνησατε τον Κυριον εν τω μεγαλοπρεπει αγιαστηριω αυτου· φοβεισθε απο προσωπου αυτου, πασα η γη.

10 Ειπατε εν τοις εθνεσιν, Ο Κυριος βασιλευει· η οικουμενη θελει βεβαιως εισθαι εστερεωμενη· δεν θελει σαλευθη· αυτος θελει κρινει τους λαους εν ευθυτητι.

11 Ας ευφραινωνται οι ουρανοι, και ας αγαλλεται η γη· ας ηχη η θαλασσα και το πληρωμα αυτης.

12 Ας χαιρωσιν αι πεδιαδες και παντα τα εν αυταις· τοτε θελουσιν αγαλλεσθαι παντα τα δενδρα του δασους

13 ενωπιον του Κυριου· διοτι ερχεται, διοτι ερχεται δια να κρινη την γην· θελει κρινει την οικουμενην εν δικαιοσυνη και τους λαους εν τη αληθεια αυτου.