1 Regozijai-vos no SENHOR, vós justos, pois aos retos convém o louvor.

2 Louvai ao Senhor com harpa, cantai a ele com o saltério e um instrumento de dez cordas.

3 Cantai-lhe um cântico novo; tocai bem e com júbilo.

4 Porque a palavra do Senhor é reta, e todas as suas obras são fiéis.

5 Ele ama a justiça e o juízo; a terra está cheia da bondade do Senhor.

6 Pela palavra do Senhor foram feitos os céus, e todo o exército deles pelo espírito da sua boca.

7 Ele ajunta as águas do mar como num montão; põe os abismos em depósitos.

8 Tema toda a terra ao Senhor; temam-no todos os moradores do mundo.

9 Porque falou, e foi feito; mandou, e logo apareceu.

10 O Senhor desfaz o conselho dos gentios, quebranta os intentos dos povos.

11 O conselho do Senhor permanece para sempre; os intentos do seu coração de geração em geração.

12 Bem-aventurada é a nação cujo Deus é o Senhor, e o povo ao qual escolheu para sua herança.

13 O Senhor olha desde os céus e está vendo a todos os filhos dos homens.

14 Do lugar da sua habitação contempla todos os moradores da terra.

15 Ele é que forma o coração de todos eles, que contempla todas as suas obras.

16 Não há rei que se salve com a grandeza dum exército, nem o homem valente se livra pela muita força.

17 O cavalo é falaz para a segurança; não livra ninguém com a sua grande força.

18 Eis que os olhos do Senhor estão sobre os que o temem, sobre os que esperam na sua misericórdia;

19 Para lhes livrar as almas da morte, e para os conservar vivos na fome.

20 A nossa alma espera no Senhor; ele é o nosso auxílio e o nosso escudo.

21 Pois nele se alegra o nosso coração; porquanto temos confiado no seu santo nome.

22 Seja a tua misericórdia, Senhor, sobre nós, como em ti esperamos.

1 Αγαλλεσθε, δικαιοι, εν Κυριω· εις τους ευθεις αρμοζει η αινεσις.

2 Υμνειτε τον Κυριον εν κιθαρα· εν ψαλτηριω δεκαχορδω ψαλμωδησατε εις αυτον.

3 Ψαλλετε εις αυτον ασμα νεον· καλως σημαινετε τα οργανα σας εν αλαλαγμω.

4 Διοτι ευθυς ειναι ο λογος του Κυριου, και παντα τα εργα αυτου μετα αληθειας.

5 Αγαπα δικαιοσυνην και κρισιν· απο του ελεους του Κυριου ειναι πληρης η γη.

6 Με τον λογον του Κυριου εγειναν οι ουρανοι, και δια της πνοης του στοματος αυτου πασα η στρατια αυτων.

7 Συνηγαγεν ως σωρον τα υδατα της θαλασσης· εβαλεν εις αποθηκας τας αβυσσους.

8 Ας φοβηθη τον Κυριον πασα η γη· ας τρομαξωσιν απ' αυτου παντες οι κατοικοι της οικουμενης.

9 Διοτι αυτος ειπε, και εγεινεν· αυτος προσεταξε, και εστερεωθη.

10 Ο Κυριος ματαιονει την βουλην των εθνων, ανατρεπει τους διαλογισμους των λαων.

11 Η βουλη του Κυριου μενει εις τον αιωνα· οι λογισμοι της καρδιας αυτου εις γενεαν και γενεαν.

12 Μακαριον το εθνος, του οποιου ο Θεος ειναι ο Κυριος. Ο λαος, τον οποιον εξελεξε δια κληρονομιαν αυτου.

13 Ο Κυριος διεκυψεν εξ ουρανου· ειδε παντας τους υιους των ανθρωπων.

14 Εκ του τοπου της κατοικησεως αυτου θεωρει παντας τους κατοικους της γης.

15 Εξ ισου επλασε τας καρδιας αυτων· γνωριζει παντα τα εργα αυτων.

16 Δεν σωζεται βασιλευς δια πληθους στρατευματος· ο δυνατος δεν ελευθερουται δια της μεγαλης αυτου ανδρειας.

17 Ματαιος ο ιππος προς σωτηριαν· και δια της πολλης αυτου δυναμεως δεν θελει σωσει.

18 Ιδου, ο οφθαλμος του Κυριου ειναι επι τους φοβουμενους αυτον· επι τους ελπιζοντας επι το ελεος αυτου·

19 δια να ελευθερωση εκ θανατου την ψυχην αυτων, και εν καιρω πεινης να διαφυλαξη αυτους εις ζωην.

20 Η ψυχη ημων προσμενει τον Κυριον· αυτος ειναι βοηθος ημων και ασπις ημων.

21 Διοτι εις αυτον θελει ευφρανθη η καρδια ημων, επειδη επι το ονομα αυτου το αγιον ηλπισαμεν.

22 Γενοιτο, Κυριε, το ελεος σου εφ' ημας, καθως ηλπισαμεν επι σε.