1 En toe die dae van Dawid nader kom dat hy sou sterwe, het hy sy seun Salomo bevel gegee en gesê:

2 Ek gaan heen op die weg van die hele aarde: wees dan sterk en word 'n man;

3 en onderhou die ordening van die HERE jou God deur te wandel in sy weë, deur sy insettinge, sy gebooie en sy verordeninge en sy getuienisse te onderhou, soos geskrywe is in die wet van Moses, sodat jy voorspoedig kan uitvoer alles wat jy doen, en alles waartoe jy jou begewe;

4 sodat die HERE sy woord mag vervul wat Hy oor my gespreek het, naamlik: As jou seuns ag gee op hulle weg deur voor my aangesig getrou te wandel met hulle hele hart en met hulle hele siel, dan sal daar nie vir jou 'n man op die troon van Israel ontbreek nie.

5 En jy weet ook self wat Joab, die seun van Seruja, my aangedoen het; wat hy die twee leërowerstes van Israel, Abner, die seun van Ner, en Am sa, die seun van Jeter, aangedoen het; hoe hy hulle vermoor en oorlogsbloed in vredestyd vergiet het, sodat hy die gord wat om sy heupe en die skoene wat aan sy voete was, met oorlogsbloed bevlek het.

6 Handel dan na jou wysheid, en sy grys hare moet jy nie met vrede in die doderyk laat neerdaal nie.

7 Maar aan die seuns van Bars¡llai, die Gileadiet, moet jy guns bewys, en hulle moet wees onder die wat aan jou tafel eet; want so het hulle na my toe aangekom toe ek vir jou broer Absalom gevlug het.

8 Verder is daar by jou S¡me‹, die seun van Gera, die Benjaminiet, uit Bahurim; hy naamlik het my gevloek met 'n hewige vloek die dag toe ek na Mahan im gegaan het; en hy het afgekom om my te ontmoet by die Jordaan, sodat ek vir hom by die HERE gesweer en gesê het: Ek sal jou nie met die swaard doodmaak nie.

9 Maar nou moet jy hom nie ongestraf laat bly nie, want jy is 'n wyse man; daarom sal jy weet wat jy hom moet aandoen, dat jy sy grys hare met bloed in die doderyk laat neerdaal.

10 Toe het Dawid ontslaap met sy vaders, en hy is begrawe in die stad van Dawid.

11 En die dae wat Dawid oor Israel geregeer het, was veertig jaar; in Hebron het hy sewe jaar geregeer, en in Jerusalem het hy drie en dertig jaar geregeer.

12 Daarna het Salomo op die troon van sy vader Dawid gaan sit, en sy koningskap is goed bevestig.

13 Toe kom Adonia, die seun van Haggit, na B tseba, die moeder van Salomo, en sy vra: Is jou koms vrede? En hy antwoord: Vrede.

14 Verder sê hy: Ek het 'n woord vir u. En sy antwoord: Spreek.

15 En hy sê: U weet dat die koningskap myne was en die hele Israel sy aangesig op my gerig het, dat ek koning sou word; maar die koningskap het oorgegaan en my broer s'n geword, want deur die HERE was dit vir hom bestem.

16 En nou doen ek een versoek aan u; wys my nie af nie. En sy antwoord hom: Spreek.

17 Toe sê hy: Spreek tog met koning Salomo, want hy sal u nie afwys nie, dat hy Ab¡sag, die Sunamitiese, aan my as vrou moet gee.

18 En B tseba sê: Goed, ,k sal met die koning oor jou spreek.

19 Toe B tseba dan ingaan na koning Salomo om met hom oor Adonia te spreek, het die koning opgestaan om haar te ontmoet en voor haar gebuig; daarna het hy op sy troon gaan sit en vir die moeder van die koning 'n stoel laat neersit, en sy het aan sy regterhand plaas geneem.

20 Toe sê sy: Een klein versoek doen ek aan u; wys my nie af nie. En die koning antwoord haar: Vra, my moeder, want ek sal u nie afwys nie.

21 En sy sê: Laat Ab¡sag, die Sunamitiese, aan u broer Adonia as vrou gegee word.

22 Daarop antwoord koning Salomo en sê aan sy moeder: Maar waarom vra u Ab¡sag, die Sunamitiese, vir Adonia? Vra ook die koningskap vir hom, want hy is my broer wat ouer is as ek, ja, vir hom en vir Abjatar, die priester, en vir Joab, die seun van Seruja!

23 En koning Salomo het gesweer by die HERE en gesê: Mag God so aan my doen en so daaraan toedoen -- sekerlik, Adonia het hierdie woord ten koste van sy lewe gespreek.

24 En nou, so waar as die HERE leef wat my bevestig het en my op die troon van my vader Dawid laat sit en vir my 'n huis gestig het volgens sy belofte -- Adonia sal sekerlik vandag gedood word!

25 Daarop het koning Salomo gestuur deur die diens van Ben ja, die seun van Jojada; en die het op hom aangeval, sodat hy gesterf het.

26 En vir Abjatar, die priester, sê die koning: Gaan na Anatot op jou grond, want jy verdien die dood; maar vandag sal ek jou nie doodmaak nie, omdat jy die ark van die Here HERE voor my vader Dawid uit gedra het en omdat jy deelgenoot was van alles wat my vader gely het.

27 So het Salomo dan Abjatar verdrywe, sodat hy nie meer priester van die HERE was nie, om die woord van die HERE te vervul wat Hy oor die huis van Eli in Silo gespreek het.

28 Toe die gerug by Joab kom -- want Joab was aan die kant van Adonia, alhoewel hy nie aan die kant van Absalom was nie -- het Joab gevlug na die tent van die HERE en die horings van die altaar vasgehou.

29 En aan koning Salomo is meegedeel: Joab het gevlug na die tent van die HERE, en kyk, daar is hy by die altaar! Toe laat Salomo aan Ben ja, die seun van Jojada, weet: Gaan heen, val op hom aan.

30 Daarop het Ben ja by die tent van die HERE gekom en vir hom gesê: So spreek die koning: Kom uit. Maar hy sê: Nee, want hier wil ek sterf. En Ben ja het die koning 'n antwoord gebring en gesê: So het Joab gespreek, en so het hy my geantwoord.

31 Toe beveel die koning hom: Doen soos hy gespreek het: val op hom aan, en begrawe hom, sodat jy die onskuldige bloed wat Joab vergiet het, van my en my vader se huis af verwyder;

32 en dat die HERE sy bloed op sy eie hoof laat neerkom, omdat hy op twee manne, regverdiger en beter as hy, aangeval en hulle met die swaard vermoor het sonder medewete van my vader Dawid: Abner, die seun van Ner, die leërowerste van Israel, en Am sa, die seun van Jeter, die leërowerste van Juda;

33 en dat hulle bloed op die hoof van Joab en op die hoof van sy nageslag vir ewig kan neerkom, maar Dawid en sy nageslag en sy huis en sy troon vrede kan hê van die HERE tot in ewigheid.

34 Toe het Ben ja, die seun van Jojada, opgegaan en op hom aangeval en hom gedood; en hy is begrawe in sy huis in die woestyn.

35 Daarop het die koning Ben ja, die seun van Jojada, in sy plek oor die leër aangestel; en Sadok, die priester, het die koning aangestel in die plek van Abjatar.

36 Verder het die koning S¡me‹laat roep en vir hom gesê: Bou vir jou 'n huis in Jerusalem, en jy moet daar woon en mag daarvandaan nie uitgaan, nêrens heen nie;

37 die dag dat jy uitgaan en oor die spruit Kidron trek, moet jy voorwaar weet dat jy sekerlik sal sterwe; jou bloed sal op jou hoof wees.

38 En S¡me‹sê vir die koning: Dit is goed; soos my heer die koning gespreek het, so sal u dienaar doen. En S¡me‹het baie dae in Jerusalem gebly.

39 Maar aan die einde van drie jaar het twee van S¡me‹se slawe weggeloop na Agis, die seun van M äga, die koning van Gat; en aan S¡me‹is meegedeel en gesê: Jou slawe is daar in Gat.

40 Toe maak S¡me‹klaar en saal sy esel op en vertrek na Gat, na Agis toe, om sy slawe te soek; en S¡me‹het gegaan en sy slawe van Gat af gebring.

41 Maar aan Salomo is meegedeel dat S¡me‹uit Jerusalem na Gat weggegaan en teruggekom het.

42 Daarop laat die koning S¡me‹roep, en hy sê vir hom: Het ek jou nie by die HERE besweer en jou gewaarsku nie en gesê: Die dag dat jy uitgaan en êrens heen trek, moet jy voorwaar weet dat jy sekerlik sal sterwe? En jy het aan my gesê: Dit is goed; ek het gehoor.

43 Waarom het jy dan die eed by die HERE en die gebod wat ek jou opgelê het, nie gehou nie?

44 Verder sê die koning vir S¡me‹: Jy ken self al die boosheid waar jou hart van weet, wat jy my vader Dawid aangedoen het; daarom laat die HERE jou boosheid op jou eie hoof neerkom.

45 Maar mag koning Salomo geseënd wees en die troon van Dawid bevestig word voor die aangesig van die HERE tot in ewigheid!

46 Daarop gee die koning bevel aan Ben ja, die seun van Jojada: die het uitgegaan en op hom aangeval, sodat hy gesterf het.

1 大卫的死期近了， 就嘱咐他的儿子所罗门说：

2 "我现在要走世人必走的路了， 你当坚强作大丈夫，

3 谨守耶和华你 神所吩咐的， 遵行他的道， 按摩西律法所写的， 谨守他的律例、诫命、典章和法度； 这样， 无论你作什么， 无论你往哪里去， 都可以亨通。

4 这样， 耶和华必坚立他所说有关我的话， 说： ‘如果你的子孙谨慎自己所行的， 一心一意、诚诚实实行在我面前， 就不断有人坐以色列的王位了。’

5 你也要知道洗鲁雅的儿子约押对我所行的， 就是对以色列的两个元帅： 尼珥的儿子押尼珥和益帖的儿子亚玛撒所行的。他杀了他们， 在和平的时候流他们的血， 像作战时一样， 把战争的血染在他腰间所束的带子上和脚上所穿的鞋子上。

6 所以你要凭你的智慧而行， 不要让他白发到老， 平平安安下到阴间。

7 但是你要恩待基列人巴西莱的众子， 使他们与你同席吃饭， 因为我逃避你哥哥押沙龙的时候， 他们拿食物来迎接我。

8 与你在一起的有巴户琳的便雅悯人基拉的儿子示每； 我往玛哈念去的那天， 他用狠毒的咒语咒骂我。后来他下到约旦河来迎接我的时候， 我就指着耶和华向他起誓， 说： ‘我必不用刀杀死你。’

9 现在， 你不要以他为无罪， 你是个聪明人， 你必知道该怎样待他， 使他白发苍苍流血下到阴间。"

10 大卫与他的列祖同睡， 葬在大卫城里。

11 大卫作以色列王四十年： 在希伯仑作王七年； 在耶路撒冷作王三十三年。

12 于是所罗门坐在他父亲的王位上， 他的国非常稳固。

13 哈及的儿子亚多尼雅去见所罗门的母亲拔示巴， 拔示巴问他： "你来是为和平吗？"他回答： "是为和平来的。"

14 他又说： "我有话对你说。"拔示巴说： "你说吧！ "

15 亚多尼雅说： "你知道这国位原是我的， 以色列众人都希望我作王； 不料国位反归了我的弟弟， 因为他得着国位是出于耶和华。

16 现在我有一事请求你， 请你不要拒绝。"拔示巴对他说： "你说吧！ "

17 他说： "求你向所罗门王说， 请他把书念的女子亚比煞赐给我作妻子， 因为他必不会拒绝你。"

18 拔示巴说： "好吧， 我必为你向王请求。"

19 于是拔示巴去见所罗门王， 为亚多尼雅的事向他请求。王起来迎接她， 向她下拜， 然后坐在自己的王座上， 又吩咐人为王的母亲摆设一个座位； 她就坐在王的右边。

20 拔示巴说： "我有一件小事求你， 请不要拒绝我。"王对她说： "母亲， 你说吧， 我必不会拒绝你。"

21 拔示巴说： "请把书念的女子亚比煞赐给你哥哥亚多尼雅作妻子。"

22 所罗门王回答他母亲， 说： "你为什么要为亚多尼雅求书念的女子亚比煞呢？你也可以为他求这个国位， 因为他是我的哥哥， 又有亚比亚他祭司和洗鲁雅的儿子约押拥护他。"

23 于是所罗门王指着耶和华起誓， 说： "如果亚多尼雅不因说了这话而送命， 愿 神惩罚我， 并且加倍惩罚我。

24 现在， 我指着永活的耶和华──那位坚立了我， 使我坐在我父亲大卫的王位上， 又照他所应许， 为我建立家室的──起誓， 今天亚多尼雅必被处死！ "

25 于是， 所罗门王差派耶何耶大的儿子比拿雅去击杀亚多尼雅， 他就死了。

26 王对亚比亚他祭司说： "你回亚拿突自己的田地去吧！ 你本来是该死的， 但我今天不杀死你， 因为你在我父亲大卫面前抬过主耶和华的约柜， 又与我父亲同受一切苦难。"

27 所罗门就罢免了亚比亚他， 不准他作耶和华的祭司， 这样就应验了耶和华在示罗所说有关以利家的话。

28 约押虽然没有拥护过押沙龙， 但曾拥护亚多尼雅； 这消息传到约押那里， 他就逃到耶和华的帐幕里去， 抓紧祭坛的角。

29 有人告诉所罗门王约押逃到耶和华的帐幕里去了， 现在就在祭坛的旁边。于是所罗门差派耶何耶大的儿子比拿雅去说： "你去把他杀死。"

30 比拿雅来到耶和华的帐幕那里， 对约押说： "王这样吩咐说： ‘你出来！ ’"约押说： "我不出去！ 我要死在这里。"于是比拿雅回复王说： "约押这样说， 他这样回答我。"

31 王对比拿雅说： "你照着约押的话行吧！ 杀死他， 把他埋葬， 好叫约押所流无辜人的血， 从我和我父的家除去。

32 耶和华必使约押流无辜人的血的罪归到他自己头上， 因为他击杀了两个比他又公义又良善的人， 就是用刀杀了以色列的元帅尼珥的儿子押尼珥， 和犹大的元帅益帖的儿子亚玛撒， 这事我的父亲大卫一点都不知道。

33 愿流这二人的血的罪归到约押和他后裔的头上， 直到永远； 但大卫和他的后裔， 他的家和他的国却要从耶和华那里得享平安， 直到永远。"

34 于是耶何耶大的儿子比拿雅上去击杀他， 把他杀死， 葬在旷野约押自己的家中。

35 王任命耶何耶大的儿子比拿雅取代约押统领军队； 又任命撒督祭司取代亚比亚他的职位。

36 王派人去把示每召来， 对他说： "你要为自己在耶路撒冷建造一座房屋， 住在那里， 不可从那里出来到任何别的地方去。

37 你必须知道， 你哪一天出来， 越过汲沦溪， 你哪一天就要死。你流人血的罪必归到你自己的头上。"

38 示每对王说： "这话很好， 我主我王怎么说， 你仆人就照着行。"于是示每在耶路撒冷住了很久。

39 三年以后， 示每的两个仆人逃到迦特王玛迦的儿子亚吉那里。有人告诉示每说： "你的仆人在迦特。"

40 于是示每起来， 预备好自己的骡子， 就往迦特亚吉王那里去寻找他的仆人。示每去了， 又把他的仆人从迦特带回来。

41 有人告诉所罗门示每离开耶路撒冷往迦特去， 又回来了。

42 王就派人把示每召来， 对他说： "我不是叫你指着耶和华起誓， 并且警告你： ‘你必须知道， 你哪一天出去到任何别的地方， 你哪一天就要死’吗？你也对我说过： ‘这话很好， 我必听从。’

43 现在你为什么不遵守你向耶和华所起的誓， 和我吩咐你的命令呢？"

44 王又对示每说： "你自己知道你心里的一切恶事， 就是你向我父亲大卫所行的； 现在耶和华要把你的罪归到你的头上。

45 所罗门王却要蒙福， 大卫的王位必在耶和华眼前得坚立， 直到永远。"

46 于是王命令耶何耶大的儿子比拿雅， 比拿雅就出去击杀示每， 示每就死了。这样， 所罗门就巩固了他的国。