1 Toe sê die manskappe van Efraim vir hom: Wat is dit wat u ons aangedoen het, dat u ons nie geroep het toe u weggetrek het om teen die Midianiete te veg nie? En hulle het heftig met hom getwis.

2 Maar hy sê vir hulle: Wat het ek nou gedoen in vergelyking met julle? Is die na-oes van Efraim nie beter as die wynoes van Abiëser nie?

3 God het die vorste van M¡dian, Oreb en Seëb, in julle hand gegee, maar wat kon ek doen in vergelyking met julle? Toe bedaar hulle opgewondenheid teenoor hom nadat hy hierdie woord gespreek het.

4 En G¡deon het gekom by die Jordaan, en hy en die drie honderd man wat by hom was, het oorgetrek, moeg en besig om te agtervolg.

5 En hy sê aan die manne van Sukkot: Gee tog broodjies vir die manskappe wat op my voetspore volg, want hulle is moeg, en ek is besig om Seba en S lmuna, die konings van die Midianiete, agterna te jaag.

6 Maar die vorste van Sukkot vra: Is die handpalm van Seba en van S lmuna nou al in u hand, dat ons aan u leër brood moet gee?

7 Toe sê G¡deon: Daarom, as die HERE Seba en S lmuna in my hand gee, sal ek julle vlees met woestyndorings en distels dors.

8 En daarvandaan het hy opgetrek na Pnuel en met hulle net so gespreek; maar die manne van Pnuel het hom geantwoord net soos die manne van Sukkot geantwoord het.

9 Daarop spreek hy ook met die mense van Pnuel en sê: As ek met vrede terugkom, sal ek hierdie toring omgooi.

10 Seba en S lmuna was toe in Karkor, en hul leër by hulle, omtrent vyftien duisend, al wat oor was uit die hele leër van die kinders van die Ooste; maar die gesneuweldes was honderd en twintig duisend man wat die swaard kon uittrek.

11 En G¡deon het opgetrek met die pad van die tentbewoners, ten ooste van Nobag en Jogbeha, en hy het die leër verslaan terwyl die leër gerus was.

12 En Seba en S lmuna het gevlug, maar hy het hulle agternagejaag en die twee konings van M¡dian, Seba en S lmuna, gevang nadat hy die hele leër uiteengejaag het.

13 En toe G¡deon, die seun van Joas, terugkom uit die geveg, van die nek Heres af,

14 vang hy 'n seun van die mense van Sukkot en vra hom uit; en die het vir hom die vorste van Sukkot en sy oudstes opgeskrywe, sewe en sewentig man.

15 En toe hy by die mense van Sukkot kom, sê hy: Hier is Seba en S lmuna oor wie julle my gesmaad het deur te sê: Is die handpalm van Seba en van S lmuna nou al in u hand, dat ons aan u vermoeide manskappe brood moet gee?

16 Daarop neem hy die oudstes van die stad saam met die woestyndorings en die distels, en hy het die manne van Sukkot daarmee 'n les geleer.

17 En die toring van Pnuel het hy omgegooi en die manne van die stad gedood.

18 En hy het Seba en S lmuna gevra: Wat vir manne was dit wat julle by Tabor gedood het? En hulle antwoord: Soos u, so was hulle: elkeen van gestalte koninklike seuns.

19 Daarop sê hy: Dit was my broers, seuns van my moeder. So waar as die HERE leef, as julle hulle laat leef het, sou ek julle nie doodmaak nie.

20 En hy sê aan Jeter, sy eersgeborene: Staan op, maak hulle dood! Maar die seun het sy swaard nie uitgetrek nie, omdat hy bang was; want hy was nog 'n seun.

21 Toe sê Seba en S lmuna: Staan u self op en val op ons aan, want soos die man is, is sy krag. G¡deon het toe opgestaan en Seba en S lmuna gedood, en die maantjies wat aan die nekke van hulle kamele was, het hy geneem.

22 Daarop sê die manne van Israel vir G¡deon: Heers oor ons, u sowel as u seun en u kleinseun, want u het ons verlos uit die hand van die Midianiete.

23 Maar G¡deon antwoord hulle: Ek wil nie oor julle heers nie, en ook my seun mag nie oor julle heers nie: die HERE sal oor julle heers.

24 Verder het G¡deon vir hulle gesê: Ek wil aan julle 'n versoek doen: Gee nou elkeen vir my die ring uit sy buit! Want hulle het goue ringe gedra, omdat hulle Ismaeliete was.

25 Toe sê hulle: Ons wil dit graag gee; en hulle het 'n mantel uitgesprei en elkeen 'n ring van sy buit daarop gegooi.

26 En die gewig van die goue ringe wat hy gevra het, was sewentien honderd sikkels goud, behalwe die maantjies en die oorversiersels en purper klere wat die konings van M¡dian gedra het, en behalwe die kettings wat aan die nekke van hulle kamele was.

27 En G¡deon het daar 'n skouerkleed van gemaak en dit in sy stad, in Ofra, opgestel; en die hele Israel het dit daar agternagehoereer, en dit het vir G¡deon en sy huis 'n strik geword.

28 So moes die Midianiete dan buig voor die kinders van Israel, en hulle het hul hoof nie meer opgetel nie; en die land het in G¡deon se dae veertig jaar lank gerus.

29 En Jerubba„l, die seun van Joas, het in sy huis gaan woon.

30 En G¡deon het sewentig seuns gehad wat uit sy lende voortgekom het, want hy het baie vroue gehad.

31 En sy byvrou wat in Sigem was, het ook vir hom 'n seun gebaar, en hy het hom die naam Abim,leg gegee.

32 En G¡deon, die seun van Joas, het gesterf in goeie ouderdom en is begrawe in die graf van sy vader Joas, in Ofra van die Abiësriete.

33 Maar net toe G¡deon dood was, het die kinders van Israel weer die Ba„ls agternagehoereer en van Ba„l-Ber¡t vir hulle 'n god gemaak.

34 En die kinders van Israel het nie gedink aan die HERE hulle God wat hulle uit die hand van al hul vyande rondom gered het nie.

35 En hulle het geen guns bewys aan die huis van Jerubba„l, dit is G¡deon, vir al die goed wat hy aan Israel gedoen het nie.

1 以法莲人对基甸说： "你去与米甸人争战的时候， 没有召我们同去， 你为什么这样待我们呢？"他们就与他激烈地争辩起来。

2 基甸对他们说： "我所行的怎能比得上你们呢？在以法莲拾取剩下的葡萄， 不是比在亚比以谢收摘的葡萄更好吗？

3 神已经把米甸人的两个首领： 俄立和西伊伯， 交在你们的手里了； 我所行的怎能与你们相比呢？"基甸说了这话， 他们的怒气就平息了。

4 基甸来到约旦河， 就过了河； 他和与他在一起的三百人虽然都很疲乏， 仍然追赶敌人。

5 基甸对疏割人说： "求你们把几个饼给跟随我的人吃， 因为他们疲乏了， 我还要继续追赶米甸人和两个王西巴和撒慕拿。"

6 疏割人的首领回答： "西巴和撒慕拿现在不是已经在你的手里吗？我们应该把饼送给你的军队吃吗？"

7 基甸说： "好吧， 耶和华把西巴和撒慕拿交在我手里的时候， 我就必用野地的荆棘鞭打你们的身体。"

8 基甸从那里上到毗努伊勒， 也向他们说了同样的话； 毗努伊勒人回答他也像疏割人回答的一样。

9 他亦对毗努伊勒人说： "我平平安安回来的时候， 我必拆毁这座望楼。"

10 那时， 西巴和撒慕拿正在加各， 与他们在一起的军队约有一万五千人， 就是东方人全营剩下的， 因为有十二万持刀的已经倒下了。

11 基甸就从挪巴和约比哈东面， 顺着住帐棚的人的路上去； 在敌军以为安全而不戒备的时候， 击败了敌军。

12 西巴和撒慕拿逃跑； 基甸追赶他们， 捉住了米甸人的两个王西巴和撒慕拿， 使全军都惊惶。

13 约阿施的儿子基甸从战场沿着希列斯的山坡回来，

14 捉住了疏割人中的一个青年人， 查问他； 他就把疏割的首领和长老的名字写给他， 共七十七人。

15 基甸到了疏割人那里， 就说： "你看， 西巴和撒慕拿， 你们为了他们曾经讥笑我说： ‘西巴和撒慕拿现在不是在你的手里吗？我们应该把饼送给你那些疲乏的人吃吗？’"

16 于是拿住那城的长老， 又拿起野地的荆棘， 用荆棘把疏割人教训了一顿；

17 又拆毁了毗努伊勒的望楼， 杀死了那城里的人。

18 基甸问西巴和撒慕拿： "你们在他泊山上所杀的人， 是什么模样的人？"他们回答： "他们像你一样， 每一个都像王子的模样。"

19 基甸说： "他们是我的兄弟， 是我母亲的儿子； 我指着永活的耶和华起誓， 如果你们从前让他们存活， 我现在就不杀你们了。"

20 于是对他的长子益帖说： "起来， 把他们杀了吧。"但是那孩子不敢拔刀， 只是害怕， 因为他还是个孩子。

21 西巴和撒慕拿说： "你亲自起来杀我们吧； 因为人怎样， 他的力量也怎样。"于是基甸起来， 把西巴和撒慕拿杀了， 拿了他们骆驼颈项上的月牙圈。

22 以色列人对基甸说： "你既然拯救我们脱离了米甸人的手， 求你和你的子孙统治我们。"

23 基甸回答他们： "我不统治你们， 我的子孙也不统治你们， 唯有耶和华统治你们。"

24 基甸又对他们说： "我有一个要求： 请把你们各人夺得的耳环给我。"原来敌人都戴金耳环， 因为他们是以实玛利人。

25 他们回答： "我们愿意给你。"于是铺开一件外衣， 各人把夺得的耳环丢在上面。

26 基甸所要的金耳环， 共重约二十公斤金子， 此外还有米甸王身上的月牙圈、耳坠和紫红色的衣服， 另外还有骆驼颈项上的链子。

27 基甸用这些金子做了一个以弗得， 安置在他的城俄弗拉； 后来以色列众人都在那里随从以弗得行了邪淫， 因此这就成了基甸和他全家的网罗。

28 这样， 米甸人在以色列人面前就被制伏了， 不能再抬起头来； 基甸在世的日子， 国中太平了四十年。

29 约阿施的儿子耶路．巴力回去， 住在自己家里。

30 基甸有七十个儿子， 都是他亲生的， 因为他有很多妻子。

31 他在示剑的妾， 也给他生了一个儿子， 他给他起名叫亚比米勒。

32 约阿施的儿子基甸寿数满足而死， 埋葬在亚比以谢族的俄弗拉， 在他父亲约阿施的坟墓里。

33 基甸死了以后， 以色列人又转去随从众巴力， 行邪淫， 并且以巴力．比利土作他们的神。

34 以色列人忘记了耶和华他们的 神， 就是曾经拯救他们脱离四围仇敌之手的那位；

35 也没有照着基甸向以色列人所施的一切恩惠， 恩待耶路．巴力， 就是基甸的家。