1 'n Onderwysing van Etan, die Esrahiet.

2 Die goedertierenhede van die HERE wil ek vir ewig besing; ek wil u trou bekend maak met my mond van geslag tot geslag.

3 Want ek het gesê: Goedertierenheid sal vir ewig gebou word; in die hemele -- daar bevestig U u trou.

4 Ek het 'n verbond gesluit met my uitverkorene, met 'n eed aan Dawid, my kneg, belowe:

5 Tot in ewigheid sal Ek jou nageslag bevestig en jou troon opbou van geslag tot geslag. Sela.

6 En die hemele loof u wondermag, o HERE, ook u trou in die vergadering van die heiliges.

7 Want wie kan in die hemel met die HERE vergelyk word? Wie is soos die HERE onder die hemelinge,

8 'n God grootliks gedug in die raad van die heiliges en vreeslik bo almal wat rondom Hom is?

9 o HERE, God van die leërskare, wie is soos U? Grootmagtig is U, o HERE, en u trou is rondom U!

10 U heers oor die trotsheid van die see; as sy golwe hulle verhef, bring U hulle tot bedaring.

11 U het Rahab verbrysel soos een wat verslaan is, met u sterke arm u vyande verstrooi.

12 Aan U behoort die hemel, aan U ook die aarde; die wêreld en sy volheid -- U het dit gegrond.

13 Die noorde en die suide -- U het dit geskape; Tabor en Hermon jubel in u Naam.

14 U het 'n arm met mag; u hand is sterk, u regterhand verhewe.

15 Geregtigheid en reg is die grondslag van u troon; goedertierenheid en trou gaan voor u aangesig uit.

16 Welgeluksalig is die volk wat die geklank ken; o HERE, hulle wandel in die lig van u aangesig.

17 In u Naam juig hulle die hele dag, en deur u geregtigheid word hulle verhef.

18 Want U is hulle magtige sieraad, en deur u welbehae word ons horing verhef.

19 Want aan die HERE behoort ons skild, en ons koning aan die Heilige van Israel.

20 Toe het U in 'n gesig gespreek met u gunsgenoot en gesê: Ek het hulp verleen aan 'n held, 'n uitverkorene uit die volk verhef.

21 Ek het Dawid, my kneg, gevind, met my heilige olie hom gesalf,

22 met wie my hand bestendig sal wees; ook sal my arm hom versterk.

23 Die vyand sal hom nie oorval en die kwaaddoener hom nie verdruk nie;

24 maar Ek sal sy teëstanders voor hom weg verpletter; en die wat hom haat, sal Ek verslaan.

25 En my trou en my goedertierenheid sal met hom wees, en deur my Naam sal sy horing verhef word.

26 En Ek sal sy hand lê op die see en sy regterhand op die riviere.

27 Hy is dit wat My sal noem: U is my Vader, my God en die rots van my heil!

28 Ja, k sal hom 'n eersgeborene maak, die hoogste onder die konings van die aarde.

29 Vir ewig sal Ek my goedertierenheid vir hom bewaar, en my verbond bly vir hom vas.

30 En Ek sal sy nageslag vir ewig laat duur en sy troon soos die dae van die hemel.

31 As sy kinders my wet verlaat en in my regte nie wandel nie;

32 as hulle my insettinge ontheilig en my gebooie nie hou nie,

33 dan sal Ek hulle oortreding met die roede besoek en met plae hulle ongeregtigheid.

34 Maar my goedertierenheid sal Ek van hom nie wegneem en my trou nie verbreek nie.

35 Ek sal my verbond nie ontheilig nie, en wat oor my lippe gegaan het, sal Ek nie verander nie.

36 Een maal het Ek gesweer by my heiligheid: Waarlik, Ek sal vir Dawid nie lieg nie!

37 Sy nageslag sal vir ewig wees en sy troon soos die son voor My.

38 Soos die maan sal hy vir ewig vasstaan, en die getuie in die hemel is getrou. Sela.

39 Maar U het self verstoot en verag, U het toornig geword teen u gesalfde.

40 U het die verbond van u kneg tot niet gemaak, U het sy kroon ontheilig teen die grond.

41 U het al sy mure stukkend gebreek, sy vestings 'n puinhoop gemaak.

42 Almal wat met die pad verbygaan, het hom beroof; vir sy bure het hy 'n smaad geword.

43 U het die regterhand van sy teëstanders verhef, al sy vyande bly gemaak.

44 Ook het U die skerpte van sy swaard laat omdraai en hom nie laat standhou in die geveg nie.

45 U het aan hom sy glans onttrek en sy troon teen die grond neergewerp.

46 U het die dae van sy jeug verkort, hom met skaamte oordek. Sela.

47 Hoe lank sal U, o HERE, Uself vir altyd verberg, sal u grimmigheid brand soos 'n vuur?

48 Gedenk van watter lewensduur ek is, tot watter nietigheid U al die mensekinders geskape het!

49 Watter mens leef daar wat die dood nie sal sien nie, wat sy siel sal kan red uit die mag van die doderyk? Sela.

50 Here, waar is u vorige goedertierenhede wat U aan Dawid met 'n eed beloof het in u trou?

51 Gedenk, Here, die smaad van u knegte, hoe ek in my boesem dra die smaad van al die baie volke,

52 waarmee u vyande, o HERE, smaad, waarmee hulle die voetstappe van u gesalfde smaad. [ (Psalms 89:53) Geloofd sy die HERE vir ewig! Amen, ja amen. ]

1 Viešpatie, apie Tavo gailestingumą giedosiu amžinai; kartų kartoms skelbsiu Tavo ištikimybę.

2 Aš tariau: "Gailestingumas išliks per amžius. Tu įtvirtinsi savo ištikimybę danguose".

3 "Aš sudariau sandorą su išrinktuoju ir prisiekiau savo tarnui Dovydui:

4 ‘Per amžius įtvirtinsiu tavo palikuonis, tavo sostą visoms kartoms pastatysiu’ ".

5 Viešpatie, dangūs giria Tavo stebuklus, Tavo ištikimybę­šventųjų susirinkimas.

6 Kas gi iš danguje esančių Viešpačiui prilygsta? Kas tarp Dievo sūnų panašus į Viešpatį?

7 Bauginantis yra Dievas šventųjų susirinkime, gerbtinas visų aplink Jį esančių.

8 Viešpatie, kareivijų Dieve, kas yra Tau lygus savo jėga? Viešpatie, kas yra toks ištikimas, kaip Tu?

9 Tu suvaldai jūros šėlimą, sukilusias bangas Tu sutramdai.

10 Tu sutriuškini Rahabą kaip nukautąjį, savo galinga ranka išgainioji savo priešus.

11 Tau priklauso dangūs ir žemė, pasaulis ir visa, kas jame; Tu sukūrei juos.

12 Tu sutvėrei šiaurę ir pietus; Taboras ir Hermonas džiaugiasi Tavimi.

13 Tu galingas: stipri Tavo ranka, aukštai pakelta Tavo dešinė!

14 Tavo sosto pamatas­teisumas ir teisingumas, gailestingumas ir tiesa eina Tavo priekyje.

15 Palaiminta tauta, kuri pažįsta džiaugsmingą garsą! Viešpatie, Tavo veido šviesoje jie vaikščios.

16 Tavo vardas juos linksmins, jie bus išaukštinti Tavo teisume.

17 Tu esi jų garbė ir galybė, Tavo palankumu išaukštintas mūsų ragas.

18 Viešpats yra mūsų apsauga, Izraelio Šventasis­mūsų karalius.

19 Regėjime Tu kalbėjai savo šventajam: "Aš suteikiau pagalbą karžygiui, išaukštinau tautos išrinktąjį.

20 Suradau Dovydą, savo tarną, ir šventu aliejumi jį patepiau.

21 Mano ranka visuomet jį palaikys, mano dešinė stiprins jį.

22 Priešas nenugalės jo ir piktadarys nepažemins.

23 Jo akivaizdoje parblokšiu priešus ir palaušiu tuos, kurie jo nekenčia.

24 Mano ištikimybė ir gailestingumas lydės jį, ir mano vardu aukštai iškils jo ragas.

25 Aš jo ranką padėsiu ant jūros ir ant upių jo dešinę.

26 Jis sakys man: ‘Tu esi mano tėvas, mano Dievas ir išgelbėjimo uola!’

27 Aš padarysiu jį savo pirmagimiu, jis bus aukščiau negu žemės karaliai.

28 Aš būsiu jam gailestingas per amžius, tvirta pasiliks sandora tarp mūsų.

29 Jo palikuonims leisiu gyventi per amžius, kol bus dangus, stovės jo sostas.

30 Jei jo vaikai paniekins mano įstatymą, jei nesielgs, kaip jiems įsakyta,

31 jei mano nuostatus laužys ir įsakymų mano nepaisys,

32 bausiu už jų nuodėmes lazda, plaksiu rykštėmis už jų kaltę.

33 Bet savo malonės iš jo neatimsiu ir ištikimybės jam neatsakysiu,

34 nesulaužysiu sandoros ir savo lūpų žodžio nekeisiu.

35 Kartą esu prisiekęs šventumu savo, Dovydui nemeluosiu.

36 Jo palikuonys gyvens per amžius, ir jo sostas stovės kaip saulė priešais mane,

37 bus įtvirtintas kaip mėnulis­ištikimas liudytojas danguje".

38 Bet Tu atstūmei, atmetei ir pasibjaurėjai pateptuoju savo.

39 Išsižadėjai sandoros su savo tarnu, nusviedei žemėn jo karūną ir suteršei ją.

40 Tu sugriovei jo mūrus, pavertei griuvėsiais tvirtoves.

41 Jį plėšia visi praeiviai, jis tapo pajuoka kaimynams.

42 Tu leidai jo priešų galybei iškilti, jiems visiems suteikei džiaugsmą.

43 Nukreipei ašmenis jo kardo, neleidai laimėti mūšyje.

44 Tu atėmei jo šlovę ir nuvertei jo sostą.

45 Sutrumpinai jo jaunystės dienas, padengei jį gėda.

46 Ar ilgai, Viešpatie? Ar slėpsies amžinai? Ar degs kaip ugnis Tavo rūstybė?

47 Viešpatie, atsimink, koks trumpas yra mano gyvenimas! Kokius menkus Tu sukūrei visus žmones!

48 Koks žmogus gyvena ir nepatiria mirties? Kieno siela mirusiųjų buveinės išvengia?

49 Viešpatie, kur yra Tavo ankstesnė malonė, kurią Dovydui savo tiesoje pažadėjai?

50 Viešpatie, atsimink savo tarno gėdą; nešioju širdyje daugelio tautų panieką,

51 kuria, Viešpatie, Tavo priešai niekino Tavo pateptojo kelius.

52 Tebūna palaimintas Viešpats per amžius! Amen! Amen!