1 Kaj li venis al Derbe kaj Listra; kaj jen tie estis unu disĉiplo, nomata Timoteo, filo de kredanta Judino kaj de Greka patro.

2 Tiu estis bone atestata de la fratoj en Listra kaj Ikonio.

3 Tiun Paŭlo deziris, ke li foriru kun li, kaj li prenis kaj cirkumcidis lin pro la Judoj, kiuj estis en tiuj regionoj; ĉar ĉiuj sciis, ke lia patro estas Greko.

4 Kaj dum ili trapasis la urbojn, ili transdonis al ili por observado la dekretojn, deciditajn de la apostoloj kaj presbiteroj en Jerusalem.

5 Tiel la eklezioj firmiĝis en la fido, kaj kreskis laŭnombre ĉiutage.

6 Kaj ili trairis la Frigian kaj Galatujan regionon, malpermesite de la Sankta Spirito priparoli la vorton en Azio;

7 kaj veninte apud Misia, ili klopodis eniri en Bitinion, kaj la Spirito de Jesuo tion ne permesis al ili;

8 kaj pasinte preter Misia, ili malsupreniris al Troas.

9 Kaj vizio aperis al Paŭlo dum la nokto:viro Makedona staris, kaj petegis lin, dirante:Transpasu al Makedonujo, kaj nin helpu.

10 Kaj post kiam li vidis la vizion, ni tuj penis foriri en Makedonujon, konkludinte, ke Dio vokis nin, por prediki al ili la evangelion.

11 Tial, ekŝipirinte de Troas, ni rekte veturis al Samotrake, kaj la sekvantan tagon al Neapolis;

12 kaj de tie al Filipi, kiu estas kolonio, ĉefurbo de la Makedonuja provinco; kaj en tiu urbo ni restis dum kelke da tagoj.

13 Kaj en la sabato ni eliris ekster la pordegon apud rivero, kie, ni supozis, estis kunvenejo por preĝado; kaj ni sidiĝis, kaj parolis al la virinoj kunvenintaj.

14 Kaj unu virino, nomata Lidia, vendistino de purpuro, el la urbo Tiatira, adorantino de Dio, nin aŭdis; ŝian koron la Sinjoro malfermis, por atenti la parolojn de Paŭlo.

15 Kaj kiam ŝi estis baptita, kun sia familio, ŝi nin petegis, dirante:Se vi juĝas min fidela al la Sinjoro, venu, kaj loĝu en mia domo. Kaj ŝi devigis nin.

16 Kaj kiam ni iris al la kunvenejo por preĝado, renkontis nin unu knabino, kiu havis orakolan spiriton kaj kiu per aŭgurado alportadis al siaj mastroj multan gajnon.

17 Ŝi sekvis Paŭlon kaj nin, kaj kriadis, dirante:Tiuj homoj estas servistoj de Dio la Plejalta, kiuj proklamas al vi vojon de savo.

18 Kaj tion ŝi faris dum multe da tagoj. Sed Paŭlo, ĉagrenite, turnis sin, kaj diris al la spirito:Mi ordonas al vi en la nomo de Jesuo Kristo, ke vi eliru el ŝi. Kaj ĝi eliris en tiu sama horo.

19 Sed ŝiaj mastroj, vidinte, ke eliris la espero de ilia gajno, kaptis Paŭlon kaj Silason, kaj trenis ilin en la placon al la regantoj,

20 kaj kondukinte ilin al la urbestroj, diris:Ĉi tiuj homoj treege maltrankviligas nian urbon, estante Judoj,

21 kaj ili proklamas morojn, kiujn ne decas akcepti nek fari por ni, kiuj estas Romanoj.

22 Kaj la popolo amase sin kolektis kontraŭ ili; kaj la urbestroj, forŝirinte de ili la vestojn, ordonis, ke oni vergobatu ilin.

23 Kaj metinte sur ilin multajn batojn, ili ĵetis ilin en malliberejon, ordonante al la estro de la malliberejo, ke li forte gardu ilin;

24 kaj li, ricevinte tiun ordonon, ĵetis ilin en la internan karceron kaj fiksis iliajn piedojn en la trabon.

25 Sed ĉirkaŭ la noktomezo Paŭlo kaj Silas preĝis kaj himnis al Dio, kaj la katenitoj aŭskultis ilin;

26 kaj subite fariĝis granda tertremo, tiel ke la fundamentoj de la malliberejo skuiĝis; kaj tuj ĉiuj pordoj malfermiĝis, kaj ĉies katenoj falis.

27 Kaj la malliberejestro, vekiĝinte, kaj vidante la pordojn de la karcero malfermitaj, eltiris sian glavon kaj volis mortigi sin, supozante, ke la malliberuloj forkuris.

28 Sed Paŭlo vokis per laŭta voĉo, dirante:Nenian malbonon faru al vi, ĉar ni ĉiuj estas ĉi tie.

29 Kaj veniginte lumilon, li ensaltis, kaj, tremante de timo, kliniĝis antaŭ Paŭlo kaj Silas,

30 kaj kondukis ilin eksteren, kaj diris:Sinjoroj, kion mi devas fari, por esti savita?

31 Kaj ili diris:Kredu al la Sinjoro Jesuo, kaj vi estos savita, vi kaj via familio.

32 Kaj ili parolis la vorton de la Sinjoro al li kaj al ĉiuj en lia domo.

33 Kaj li kondukis ilin en tiu sama nokta horo kaj lavis al ili la batovundojn; kaj baptiĝis senprokraste li kaj ĉiuj liaj domanoj.

34 Kaj li kondukis ilin en sian domon, kaj aranĝis por ili manĝotablon, kaj tre ĝojis kun sia tuta domanaro, ekkredinte al Dio.

35 Sed kiam tagiĝis, la urbestroj sendis la liktorojn, por diri:Forliberigu tiujn homojn.

36 Kaj la malliberejestro raportis la vortojn al Paŭlo:La urbestroj ĵus sendis, por ke vi forliberiĝu; tial nun elvenu kaj foriru pace.

37 Sed Paŭlo diris al ili:Ili publike vergobatis nin ne kondamnitajn, kvankam ni estas Romanoj, kaj nin ĵetis en malliberejon; kaj ĉu ili nun elĵetas nin kaŝe? tute ne; ili mem venu kaj forkonduku nin.

38 Kaj la liktoroj raportis tiujn vortojn al la urbestroj; kaj ĉi tiuj timis, aŭdante, ke ili estas Romanoj;

39 kaj ili venis kaj petegis ilin, kaj, elkondukinte ilin, petis, ke ili foriru de la urbo.

40 Kaj ili eliris el la malliberejo, kaj eniris en la domon de Lidia; kaj vidinte kaj konsolinte la fratojn, ili foriris.

1 保罗来到了特庇， 又到了路司得。在那里有一个门徒， 名叫提摩太， 是一个信主的犹太妇人的儿子， 父亲却是希腊人。

2 路司得和以哥念的弟兄们都称赞他。

3 保罗有意要他一同出去， 但为了那些地方的犹太人， 就给他行了割礼， 因为他们都知道他父亲是希腊人。

4 他们经过各城， 把耶路撒冷的使徒和长老所定的规条， 交给门徒遵守。

5 于是众教会信心越发坚固， 人数天天增加。

6 圣灵既然禁止他们在亚西亚传道， 他们就走遍弗吕家、加拉太地区。

7 他们来到每西亚边境， 想要去庇推尼， 耶稣的灵也不许。

8 他们经过每西亚， 下到特罗亚。

9 夜间有一个异象向保罗显现： 有一个马其顿人站着求他说： "请你到马其顿来， 帮助我们！ "

10 保罗见了这异象， 我们就认定是 神呼召我们去传福音给他们， 于是立刻设法前往马其顿。

11 我们从特罗亚开船， 直航撒摩特拉， 第二天到达尼亚波利，

12 从那里来到腓立比， 就是马其顿地区的首要城市， 是罗马的殖民地。我们在这城里住了几天。

13 安息日我们出了城门， 来到河边， 以为那里是个祈祷的地方。我们坐下， 对聚集的妇女讲论。

14 有一位敬畏 神的妇女， 名叫吕底亚， 是推雅推拉城卖紫色布的商人， 她一直在听， 主开启她的心， 使她留心听保罗所讲的。

15 她和她一家受了洗以后， 就请求说： "你们若认为我是对主忠实的， 就请到我家来住。"于是她强留我们。

16 有一次， 我们到祈祷的地方去的时候， 一个被巫鬼附着的婢女迎面而来； 她行占卜使主人们发了大财。

17 她跟着保罗和我们， 喊叫说： "这些人是至高 神的仆人， 向你们传讲得救的道路。"

18 她一连多日这样喊叫， 保罗觉得厌烦， 就转身对那鬼说： "我奉耶稣基督的名， 命令你从她身上出来！ "那鬼就立刻出来了。

19 她的主人们看见发财的希望完了， 就揪住保罗和西拉， 拉到市中心去见官长，

20 又带到裁判官面前， 说： "这些人是犹太人， 扰乱我们的城市，

21 传我们罗马人不准接受、不准实行的规例。"

22 群众一齐起来攻击他们， 裁判官就剥去他们的衣服， 下令用棍子打他们。

23 打了很多棍， 就把他们放在监牢里， 吩咐狱吏严密看守。

24 狱吏领了命令， 就把他们押入内监， 两脚拴了木狗。

25 约在半夜， 保罗和西拉祈祷歌颂 神， 囚犯们都侧耳听着。

26 忽然发生了大地震， 以致监牢的地基都摇动起来， 所有的监门立刻开了， 囚犯的锁链都松了。

27 狱吏醒过来， 看见监门全开， 以为囚犯都已经逃脱了， 就拔出刀来想要自刎。

28 保罗大声呼叫说： "不要伤害自己， 我们都在这里！ "

29 狱吏叫人拿了灯来， 就冲进去， 战战兢兢地俯伏在保罗和西拉面前，

30 随后领他们出来， 说： "先生， 我应该作什么才可以得救？"

31 他们说： "当信主耶稣， 你和你一家人都必定得救。"

32 他们就把主的道， 讲给他和他全家的人听。

33 就在当夜的那个时候， 狱吏领他们去洗伤， 狱吏和他家人都受了洗，

34 就带他们到家里， 摆上饭食， 他和全家因信了 神就大大喜乐。

35 到了天亮， 裁判官派法警来， 说： "放了这些人！ "

36 狱吏就把这话告诉保罗， 说： "裁判官派人来释放你们， 现在可以出来， 平平安安地去吧！ "

37 保罗对他们说： "我们是罗马人， 还没有定罪， 他们就公开打我们， 又放在监里； 现在要私下赶我们出去吗？不行！ 他们应当亲自来， 领我们出去！ "

38 法警把这番话回报裁判官， 裁判官听说他们是罗马人， 就害怕起来，

39 于是来请求他们， 领他们出监之后， 就请他们离开那城。

40 两人出了监， 就到吕底亚的家里去， 见了弟兄们， 劝勉他们一番， 就离开了。