1 Tiam diris la ĉefpastro:Ĉu ĉi tiuj aferoj estas tiel?

2 Kaj tiu diris: Fratoj kaj patroj, aŭskultu. La Dio de gloro aperis al nia patro Abraham, kiam li estis en Mezopotamio, antaŭ ol li loĝis en Ĥaran,

3 kaj diris al li:Iru el via lando kaj de via parencaro, kaj venu en tiun landon, kiun Mi montros al vi.

4 Tiam li iris el la lando de la Ĥaldeoj, kaj loĝis en Ĥaran; kaj el tie, post la morto de lia patro, Li transloĝigis lin en ĉi tiun landon, kie vi nun loĝas;

5 kaj Li donis al li nenian heredaĵon en ĝi, eĉ ne piedspacon, sed Li promesis doni ĝin al li por posedaĵo kaj al lia idaro post li, kiam li ankoraŭ ne havis infanon.

6 Kaj Dio parolis jene:ke lia idaro loĝos en fremda lando, kaj ke oni sklavigos kaj turmentos ilin dum kvarcent jaroj.

7 Kaj la popolon, ĉe kiu ili estos sklavoj, Mi juĝos, diris Dio; kaj poste ili eliros kaj faros servon al Mi sur ĉi tiu loko.

8 Kaj Li donis al li la interligon de cirkumcido; kaj tiel Abraham naskigis Isaakon kaj cirkumcidis lin en la oka tago, kaj Isaak naskigis Jakobon, kaj Jakob la dek du patriarkojn.

9 Kaj la patriarkoj, enviante Jozefon, lin vendis en Egiptujon; kaj Dio estis kun li,

10 kaj liberigis lin el ĉiuj liaj suferoj, kaj donis al li favoron kaj saĝecon antaŭ Faraono, reĝo de Egiptujo; kaj ĉi tiu estrigis lin super Egiptujo kaj super lia tuta domo.

11 Kaj venis malsato sur la tutan landon Egiptujon kaj Kanaanon, kaj granda sufero; kaj niaj patroj ne trovis nutraĵon.

12 Sed kiam Jakob aŭdis, ke estas greno en Egiptujo, li sendis unue niajn patrojn.

13 Kaj la duan fojon Jozef rekonatiĝis al siaj fratoj, kaj la gento de Jozef estis montrita al Faraono.

14 Kaj Jozef sendis, kaj alvokis sian patron Jakob, kaj la tutan parencaron, sepdek kvin animojn.

15 Kaj Jakob venis en Egiptujon, kaj mortis li mem kaj niaj patroj;

16 kaj ili estis transportitaj al Ŝeĥem kaj metitaj en la tombon, kiun Abraham aĉetis por prezo arĝenta de la filoj de Ĥamor en Ŝeĥem.

17 Sed kiam alproksimiĝis la tempo de la promeso, kiun Dio ĵuris al Abraham, la popolo diskreskis kaj multiĝis en Egiptujo,

18 ĝis aperis alia reĝo, kiu ne konis Jozefon.

19 Tiu agis ruze kontraŭ nia gento, kaj premis niajn patrojn tiel, ke ili elĵetis siajn infanojn, por ke ili ne vivadu.

20 En tiu tempo Moseo naskiĝis, kaj estis eksterordinare bela; kaj li estis nutrata tri monatojn en la domo de sia patro;

21 kaj kiam oni lin elĵetis, prenis lin la filino de Faraono kaj lin nutris kiel sian filon.

22 Kaj Moseo estis instruita en la tuta saĝeco de la Egiptoj, kaj estis potenca per siaj vortoj kaj agoj.

23 Sed kiam li jam havis la aĝon de kvardek jaroj, venis en lian koron la penso viziti siajn fratojn, la Izraelidojn.

24 Kaj vidinte unu el ili suferi maljustecon, li defendis kaj venĝis la premiton, batante la Egipton;

25 kaj li supozis, ke liaj fratoj komprenos, ke Dio per lia mano donas al ili savon, sed ili ne komprenis.

26 Kaj en la sekvanta tago li aperis al ili, dum ili malpacis, kaj li deziris repacigi ilin, dirante:Ho viroj, vi estas fratoj; kial vi malbonfaras unu al alia?

27 Sed la ofendanto de sia proksimulo forpuŝis lin, dirante:Kiu faris vin estro kaj juĝanto super ni?

28 Ĉu vi celas mortigi min, kiel vi mortigis la Egipton hieraŭ?

29 Kaj ĉe tiu parolo Moseo forkuris kaj ekloĝis en la lando Midjana, kie li naskigis du filojn.

30 Kaj post paso de kvardek jaroj anĝelo aperis al li en la dezerto apud monto Sinaj, en flama fajro en arbetaĵo.

31 Kaj kiam Moseo ĝin vidis, li miris pri la fenomeno; kaj kiam li alproksimiĝis, por rigardi, venis al li voĉo de la Eternulo:

32 Mi estas la Dio de viaj patroj, la Dio de Abraham, kaj de Isaak, kaj de Jakob. Kaj Moseo tremis, kaj ne kuraĝis rigardi.

33 Kaj la Eternulo diris al li:Deprenu la ŝuojn de viaj piedoj; ĉar la loko, sur kiu vi staras, estas tero sankta.

34 Mi rigardis, kaj vidis la mizeron de Mia popolo, kiu estas en Egiptujo, kaj Mi aŭdis ĝian ĝemadon, kaj Mi malsupreniris, por savi ĝin; venu do, kaj Mi vin sendos en Egiptujon.

35 Tiun Moseon, kiun ili malakceptis, dirante:Kiu faris vin estro kaj juĝanto? tiun Dio sendis, por esti estro kaj savanto, per la mano de la anĝelo, kiu aperis al li en la arbetaĵo.

36 Tiu elkondukis ilin, farinte mirindaĵojn kaj signojn en Egiptujo, kaj en la Ruĝa Maro, kaj en la dezerto dum kvardek jaroj.

37 Ĝi estis tiu Moseo, kiu diris al la Izraelidoj:Profeton el viaj fratoj, similan al mi, starigos por vi la Eternulo, via Dio.

38 Li estis tiu, kiu estis en la komunumo en la dezerto kun la anĝelo, kiu parolis kun li sur la monto Sinaj, kaj estis kun niaj patroj; kaj ricevis vivajn orakolojn, por doni al ni;

39 al tiu niaj patroj ne volis esti obeemaj, sed forpuŝis lin, kaj returniĝis en sia koro al Egiptujo,

40 dirante al Aaron:Faru al ni diojn, kiuj irus antaŭ ni; ĉar pri tiu Moseo, kiu elkondukis nin el la lando Egipta, ni ne scias, kio okazis al li.

41 Kaj ili faris bovidon en tiuj tagoj, kaj alportis oferon al la idolo, kaj ĝojis pri la faritaĵo de siaj manoj.

42 Tiam Dio turniĝis, kaj lasis ilin servi al la armeo de la ĉielo, kiel estas skribite en la libro de la profetoj: Ĉu vi alportis al Mi buĉitajn bestojn kaj oferojn Dum kvardek jaroj en la dezerto, ho domo de Izrael?

43 Kaj vi portis la tabernaklon de Moleĥ Kaj la stelon de la dio Refan, La figuraĵojn, kiujn vi faris, por adorkliniĝi al ili; Kaj Mi elpatrujigos vin preter Babelon.

44 Kun niaj patroj en la dezerto estis la tabernaklo de atesto, kiel ordonis Tiu, kiu parolis al Moseo, ke li konstruu ĝin laŭ la modelo, kiun li vidis.

45 Ĝin ankaŭ niaj patroj siavice enportis kun Josuo, kiam ili eniris en la posedaĵon de la nacioj, kiujn Dio forpuŝis antaŭ niaj patroj, ĝis la tagoj de David;

46 kiu trovis favoron antaŭ Dio, kaj petis trovi loĝejon por la Dio de Jakob.

47 Sed Salomono konstruis por Li domon.

48 Tamen la Plejaltulo ne loĝas en manfaritaj temploj, kiel diris la profeto:

49 La ĉielo estas Mia trono, Kaj la tero estas Mia piedbenketo; Kian domon vi konstruos por Mi? diras la Eternulo; Kaj kia estas la loko por Mia ripozo?

50 Ĉu ne faris Mia mano ĉion tion?

51 Vi malmolnukaj, vi necirkumciditaj je koro kaj oreloj, vi ĉiam rezistas al la Sankta Spirito; kiel viaj patroj, tiel ankaŭ vi.

52 Kiun el la profetoj viaj patroj ne persekutis? kaj ili mortigis tiujn, kiuj antaŭmontris pri la alveno de la Justulo, de kiu vi nun fariĝis la perfidintoj kaj mortigintoj;

53 vi, kiuj ricevis la leĝon, kiel anoncitan per anĝeloj, sed ĝin ne observis.

54 Kaj aŭdante tion, ili koleriĝis en la koro, kaj grincigis kontraŭ li siajn dentojn.

55 Sed li, plena de la Sankta Spirito, rigardis fikse al la ĉielo, kaj vidis la gloron de Dio, kaj Jesuon starantan dekstre de Dio,

56 kaj diris:Jen mi vidas la ĉielon malfermitan kaj la Filon de homo starantan dekstre de Dio.

57 Sed ili ekkriis per laŭta voĉo, kaj fermis siajn orelojn, kaj kuregis sur lin unuanime,

58 kaj elpelis lin el la urbo, kaj ĵetis sur lin ŝtonojn; kaj la atestantoj demetis siajn vestojn apud la piedoj de junulo, nomata Saŭlo.

59 Kaj ili ŝtonmortigis Stefanon, vokantan kaj dirantan:Jesuo, Sinjoro, akceptu mian spiriton.

60 Kaj li genuiĝis, kaj kriis per laŭta voĉo:Sinjoro, ne metu sur ilin ĉi tiun pekon. Kaj tion dirinte, li endormiĝis.

1 大祭司说： "真有这些事吗？"

2 司提反说： "各位父老兄弟请听！ 我们的祖宗亚伯拉罕， 在美索不达米亚， 还没有住在哈兰的时候， 荣耀的 神向他显现，

3 对他说： ‘你要离开本地本族， 到我指示你的地方去。’

4 他就离开迦勒底人的地方， 住在哈兰。他父亲死后， 神又叫他从那里迁到你们现在所住的地方。

5 在这里 神并没有赐他产业， 连立足之地也没有。但 神应许把这地赐给他和他的后裔为业， 虽然那时他还没有儿子。

6 神就这样说： ‘你的后裔必在外地寄居， 人要奴役、虐待他们四百年。’

7 神又说： ‘奴役他们的那个国家， 我要亲自惩罚。以后， 他们要出来， 在这地方事奉我。’

8 神也赐他割礼为约。这样， 亚伯拉罕生了以撒， 第八天就给他行了割礼。后来， 以撒生雅各， 雅各生了十二位祖先。

9 "祖先妒忌约瑟， 把他卖到埃及去， 然而 神与他同在，

10 救他脱离一切苦难， 使他在埃及王法老面前， 有智慧、得恩宠。法老立他为首相， 管理埃及和法老的全家。

11 后来埃及和迦南全地遭遇饥荒、大灾难， 我们的祖先找不到粮食。

12 雅各听见埃及有谷粮， 就派我们的祖先去， 这是第一次。

13 第二次的时候， 约瑟就向哥哥们表露自己的身世， 法老才知道约瑟的家世。

14 约瑟就派人去把他父亲雅各和全家七十五人都接来。

15 于是雅各下了埃及。后来他和我们祖先都死了，

16 运到示剑， 埋葬在亚伯拉罕用银子向哈抹子孙买来的坟地里。

17 " 神给亚伯拉罕的应许快要实现的时候， 以色列人在埃及人口繁盛增多；

18 但是， 到了另一位不认识约瑟的君王兴起统治埃及的时候，

19 他就谋害我们的同胞， 虐待我们的祖先， 逼他们拋弃自己的婴孩， 不容婴孩存活。

20 就在那时候， 摩西出生了， 他非常俊美， 在父亲的家中抚养了三个月。

21 他被拋弃的时候， 法老的女儿把他拾起来， 当作儿子抚养。

22 摩西学尽了埃及人的一切学问， 说话行事都有能力。

23 "到了四十岁， 他心中起了一个念头， 要去看望自己的同胞以色列人。

24 当他看见有一个人受欺负， 就去护卫， 为那受屈的抱不平， 打死了那个埃及人。

25 他以为同胞们都必知道 神要借着他的手拯救他们， 事实上他们却不知道。

26 第二天， 有人在打架， 摩西就出面调解， 说： ‘你们是弟兄， 为什么彼此欺负呢？’

27 那欺负人的把他推开， 说： ‘谁立了你作我们的领袖和审判官呢？

28 难道你想杀我， 像昨天杀那个埃及人一样吗？’

29 摩西因为这句话， 就逃到米甸地寄居， 在那里生了两个儿子。

30 "过了四十年， 在西奈山的旷野， 有一位使者， 在荆棘中的火焰里， 向摩西显现。

31 他见了这个异象， 十分惊奇； 他正上前察看的时候， 就有主的声音说：

32 ‘我是你祖宗的 神， 就是亚伯拉罕、以撒、雅各的 神。’摩西战战兢兢， 不敢观看。

33 主对他说： ‘把你脚上的鞋脱掉， 因为你所站的地方是圣地。

34 我的子民在埃及所受的痛苦， 我实在看见了； 他们的叹息我也听见了， 我下来是要救他们。你来， 我要派你到埃及去。’

35 他们拒绝了这位摩西， 说： ‘谁立了你作领袖和审判官呢？’但 神借着在荆棘中向他显现的使者的手， 派他作领袖和救赎者。

36 这人领他们出来， 并且在埃及地、红海和旷野， 行奇事神迹四十年。

37 以前那位对以色列人说‘ 神要从你们弟兄中间， 给你们兴起一位先知像我’的， 就是这摩西。

38 那曾经在旷野的大会中， 和那在西奈山上对他说话的使者同在， 也与我们的祖先同在的， 就是他。他领受了活的圣言， 传给我们。

39 我们的祖先不肯听从他， 反而把他推开， 他们的心已经转向了埃及，

40 就对亚伦说： ‘给我们做一些神像， 可以走在我们前头。因为把我们从埃及地领出来的那个摩西， 我们不知道他遭遇了什么事。’

41 在那些日子里， 他们做了一个牛犊， 把祭物献给那偶像， 并且因自己手所做的而欢乐。

42 于是 神转身离开， 任凭他们事奉天象， 正如先知书所说： ‘以色列家啊， 你们在旷野四十年， 岂是将祭牲和祭物献给我呢？

43 你们抬着摩洛的帐幕， 和理番神的星， 就是你们做来敬拜的像。所以我要把你们放逐到巴比伦那一边去。’

44 "我们的祖先在旷野有作证的帐幕， 就是跟摩西谈话的那位指示他， 依照他看见的样式做的。

45 我们的祖先相继承受了这帐幕， 神把外族人从他们面前赶走以后， 他们就同约书亚把帐幕带进所得为业的地方， 直到大卫的日子。

46 大卫在 神面前蒙了恩， 就求为雅各的 神找个居所，

47 而由所罗门为他建造殿宇。

48 其实至高者并不住人手所造的， 正如先知说：

49 ‘主说： 天是我的宝座， 地是我的脚凳， 你们要为我建造怎样的殿呢？哪里是我安息的地方呢？

50 这一切不都是我手所造的吗？’

51 "你们颈项刚硬、心和耳都未受割礼的人哪！ 你们时常抗拒圣灵， 你们的祖先怎样， 你们也怎样。

52 有哪一个先知， 你们的祖先不迫害呢？你们杀了那些预先宣告那义者要来的人， 现在又把那义者出卖了， 杀害了。

53 你们领受了由天使传达的律法， 却不遵守。"

54 众人听了这些话， 心中非常恼怒， 就向着司提反咬牙切齿。

55 但司提反被圣灵充满， 定睛望着天， 看见 神的荣耀， 并且看见耶稣站在 神的右边，

56 就说： "看哪！ 我看见天开了， 人子站在 神的右边。"

57 众人大声喊叫， 掩着耳朵， 一齐向他冲过去，

58 把他推出城外， 用石头打他。那些证人把自己的衣服， 放在一个名叫扫罗的青年人脚前。

59 他们用石头打司提反的时候， 他呼求说： "主耶稣啊， 求你接收我的灵魂！ "

60 然后跪下来大声喊着说： "主啊， 不要把这罪归给他们！ "说了这话， 就睡了。