1 Kaj iuj homoj vojaĝis tien el Judujo, kaj instruis la fratojn:Se vi ne cirkumcidiĝos laŭ la moro de Moseo, vi ne povas saviĝi.
2 Kaj kiam Paŭlo kaj Barnabas havis ne malgrandan malkonsenton kaj diskutadon kontraŭ ili, oni aranĝis, ke Paŭlo kaj Barnabas kaj aliaj tieuloj iru Jerusalemon al la apostoloj kaj presbiteroj pri tiu demando.
3 Ili do, forkondukite de la eklezio, trairis Fenikion kaj Samarion, anoncante la konvertadon de la nacianoj, kaj faris grandan ĝojon al ĉiuj fratoj.
4 Kaj alveninte en Jerusalemon, ili estis akceptitaj de la eklezio kaj apostoloj kaj presbiteroj, kaj raportis ĉion, kion Dio faris per ili.
5 Sed leviĝis iuj kredantoj el la sekto de la Fariseoj, dirante:Estas necese cirkumcidi ilin, kaj ordoni, ke ili observu la leĝon de Moseo.
6 Kaj kunvenis la apostoloj kaj presbiteroj, por esplori tiun aferon.
7 Kaj post multe da diskutado, Petro stariĝis, kaj diris al ili: Fratoj, vi scias, ke jam antaŭ longe Dio elektis min el inter vi, por ke per mia buŝo la nacianoj aŭdu la vorton de la evangelio kaj kredu.
8 Kaj Dio, kiu konas la korojn, atestis al ili, donante al ili la Sanktan Spiriton tiel same, kiel al ni;
9 kaj Li faris nenian diferencon inter ni kaj ili, per la fido puriginte iliajn korojn.
10 Nun do kial vi incitas Dion, dezirante meti sur la kolon de la disĉiploj jugon, kiun povis porti nek niaj patroj, nek ni?
11 Sed ni kredas pri nia savo per la graco de la Sinjoro Jesuo tiel same, kiel ankaŭ ili.
12 Kaj silentis la tuta amaso; kaj ili aŭskultis, dum Paŭlo kaj Barnabas rakontis, kiom da signoj kaj mirakloj Dio faris ĉe la nacianoj per ili.
13 Kaj kiam ili ĉesis paroli, Jakobo respondis, dirante: Fratoj, aŭskultu min;
14 Simeon rakontis, kiel unue Dio vizitis nacianojn, por elekti el ili popolon por Sia nomo.
15 Kaj al tio konsentas la vortoj de la profetoj, kiel estas skribite:
16 Post tio Mi revenos, Kaj Mi restarigos la falintan tabernaklon de David, Mi restarigos la detruitaĵojn, Kaj Mi rekonstruos ĝin;
17 Por ke strebu al la Eternulo la ceteraj homoj Kaj ĉiuj nacioj, inter kiuj estas proklamata Mia nomo, Diras la Eternulo,
18 Kiu tion faras jam de la tempo antikva.
19 Tial mi decidas, ke ni ne ĝenu tiujn el la nacianoj, kiuj turniĝas al Dio;
20 sed ni admonu ilin, ke ili detenu sin de malpuriĝoj ĉe idoloj kaj de malĉasteco kaj de sufokitaĵoj kaj de sango.
21 Ĉar de post antikvaj generacioj Moseo havas en ĉiuj urboj tiujn, kiuj lin predikas, legate en la sinagogoj ĉiusabate.
22 Tiam al la apostoloj kaj presbiteroj kun la tuta eklezio ŝajnis bone elekti virojn el inter si kaj sendi ilin al Antioĥia kun Paŭlo kaj Barnabas:nome Judas, alnomata Barsabas, kaj Silas, viroj konataj inter la fratoj;
23 kaj ili sendis per ili la jenan leteron:La apostoloj kaj presbiteroj, al la fratoj, kiuj estas el la nacianoj en Antioĥia kaj Sirio kaj Kilikio, kun saluto:
24 Ĉar ni aŭdis, ke iuj el ni ĝenis vin per vortoj maltrankviligaj por viaj animoj, al kiuj ni ne ordonis tion,
25 ŝajnis bone al ni unuanime, ke ni elektu virojn kaj sendu ilin al vi kun niaj amataj Barnabas kaj Paŭlo,
26 homoj, kiuj riskis siajn vivojn pro la nomo de nia Sinjoro Jesuo Kristo.
27 Ni do sendis Judason kaj Silason, kiuj ankaŭ mem buŝe diros tion saman.
28 Ĉar al la Sankta Spirito kaj al ni ŝajnis bone meti sur vin nenian alian ŝarĝon, krom la jenaj necesaj aferoj:
29 ke oni sin detenu de idoloferitaĵoj kaj de sango kaj de sufokitaĵoj kaj de malĉasteco; se vi vin gardos kontraŭ tio, vi bone agos. Adiaŭ!
30 Ili do, forsendite, iris al Antioĥia; kaj kunveniginte la amason, ili transdonis la leteron.
31 Kaj leginte ĝin, ili ĝojis pro la konsolo.
32 Kaj Judas kaj Silas, kiuj estis ankaŭ mem profetoj, konsolis la fratojn per multe da parolo kaj firmigis ilin.
33 Kaj pasiginte kelkan tempon, ili kun paco foriris de la fratoj al siaj forsendintoj.
34 (Tamen plaĉis al Silas tie restadi.)
35 Sed Paŭlo kaj Barnabas restis en Antioĥia, instruante kaj predikante, kun multaj aliaj, la vorton de la Sinjoro.
36 Kaj post kelke da tagoj Paŭlo diris al Barnabas:Ni reiru, kaj vizitu niajn fratojn en ĉiu urbo, kie ni proklamis la vorton de la Sinjoro, kaj vidu, kiel ili fartas.
37 Kaj Barnabas konsilis kunpreni Johanon, alnomatan Marko.
38 Sed Paŭlo ne aprobis kunpreni tiun, kiu sin fortiris de ili en Pamfilio, kaj ne kuniris en la laboron.
39 Kaj fariĝis disputo, tiel ke ili disiĝis unu de la alia; kaj Barnabas, kunprenante Markon, ŝipiris al Kipro;
40 sed Paŭlo, elektinte Silason, foriris, konfidite de la fratoj al la graco de Dio.
41 Kaj li iris tra Sirio kaj Kilikio, firmigante la ekleziojn.
1 有几个人从犹太下来, 教导弟兄们说: "你们若不照摩西的规例受割礼, 就不能得救。"
2 保罗和巴拿巴, 与他们大大地争执辩论起来。大家就派保罗、巴拿巴和他们中间的几个人, 为这个问题上耶路撒冷去见使徒和长老。
3 于是教会给他们送行, 他们就经过腓尼基、撒玛利亚, 述说外族人怎样归主的事, 使弟兄们大大喜乐。
4 到了耶路撒冷, 他们受到教会、使徒和长老的接待, 就报告 神同他们一起所行的一切。
5 然而有几个法利赛派的信徒站起来, 说: "我们必须给外族人行割礼, 吩咐他们遵守摩西的律法。"
6 使徒和长老聚集在一起, 商议这件事。
7 经过了很多的辩论, 彼得站起来对他们说: "弟兄们, 你们知道, 前些时候 神在你们中间拣选了我, 使外族人从我的口中听见福音的道, 而且信了。
8 知道人心的 神也为他们作证──赐圣灵给他们, 像给我们一样;
9 而且他待他们和我们没有分别, 因为借着信, 他洁净了他们的心。
10 现在你们为什么试探 神, 把我们祖先和我们所不能负的轭, 放在门徒的颈上呢?
11 我们相信, 我们得救是借着主耶稣的恩, 和他们也是一样。"
12 大家都静默无声, 听巴拿巴和保罗述说 神借着他们在外族人中所行的神迹奇事。
13 他们讲完了, 雅各说: "弟兄们, 请听我说!
14 刚才西门述说 神当初怎样关怀外族人, 从他们中间拣选了众人, 归在自己的名下。
15 众先知的话, 也符合这个意思, 正如经上所记:
16 ‘此后我要回来, 重建大卫倒塌了的帐幕, 重建它损坏之处, 把它重新竖立起来,
17 使余下的人, 就是所有称为我名下的外族人, 都寻求主,
18 这是自古以来就显明了这些事的主所说的。’
19 "所以我认为不可难为这些归服 神的外族人,
20 只要写信叫他们禁戒偶像的污秽、淫乱, 勒死的牲畜和血。
21 因为自古以来, 在各城里都有人宣讲摩西的书, 每逢安息日, 在各会堂里都有人诵读。"
22 当时, 使徒、长老和全教会都认为好, 就从他们中间选出人来, 差他们和保罗、巴拿巴一同到安提阿去, 所选的就是别号巴撒巴的犹大和西拉, 他们是弟兄中的领袖。
23 于是写信给他们带去, 信上说: "使徒和作长老的弟兄们, 向安提阿、叙利亚、基利家的外族众弟兄问安。
24 我们听说有人从我们这里出去, 说了一些话搅扰你们, 使你们心里不安, 其实我们并没有吩咐他们。
25 因此, 我们一致同意, 选派一些人跟我们亲爱的巴拿巴和保罗去见你们,
26 这两个人为了我们主耶稣基督的名, 曾经把性命置之度外。
27 我们派了犹大和西拉一同去, 他们也会亲口述说这些事。
28 圣灵和我们都同意, 不把别的重担加在你们身上, 然而有几件事是重要的,
29 就是禁戒祭过偶像的食物、血、勒死的牲畜和淫乱。这些事你们若能保守自己不作, 那就好了。祝你们平安! "
30 他们受了差派, 下安提阿去, 集合了众人, 就把书信交上。
31 众人读了, 因信上的劝勉, 就感到欣慰。
32 犹大和西拉也是先知, 说了许多话劝勉弟兄, 坚固他们。
33 住了一段时间, 弟兄们就给他们送行, 祝一路平安; 他们就回到差派他们的人那里去。
34 (有些抄本在此有第34节: "但西拉认为自己应当在那里住下来, 只有犹大回到耶路撒冷。")
35 保罗和巴拿巴却住在安提阿, 跟许多别的人一同教导, 传讲主的道。
36 过了一些时候, 保罗对巴拿巴说: "我们要回到我们传过主道的各城, 探望弟兄们, 好知道他们的情形怎么样。"
37 巴拿巴有意要带别号马可的约翰一同去,
38 但保罗认为不应带他去, 因为他从前在旁非利亚离开过他们, 不跟他们一起去作工。
39 他们各持己见, 以致彼此分手。巴拿巴带着马可, 坐船到塞浦路斯去;
40 保罗却选了西拉, 众弟兄把他交托在主的恩典中之后, 他就出发了。
41 他走遍了叙利亚、基利家, 坚固众教会。