Jesus e Zaqueu

1 Jesus entrou em Jericó e estava atravessando a cidade. 2 Morava ali um homem rico, chamado Zaqueu, que era chefe dos cobradores de impostos. 3 Ele estava tentando ver quem era Jesus, mas não podia, por causa da multidão, pois Zaqueu era muito baixo. 4 Então correu adiante da multidão e subiu numa figueira brava para ver Jesus, que devia passar por ali. 5 Quando Jesus chegou àquele lugar, olhou para cima e disse a Zaqueu:

— Zaqueu, desça depressa, pois hoje preciso ficar na sua casa.

6 Zaqueu desceu depressa e o recebeu na sua casa, com muita alegria. 7 Todos os que viram isso começaram a resmungar:

— Este homem foi se hospedar na casa de um pecador!

8 Zaqueu se levantou e disse ao Senhor:

— Escute, Senhor, eu vou dar a metade dos meus bens aos pobres. E, se roubei alguém, vou devolver quatro vezes mais.

9 Então Jesus disse:

— Hoje a salvação entrou nesta casa, pois este homem também é descendente de Abraão. 10 Porque o Filho do Homem veio buscar e salvar quem está perdido.

As dez moedas de ouro

11 Jesus contou uma parábola para os que ouviram o que ele tinha dito. Agora ele estava perto de Jerusalém, e por isso eles estavam pensando que o Reino de Deus ia aparecer logo. 12 Então Jesus disse:

— Certo homem de uma família importante foi para um país que ficava bem longe, para lá ser feito rei e depois voltar. 13 Antes de viajar, chamou dez dos seus empregados, deu a cada um uma moeda de ouro e disse: "Vejam o que vocês conseguem ganhar com este dinheiro, até a minha volta."

14 — Acontece que o povo do seu país o odiava e por isso mandou atrás dele uma comissão para dizer que não queriam que aquele homem fosse feito rei deles.

15 — O homem foi feito rei e voltou para casa. Aí mandou chamar os empregados a quem tinha dado o dinheiro, para saber quanto haviam conseguido ganhar. 16 O primeiro chegou e disse: "Patrão, com aquela moeda de ouro que o senhor me deu, eu ganhei dez."

17 — "Muito bem!" — respondeu ele. — "Você é um bom empregado! E, porque foi fiel em coisas pequenas, você vai ser o governador de dez cidades."

18 — O segundo empregado veio e disse: "Patrão, com aquela moeda de ouro que o senhor me deu, eu ganhei cinco."

19 — "Você vai ser o governador de cinco cidades!" — disse o patrão.

20 — O outro empregado chegou e disse: "Patrão, aqui está a sua moeda. Eu a embrulhei num lenço e a escondi. 21 Tive medo do senhor, porque sei que é um homem duro, que tira dos outros o que não é seu e colhe o que não plantou."

22 — Ele respondeu: "Você é um mau empregado! Vou usar as suas próprias palavras para julgá-lo. Você sabia que sou um homem duro, que tiro dos outros o que não é meu e colho o que não plantei. 23 Então por que você não pôs o meu dinheiro no banco? Assim, quando eu voltasse da viagem, receberia o dinheiro com juros."

24 — E disse para os que estavam ali: "Tirem dele a moeda e deem ao que tem dez."

25 Eles responderam:

— "Mas ele já tem dez moedas, patrão!"

26 — E o patrão disse:

— "Eu afirmo a vocês que aquele que tem muito receberá ainda mais; mas quem não tem, até o pouco que tem será tirado dele. 27 E agora tragam aqui os meus inimigos, que não queriam que eu fosse o rei deles, e os matem na minha frente."

Jesus entra em Jerusalém

28 Depois de dizer isso, Jesus foi adiante deles para Jerusalém. 29 Quando iam chegando aos povoados de Betfagé e Betânia, que ficam perto do monte das Oliveiras, enviou dois discípulos na frente, 30 com a seguinte ordem:

— Vão até o povoado ali adiante. Logo que vocês entrarem lá, encontrarão preso um jumentinho que ainda não foi montado. Desamarrem o animal e o tragam aqui. 31 Se alguém perguntar por que vocês estão fazendo isso, digam que o Mestre precisa dele.

32 Eles foram e acharam tudo como Jesus tinha dito. 33 Quando estavam desamarrando o jumentinho, os donos perguntaram:

— Por que é que vocês estão desamarrando o animal?

34 Eles responderam:

— O Mestre precisa dele.

35 Então eles levaram o jumentinho para Jesus, puseram as suas capas sobre o animal e ajudaram Jesus a montar. 36 Conforme ele ia passando, o povo estendia as suas capas no caminho. 37 Quando Jesus chegou perto de Jerusalém, na descida do monte das Oliveiras, uma grande multidão de seguidores ia com ele. E eles, cheios de alegria, começaram a louvar a Deus em voz alta por tudo o que tinham visto. 38 Eles diziam:

— Que Deus abençoe o Rei que vem em nome do Senhor! Paz no céu e glória a Deus!

39 Aí alguns fariseus que estavam no meio da multidão disseram a Jesus:

— Mestre, mande que os seus seguidores calem a boca!

40 Jesus respondeu:

— Eu afirmo a vocês que, se eles se calarem, as pedras gritarão!

Jesus chora com pena de Jerusalém

41 Quando Jesus chegou perto de Jerusalém e viu a cidade, chorou com pena dela 42 e disse:

— Ah! Jerusalém! Se hoje mesmo você soubesse o que é preciso para conseguir a paz! Mas agora você não pode ver isso. 43 Pois chegarão os dias em que os inimigos vão cercá-la com rampas de ataque, e vão rodeá-la, e apertá-la de todos os lados. 44 Eles destruirão completamente você e todos os seus moradores. Não ficará uma pedra em cima da outra, porque você não reconheceu o tempo em que Deus veio para salvá-la.

Jesus no Templo

45 Jesus entrou no pátio do Templo e começou a expulsar dali os vendedores. 46 Ele lhes disse:

— Nas Escrituras Sagradas está escrito que Deus disse o seguinte: "A minha casa será uma ‘Casa de oração’." Mas vocês a transformaram num esconderijo de ladrões.

47 Jesus ensinava no pátio do Templo todos os dias. Os chefes dos sacerdotes, os mestres da Lei e os líderes do povo queriam matá-lo. 48 Mas não achavam jeito de fazer isso, pois todos o escutavam com muita atenção.

1 Un na(er) goht nohch Jericho inä un zeht durch.

2 Un lueg, do war ä Ma mit Name Zachäuns(us), der war ä Oberschte vu d Zöllna un war rich.

3 Un na(er) wot, Jesus gern aluege, wer ra wär, un ka s nit wägä d Lit; denn er war klei vu Gschtalt.

4 Un na(er) lauft vorus un schtiegt uf ä Mulbeerbaum, um nen z säh; denn dert soll er durchkumme.

5 Un als Jesus an de Schtell kummt, luegt da ufe un sait zue nem: Zachäuns(us), schtieg schnell rab; denn i(ich) mueß hiit in dinem Hus ikehre.

6 Un na(er) schtiegt schnell rab un nimmt nen uf mit Fräid(Freud).

7 Als sie des sähn, hän sie alli gschtängert un gsait: Bi nem Sinda isch er ikehrt.

8 Zachäuns(us) aba kunnt vor d Herr un sait: Lueg, Herr, d Hälfti vu minem Hab un Guet gib i(ich) d Arme, un wenn i(ich) eina bschiese ha, so gib i(ich) s vierfach zruck.

9 Jesus aba sait zue nem: Hiit isch däm Hus Heil widafahre, denn au er isch Abrahams Bue.

10 Denn dr Menschebue isch kumme, zum sueche un selig z machen, was vulore isch.

11 Als sie etze zueghert hä, sait da(er) ä witares Glichnis; denn er war nooch bi Jerusalem, un sie meine, s Rich Gottes dät gli druf bekannt wäre.

12 Un na(er) sait: Ä Firscht zeht in ä fernes Land, um ä Kenigrich z gregä un dann(dnoh) zruckzku.

13 Der losst zehn vu sinene Knecht röfä un git tene zehn Pfund un sait zue nene: Handle (Feilsche) dmit, bis i(ich) wiedakumm!

14 Sini Birga aba ware nem bess un schickte ä Gsandtschaft hinda nem her un len sage: Mir wen nit, daß der iba uns(us) herrscht.

15 Un s isch bassiert, als er wiedakummt, nochdem er des Kenigrich gregt het, do losst da de Knecht röfä, däne er des Geld ge het, um z häre, was jeda gfeilscht het.

16 Do kunnt d erschte dzue un sait: Herr, di Pfund het zehn Pfund ibrocht.

17 Un na(er) sait zue nem: Recht so, dü tichtige Knecht; wel dü im Kleinschte treu gsi bisch, sollsch dü Macht ha iba zehn Schtädt.

18 D zweite kummt au un sait: Herr, di Pfund het fünf Pfund ibrocht.

19 Zue däm sait da(er) au: Un dü sollsch iba fünf Schtädt si.

20 Un dr dritte kummt un sait: Herr, lueg, do isch di Pfund, des i(ich) in ä Duech vuwahrt ha;

21 denn i(ich) ha mi gfirchtet vor dir, wel dü ä härte Ma bisch; dü nimmsch, was dü nit aglegt hesch, un erntesch, was dü nit gsajt hesch.

22 Er sait zue nem: Mit dinem eigene Wort richte i(ich) di, dü bese Knecht. Dü hesch gwißt, daß i(ich) ä härte Ma bi, nimm, was i(ich) nit aglegt ha, un ernt, was i(ich) nit gsajt ha:

23 wurum hesch dü dann(dnoh) mi Geld nit zue d Bank brocht? Un wenn i(ich) zruchkumme wär, hät ich's mit Zinse igfordert.

24 Un na(er) sait zue däne, de däbischtehn: Nähme des Pfund vu nem un gän's däm, der de zehn Pfund het.

25 Un sie sage zue nem: Herr, er het doch scho zehn Pfund.

26 Ich sag äich aba: Wer do het, däm wird ge wäre; vum däm aba, der nit het, wird au des gnumme wäre, was sa het.

27 Doch de mini Gegna(Feinde), de nit wen, daß i(ich) ihr Kenig wäre, hole sie her un macht sie vor ma(mir) ane.

28 Un als er des gsait het, goht da(er) vora un zeht nuf nohch Jerusalem.

29 Un s isch bassiert, als er nohch vu Betfage un Betanien a d Berg kummt, dr Elberg heißt, do schickt da(er) zwei Jinger

30 un sait: Gehn hi in des Dorf (Kaff), des vor uns(us) liet. Un wenn na rikumme, den na ä Esili abunde find, uf däm noh ne ä Mensch gsässä het; bindet s los un hole's her!

31 Un wenn äich jemads froge doet: Wurum bindet ihr s los?, dann(dnoh) sage na: Dr Herr bruuch`s.

32 Un de na(er) gschickt het, gehn hi un find's, we er zue nene gsait het.

33 Als sie aba des Esili losbinde, sage sini Herre zue nene: Wurum binde ihr des Esili los?

34 De aba sage: Dr Herr bruuch`s.

35 Un sie bringe's zue Jesus un werfe ihri Kleida uf des Esili un hocke Jesus druf.

36 Als sa(er) etze nazeht, lege sie ihri Kleida uf d Wäg.

37 Un als er scho nohch am Schtich vum Elberg war, fange de ganze Lit mit d Jinger a, mit Fräid(Freud) Gott z lobe mit luta Schtimm iba alli Tade, de sie gsähne hän,

38 un sage: Globt isch, der do kummt, dr Kenig, in däm Name vum Herrn! Friede isch im Himmel un Ehri in dr Hechi!

39 Un ä baar Pharisäer sage zue nem: Meischta, wies doch dini Jinger zrecht!

40 Er git zantwort un sait: Ich sag äich: Wenn de schwiege den, so wäre de Schtei (Wackes) brelle.

41 Un als er nooch hikummt, luegt er de Schtadt a un hiilt iba sie

42 un sait: Wenn doch au dü kenne dätsch zue d Ziit, was da zum Friede dient! Aba etze isch's vor dinene Auge vuborge.

43 Denn s wird ä Ziit iba di kumme, do wäre dini Gegna(Feinde) um di ä Wall ufwerfe, dich belagere un vu alle Siete agriffä,

44 un wäre di däm Bode gliechmache samt dinene Kinda in dir un kei Schtei (Wackes) uf däm andere losse in dir, wel dü de Ziit nit wißet da hesch, in der dü heimgsuecht worde bisch.

45 Un na(er) goht in d Tempel un fangt a, d Händla usztriebe,

46 un sait zue nene: S schtoht gschriebe (Jesaja 56,7): "Mi Hus soll ä Bäthus si"; ihr aba hän s zue nare Raibahehli gmacht.

47 Un na(er) lehrt jede Dag im Tempel. Aba d Hohenpriester un Schriftglehrti un de Agsähene vum Volk vulange dnohch, daß sie nen umbringe,

48 un find nit, we sie s mache solle; denn des ganze Volk hengt nem a un het uf nen ghärt.