1 Naquela região houve uma época de falta de alimentos, como tinha acontecido antes, no tempo de Abraão. Por isso Isaque foi até a cidade de Gerar, onde vivia Abimeleque, o rei dos filisteus. 2 Ali o Senhor Deus apareceu a Isaque e disse:
— Não vá para o Egito. Fique na terra que eu vou lhe mostrar. 3 Por enquanto fique morando neste lugar, e eu estarei com você e o abençoarei. Darei aos seus descendentes todas estas terras e assim cumprirei o juramento que fiz a Abraão, o seu pai. 4 Farei com que os seus descendentes sejam tão numerosos quanto as estrelas do céu e lhes darei todas estas terras. Por meio dos seus descendentes eu abençoarei todas as nações do mundo, 5 pois Abraão me obedeceu e cumpriu as minhas ordens, os meus mandamentos, as minhas leis e os meus ensinamentos.
6 Assim, Isaque ficou morando em Gerar. 7 Quando os homens do lugar lhe fizeram perguntas sobre a sua mulher, ele disse que ela era sua irmã. Rebeca era muito bonita, e Isaque tinha medo de dizer que ela era a sua mulher, pois pensava que os homens do lugar o matariam para ficarem com ela.
8 Isaque ficou ali muito tempo. Um dia Abimeleque, o rei dos filisteus, olhou por uma janela e viu Isaque acariciando Rebeca, a sua mulher. 9 Então Abimeleque mandou chamar Isaque e perguntou:
— Ela é a sua mulher, não é verdade? Por que você disse que ela era sua irmã?
— É que eu pensei que me matariam se eu dissesse que ela era a minha mulher — respondeu Isaque.
10 Aí Abimeleque disse:
— Por que você nos fez isso? Um de nós poderia facilmente ter ido para a cama com ela, e você teria feito com que a culpa caísse sobre nós.
11 Então Abimeleque mandou a todo o seu povo o seguinte aviso: "Se alguém tratar mal este homem ou a sua mulher, será morto."
12 Naquele ano Isaque fez plantações ali e colheu cem vezes mais do que semeou, pois o Senhor Deus o abençoou. 13 Ele foi enriquecendo cada vez mais e se tornou muito rico e poderoso. 14 Isaque tinha tantas ovelhas e cabras, tanto gado e tantos empregados, que os filisteus acabaram ficando com inveja dele. 15 Por isso eles entupiram com terra todos os poços que os empregados de Abraão, o pai de Isaque, haviam cavado no tempo em que Abraão ainda estava vivo. 16 Até que um dia Abimeleque disse a Isaque:
— Vá embora da nossa terra. Você ficou muito mais poderoso do que nós.
17 Isaque saiu dali, armou as suas barracas no vale de Gerar e ficou morando ali por algum tempo. 18 Ele tornou a abrir os poços que haviam sido cavados no tempo de Abraão e que os filisteus haviam tapado depois da sua morte. E Isaque pôs nos poços os mesmos nomes que o seu pai havia posto.
19 Um dia os empregados de Isaque estavam no vale abrindo um poço e acharam uma mina de água. 20 Os pastores de Gerar discutiram com os pastores de Isaque, afirmando que a água era deles. Por isso Isaque deu a esse poço o nome de "Discussão".
21 Depois os empregados de Isaque abriram outro poço e por causa dele também houve discussão. Então Isaque pôs nele o nome de "Inimizade".
22 Isaque saiu dali e abriu outro poço. E, como não houve discussão por causa desse, ele o chamou de "Lugar Espaçoso". Ele disse:
— Agora o Senhor Deus nos deu um lugar espaçoso para viver nesta terra, e aqui vamos ficar à vontade.
23 Dali Isaque foi para Berseba. 24 Naquela noite o Senhor apareceu a ele e disse:
— Eu sou o Deus de Abraão, o seu pai. Não tenha medo, pois eu estou com você. Por causa do meu servo Abraão, eu abençoarei você e farei com que os seus descendentes sejam muitos.
25 Isaque construiu um altar ali e adorou a Deus, o Senhor. Ele armou as suas barracas naquele lugar, e ali os seus empregados cavaram outro poço.
26 Certo dia Abimeleque saiu de Gerar e foi conversar com Isaque. Com ele foram o seu amigo Auzate e Ficol, o comandante do seu exército. 27 Isaque perguntou:
— Por que é que vocês vieram falar comigo, se têm ódio de mim e até me expulsaram da sua terra?
28 Eles responderam:
— Agora nós sabemos que o Senhor Deus está com você e pensamos que deveríamos fazer um trato com você, selado com juramento. O trato é este: 29 Você não nos fará nenhum mal, assim como nós não fizemos nenhum mal a você. Nós fomos bondosos para você e deixamos que fosse embora em paz. Agora está claro que o Senhor o tem abençoado.
30 Então Isaque preparou um banquete, e todos eles comeram e beberam. 31 No dia seguinte eles se levantaram bem cedo e fizeram o trato, e cada um fez o seu juramento. Isaque se despediu deles, e eles foram embora como seus amigos.
32 Nesse mesmo dia os empregados de Isaque foram dar-lhe a notícia de que haviam encontrado água no poço que estavam cavando. 33 Isaque pôs nesse poço o nome de Seba, e por isso até hoje o nome daquela cidade é Berseba .
34 Quando tinha quarenta anos, Esaú casou com Judite, filha de Beeri, e com Basemate, filha de Elom, duas moças heteias. 35 Essas duas mulheres amarguraram a vida de Isaque e de Rebeca.
1 וַיְהִי רָעָב בָּאָרֶץ מִלְּבַד הָרָעָב הָרִאשׁוֹן אֲשֶׁר הָיָה בִּימֵי אַבְרָהָם וַיֵּלֶךְ יִצְחָק אֶל ־ אֲבִימֶּלֶךְמֶֽלֶךְ ־ פְּלִשְׁתִּיםגְּרָֽרָה ׃
2 וַיֵּרָא אֵלָיו יְהוָה וַיֹּאמֶר אַל ־ תֵּרֵדמִצְרָיְמָהשְׁכֹןבָּאָרֶץאֲשֶׁראֹמַראֵלֶֽיךָ ׃
3 גּוּר בָּאָרֶץ הַזֹּאת וְאֶֽהְיֶה עִמְּךָ וַאֲבָרְכֶךָּ כִּֽי ־ לְךָוּֽלְזַרְעֲךָאֶתֵּןאֶת ־ כָּל ־ הָֽאֲרָצֹתהָאֵלוַהֲקִֽמֹתִיאֶת ־ הַשְּׁבֻעָהאֲשֶׁרנִשְׁבַּעְתִּילְאַבְרָהָםאָבִֽיךָ ׃
4 וְהִרְבֵּיתִי אֶֽת ־ זַרְעֲךָכְּכוֹכְבֵיהַשָּׁמַיִםוְנָתַתִּילְזַרְעֲךָאֵתכָּל ־ הָאֲרָצֹתהָאֵלוְהִתְבָּרֲכוּבְזַרְעֲךָכֹּלגּוֹיֵיהָאָֽרֶץ ׃
5 עֵקֶב אֲשֶׁר ־ שָׁמַעאַבְרָהָםבְּקֹלִיוַיִּשְׁמֹרמִשְׁמַרְתִּימִצְוֺתַיחֻקּוֹתַיוְתוֹרֹתָֽי ׃
6 וַיֵּשֶׁב יִצְחָק בִּגְרָֽר ׃
7 וַֽיִּשְׁאֲלוּ אַנְשֵׁי הַמָּקוֹם לְאִשְׁתּוֹ וַיֹּאמֶר אֲחֹתִי הִוא כִּי יָרֵא לֵאמֹר אִשְׁתִּי פֶּן ־ יַֽהַרְגֻנִיאַנְשֵׁיהַמָּקוֹםעַל ־ רִבְקָהכִּֽי ־ טוֹבַתמַרְאֶההִֽיא ׃
8 וַיְהִי כִּי אָֽרְכוּ ־ לוֹשָׁםהַיָּמִיםוַיַּשְׁקֵףאֲבִימֶלֶךְמֶלֶךְפְּלִשְׁתִּיםבְּעַדהַֽחַלּוֹןוַיַּרְאוְהִנֵּהיִצְחָקמְצַחֵקאֵתרִבְקָהאִשְׁתּֽוֹ ׃
9 וַיִּקְרָא אֲבִימֶלֶךְ לְיִצְחָק וַיֹּאמֶר אַךְ הִנֵּה אִשְׁתְּךָ הִוא וְאֵיךְ אָמַרְתָּ אֲחֹתִי הִוא וַיֹּאמֶר אֵלָיו יִצְחָק כִּי אָמַרְתִּי פֶּן ־ אָמוּתעָלֶֽיהָ ׃
10 וַיֹּאמֶר אֲבִימֶלֶךְ מַה ־ זֹּאתעָשִׂיתָלָּנוּכִּמְעַטשָׁכַבאַחַדהָעָםאֶת ־ אִשְׁתֶּךָוְהֵבֵאתָעָלֵינוּאָשָֽׁם ׃
11 וַיְצַו אֲבִימֶלֶךְ אֶת ־ כָּל ־ הָעָםלֵאמֹרהַנֹּגֵעַבָּאִישׁהַזֶּהוּבְאִשְׁתּוֹמוֹתיוּמָֽת ׃
12 וַיִּזְרַע יִצְחָק בָּאָרֶץ הַהִוא וַיִּמְצָא בַּשָּׁנָה הַהִוא מֵאָה שְׁעָרִים וַֽיְבָרֲכֵהוּ יְהוָֽה ׃
13 וַיִּגְדַּל הָאִישׁ וַיֵּלֶךְ הָלוֹךְ וְגָדֵל עַד כִּֽי ־ גָדַלמְאֹֽד ׃
14 וַֽיְהִי ־ לוֹמִקְנֵה ־ צֹאןוּמִקְנֵהבָקָרוַעֲבֻדָּהרַבָּהוַיְקַנְאוּאֹתוֹפְּלִשְׁתִּֽים ׃
15 וְכָל ־ הַבְּאֵרֹתאֲשֶׁרחָֽפְרוּעַבְדֵיאָבִיובִּימֵיאַבְרָהָםאָבִיוסִתְּמוּםפְּלִשְׁתִּיםוַיְמַלְאוּםעָפָֽר ׃
16 וַיֹּאמֶר אֲבִימֶלֶךְ אֶל ־ יִצְחָקלֵךְמֵֽעִמָּנוּכִּֽי ־ עָצַֽמְתָּ ־ מִמֶּנּוּמְאֹֽד ׃
17 וַיֵּלֶךְ מִשָּׁם יִצְחָק וַיִּחַן בְּנַֽחַל ־ גְּרָרוַיֵּשֶׁבשָֽׁם ׃
18 וַיָּשָׁב יִצְחָק וַיַּחְפֹּר ׀ אֶת ־ בְּאֵרֹתהַמַּיִםאֲשֶׁרחָֽפְרוּבִּימֵיאַבְרָהָםאָבִיווַיְסַתְּמוּםפְּלִשְׁתִּיםאַחֲרֵימוֹתאַבְרָהָםוַיִּקְרָאלָהֶןשֵׁמוֹתכַּשֵּׁמֹתאֲשֶׁר ־ קָרָאלָהֶןאָבִֽיו ׃
19 וַיַּחְפְּרוּ עַבְדֵֽי ־ יִצְחָקבַּנָּחַלוַיִּמְצְאוּ ־ שָׁםבְּאֵרמַיִםחַיִּֽים ׃
20 וַיָּרִיבוּ רֹעֵי גְרָר עִם ־ רֹעֵייִצְחָקלֵאמֹרלָנוּהַמָּיִםוַיִּקְרָאשֵֽׁם ־ הַבְּאֵרעֵשֶׂקכִּיהִֽתְעַשְּׂקוּעִמּֽוֹ ׃
21 וַֽיַּחְפְּרוּ בְּאֵר אַחֶרֶת וַיָּרִיבוּ גַּם ־ עָלֶיהָוַיִּקְרָאשְׁמָהּשִׂטְנָֽה ׃
22 וַיַּעְתֵּק מִשָּׁם וַיַּחְפֹּר בְּאֵר אַחֶרֶת וְלֹא רָבוּ עָלֶיהָ וַיִּקְרָא שְׁמָהּ רְחֹבוֹת וַיֹּאמֶר כִּֽי ־ עַתָּההִרְחִיביְהוָהלָנוּוּפָרִינוּבָאָֽרֶץ ׃
23 וַיַּעַל מִשָּׁם בְּאֵר שָֽׁבַע ׃
24 וַיֵּרָא אֵלָיו יְהוָה בַּלַּיְלָה הַהוּא וַיֹּאמֶר אָנֹכִי אֱלֹהֵי אַבְרָהָם אָבִיךָ אַל ־ תִּירָאכִּֽי ־ אִתְּךָאָנֹכִיוּבֵֽרַכְתִּיךָוְהִרְבֵּיתִיאֶֽת ־ זַרְעֲךָבַּעֲבוּראַבְרָהָםעַבְדִּֽי ׃
25 וַיִּבֶן שָׁם מִזְבֵּחַ וַיִּקְרָא בְּשֵׁם יְהוָה וַיֶּט ־ שָׁםאָהֳלוֹוַיִּכְרוּ ־ שָׁםעַבְדֵי ־ יִצְחָקבְּאֵֽר ׃
26 וַאֲבִימֶלֶךְ הָלַךְ אֵלָיו מִגְּרָר וַאֲחֻזַּת מֵֽרֵעֵהוּ וּפִיכֹל שַׂר ־ צְבָאֽוֹ ׃
27 וַיֹּאמֶר אֲלֵהֶם יִצְחָק מַדּוּעַ בָּאתֶם אֵלָי וְאַתֶּם שְׂנֵאתֶם אֹתִי וַתְּשַׁלְּחוּנִי מֵאִתְּכֶֽם ׃
28 וַיֹּאמְרוּ רָאוֹ רָאִינוּ כִּֽי ־ הָיָהיְהוָה ׀ עִמָּךְוַנֹּאמֶרתְּהִינָאאָלָהבֵּינוֹתֵינוּבֵּינֵינוּוּבֵינֶךָוְנִכְרְתָהבְרִיתעִמָּֽךְ ׃
29 אִם ־ תַּעֲשֵׂהעִמָּנוּרָעָהכַּאֲשֶׁרלֹאנְגַֽעֲנוּךָוְכַאֲשֶׁרעָשִׂינוּעִמְּךָרַק ־ טוֹבוַנְּשַׁלֵּֽחֲךָבְּשָׁלוֹםאַתָּהעַתָּהבְּרוּךְיְהוָֽה ׃
30 וַיַּעַשׂ לָהֶם מִשְׁתֶּה וַיֹּאכְלוּ וַיִּשְׁתּֽוּ ׃
31 וַיַּשְׁכִּימוּ בַבֹּקֶר וַיִּשָּׁבְעוּ אִישׁ לְאָחִיו וַיְשַׁלְּחֵם יִצְחָק וַיֵּלְכוּ מֵאִתּוֹ בְּשָׁלֽוֹם ׃
32 וַיְהִי ׀ בַּיּוֹםהַהוּאוַיָּבֹאוּעַבְדֵייִצְחָקוַיַּגִּדוּלוֹעַל ־ אֹדוֹתהַבְּאֵראֲשֶׁרחָפָרוּוַיֹּאמְרוּלוֹמָצָאנוּמָֽיִם ׃
33 וַיִּקְרָא אֹתָהּ שִׁבְעָה עַל ־ כֵּןשֵׁם ־ הָעִירבְּאֵרשֶׁבַעעַדהַיּוֹםהַזֶּֽה ׃ ס
34 וַיְהִי עֵשָׂו בֶּן ־ אַרְבָּעִיםשָׁנָהוַיִּקַּחאִשָּׁהאֶת ־ יְהוּדִיתבַּת ־ בְּאֵרִיהַֽחִתִּיוְאֶת ־ בָּשְׂמַתבַּת ־ אֵילֹןהַֽחִתִּֽי ׃
35 וַתִּהְיֶיןָ מֹרַת רוּחַ לְיִצְחָק וּלְרִבְקָֽה ׃ ס