7 Algum tempo depois, a mulher do seu dono começou a cobiçar José. Um dia ela disse:

— Venha, vamos para a cama.

8 Ele recusou, dizendo assim:

— Escute! O meu dono não precisa se preocupar com nada nesta casa, pois eu estou aqui. Ele me pôs como responsável por tudo o que tem. 9 Nesta casa eu mando tanto quanto ele. Aqui eu posso ter o que quiser, menos a senhora, pois é mulher dele. Sendo assim, como poderia eu fazer uma coisa tão imoral e pecar contra Deus?

10 Todos os dias ela insistia que ele fosse para a cama com ela, mas José não concordava e também evitava estar perto dela. 11 Mas um dia, como de costume, ele entrou na casa para fazer o seu trabalho, e nenhum empregado estava ali. 12 Então ela o agarrou pela capa e disse:

— Venha, vamos para a cama.

Mas ele escapou e correu para fora, deixando a capa nas mãos dela.

7 ויהי אחר הדברים האלה ותשא אשת ־ אדניואת ־ עיניהאל ־ יוסףותאמרשכבהעמי ׃

8 וימאן ׀ ויאמראל ־ אשתאדניוהןאדנילא ־ ידעאתימה ־ בביתוכלאשר ־ יש ־ לונתןבידי ׃

9 איננו גדול בבית הזה ממני ולא ־ חשךממנימאומהכיאם ־ אותךבאשראת ־ אשתוואיךאעשההרעההגדלההזאתוחטאתילאלהים ׃

10 ויהי כדברה אל ־ יוסףיום ׀ יוםולא ־ שמעאליהלשכבאצלהלהיותעמה ׃

11 ויהי כהיום הזה ויבא הביתה לעשות מלאכתו ואין איש מאנשי הבית שם בבית ׃

12 ותתפשהו בבגדו לאמר שכבה עמי ויעזב בגדו בידה וינס ויצא החוצה ׃