1 Havia um homem chamado Job que vivia na terra de Uz. Era uma pessoa recta que temia Deus, e que se afastava do mal.
2 Tinha muitos filhos - sete rapazes e três raparigas - e era muito rico: possuía 7000 ovelhas, 3000 camelos, 500 juntas de bois e 500 jumentas; tendo ao seu serviço um número considerável de pessoas. Era, sem dúvida, o mais rico comerciante de gado em toda aquela zona.
4 Os seus filhos costumavam juntar-se para comerem e beberem juntos na casa de um deles de cada vez, convidando também as três irmãs. Nessas ocasiões comiam e bebiam abundantemente. Quando aquelas festanças acabavam, e por vezes prolongavam-se por vários dias, Job mandava chamar os filhos e santificava-os, levantando-se de manhã cedo e oferecendo um sacrifício por cada um deles. Porque Job pensava desta forma: Talvez os meus filhos tenham pecado e tenham ofendido Deus nos seus corações. Essa a razão porque fazia isso regularmente.
6 Um dia os anjos vieram apresentar-se perante Deus, e Satanás veio com eles.
7 Donde vens?, perguntou o Senhor a Satanás.De rondar a Terra.
8 Reparaste no meu servo Job? E em como não há na Terra ninguém semelhante a ele? É um homem recto, que teme Deus e que se afasta do mal.
9 Sim, mas não é para admirar - ele é assim porque tu o recompensas bem, respondeu Satanás. Ele tem da tua parte protecção garantida para a sua casa e para os seus bens. Fizeste-o prosperar em tudo o que faz - por isso é tão rico! Não admira pois que te adore!
11 Contudo, basta que lhe tires a riqueza, e verás como te amaldiçoa na cara!
12 E o Senhor replicou-lhe: Podes fazer o que quiseres com os seus bens, mas não lhe toques fisicamente. Satanás retirou-se da presença do Senhor.
13 Sucedeu então que, estando os filhos e filhas de Job comendo em casa do irmão mais velho, um mensageiro veio a correr à casa de Job com esta notícia: Os teus bois estavam a lavrar, e as jumentas a pastar ao lado, quando se chegaram os sabeus que cairam sobre os animais e mataram os guardadores; só eu escapei.
16 Ainda este não tinha acabado de falar quando se chega outro: Veio fogo do céu sobre as ovelhas e os pastores todos; só eu consegui escapar, e vim logo trazer-te a notícia.
17 Mal este tinha acabado de falar, eis que um terceiro chega: Apareceram três bandos de caldeus que deram sobre os camelos e mataram os teus criados; só eu escapei e consegui vir até aqui para te dar a notícia.
18 Imediatamente após este, apareceu ainda outro a dizer: Teus filhos e filhas estavam a fazer uma festa na casa do mais velho quando, subitamente, se levantou um forte vento do deserto que fez ruir a casa sobre os que lá estava, morrendo todos; só eu escapei.
20 Então Job levantou-se, rasgou a roupa que trazia e rapou o cabelo , ficou profundamente abatido, e lançou-se por terra na presença de Deus:
21 Saí nu do ventre de minha mãe; nada levarei quando morrer. Foi o Senhor quem me deu tudo quanto possuía; por isso ele tinha o direito de tornar a levar aquiloque afinal lhe pertencia. Que o Senhor seja louvado.
22 Em tudo isto Job não pecou nem atribuiu a Deus culpa alguma do sucedido.
1 Uusin maassa oli mies, jonka nimi oli Job. Tämä mies oli nuhteeton ja rehellinen, pelkäsi Jumalaa ja karttoi pahaa.
2 Hänelle syntyi seitsemän poikaa ja kolme tytärtä.
3 Ja karjaa hänellä oli seitsemäntuhatta lammasta, kolmetuhatta kamelia, viisisataa härkäparia ja viisisataa aasintammaa sekä ylen paljon palvelijoita. Tämä mies oli kaikista Idän miehistä mahtavin.
4 Hänen pojillansa oli tapana laittaa pitoja, kullakin oli pidot talossaan vuoropäivänänsä; he lähettivät silloin sanan ja kutsuivat kolme sisartansa syömään ja juomaan kanssansa.
6 Mutta kun eräänä päivänä Jumalan pojat tulivat ja asettuivat Herran eteen, tuli myöskin saatana heidän joukossansa.
10 Olethan itse kaikilta puolin suojannut hänet, hänen talonsa ja kaiken, mitä hänellä on; olet siunannut hänen kättensä työn, ja hänen karjalaumansa ovat levinneet ympäri maata.
13 Kun sitten eräänä päivänä hänen poikansa ja tyttärensä söivät ja joivat viiniä vanhimman veljensä talossa,
20 Silloin Job nousi, repäisi viittansa ja leikkasi hiuksensa, heittäytyi maahan ja rukoili.
22 Kaikessa tässä Job ei tehnyt syntiä eikä puhunut nurjasti Jumalaa vastaan.