1 Toe het Salomo gesê: Die HERE het gesê dat Hy in donkerheid wil woon.
2 Maar ,k het vir U 'n woonhuis gebou, en 'n vaste plek vir U om ewig in te bly.
3 Daarop draai die koning sy aangesig om en seën die hele vergadering van Israel, terwyl die hele vergadering van Israel staan.
4 En hy sê: Geloofd sy die HERE, die God van Israel, wie se hande volbring het wat sy mond tot my vader Dawid gespreek en gesê het:
5 Van die dag af dat Ek my volk uit Egipteland uitgelei het, het Ek geen stad verkies uit al die stamme van Israel om 'n huis te bou, dat my Naam daar sou wees nie; en Ek het geen man verkies om vors oor my volk Israel te wees nie.
6 Maar Ek het Jerusalem verkies, dat my Naam daar sou wees, en Ek het Dawid verkies om oor my volk Israel te wees.
7 Toe dit dan in die hart van my vader Dawid was om 'n huis te bou vir die Naam van die HERE, die God van Israel,
8 het die HERE aan my vader Dawid gesê: Dat dit in jou hart was om vir my Naam 'n huis te bou -- daarin het jy goed gehandel dat dit in jou hart was.
9 Alleen maar, jy sal die huis nie bou nie, maar jou seun wat uit jou lendene sal voortkom, die sal vir my Naam die huis bou.
10 En die HERE het sy woord vervul wat Hy gespreek het; sodat ek opgestaan het in die plek van my vader Dawid, en ek sit op die troon van Israel soos die HERE gespreek het; en ek het die huis gebou vir die Naam van die HERE, die God van Israel,
11 en die ark waarin die verbond van die HERE is, wat Hy met die kinders van Israel gesluit het, daar neergesit.
12 Toe het hy gaan staan voor die altaar van die HERE teenoor die hele vergadering van Israel en sy hande uitgebrei;
13 want Salomo het 'n koperverhoog gemaak en dit in die middel van die voorhof opgestel; vyf el was sy lengte en vyf el sy breedte en drie el sy hoogte; en hy het daarop gaan staan en neergesink op sy knieë teenoor die hele vergadering van Israel en sy hande na die hemel uitgebrei
14 en gesê: HERE, God van Israel, daar is in die hemel of op die aarde geen God soos U nie, wat die verbond en die goedertierenheid hou vir u knegte wat voor u aangesig wandel met hulle hele hart,
15 wat vir u kneg, my vader Dawid, u belofte aan hom gehou het; ja, met u mond het U dit gespreek en met u hand volbring soos dit vandag is.
16 Hou nou ook, HERE, God van Israel, die belofte wat U aan u kneg, my vader Dawid, gedoen het, naamlik: Daar sal vir jou nooit 'n man voor my aangesig ontbreek wat sal sit op die troon van Israel nie, as jou seuns net op hulle weg ag gee, deur te wandel in my wet soos jy voor my aangesig gewandel het.
17 Laat dan nou, HERE, God van Israel, u woord tog bewaarheid word wat U tot u kneg Dawid gespreek het.
18 Maar sou God werklik by die mense op die aarde woon? Die hemel, ja, die hoogste hemel kan U nie bevat nie, hoeveel minder hierdie huis wat ek gebou het!
19 Wend U dan tot die gebed van u kneg en tot sy smeking, HERE my God, deur te luister na die geroep en die gebed wat u kneg voor u aangesig bid;
20 sodat u oë oop mag wees dag en nag oor hierdie huis, oor die plek waar U van gesê het dat U u Naam daar wil vestig, sodat U mag luister na die gebed wat u kneg na hierdie plek toe sal bid.
21 Luister dan na die smekinge van u kneg en van u volk Israel wat hulle na hierdie plek toe sal bid; ja, mag U hoor uit u woonplek, uit die hemel; en as U hoor, vergewe dan.
22 As iemand teen sy naaste sondig en hulle hom 'n eed oplê om hom tot selfvervloeking te bring en hy voor u altaar in hierdie huis kom sweer,
23 wil U dan hoor uit die hemel en handel en aan u knegte reg verskaf deur die skuldige te vergelde en sy wandel op sy hoof te lê, en die regverdige regverdig te verklaar deur hom te gee na sy geregtigheid.
24 En as u volk Israel verslaan word voor 'n vyand, omdat hulle teen U gesondig het, en hulle hul bekeer en u Naam bely en bid en smeek voor u aangesig in hierdie huis,
25 wil U dan hoor uit die hemel en die sonde van u volk Israel vergewe en hulle terugbring na die land wat U aan hulle en hulle vaders gegee het.
26 As die hemel toegesluit is, dat daar geen reën is nie, omdat hulle teen U gesondig het, maar hulle na hierdie plek toe bid en u Naam bely, van hulle sonde hul bekeer, omdat U hulle verootmoedig,
27 wil U dan hoor in die hemel en die sonde van u knegte en van u volk Israel vergewe -- want U leer hulle die goeie weg waar hulle in moet wandel -- en gee reën op u land wat U aan u volk as 'n erfenis gegee het.
28 As daar hongersnood in die land is, as daar pes is, as daar brandkoring of heuningdou, sprinkane of kaalvreters is, as sy vyande hom in sy land vol stede dit benoud maak, watter plaag of watter siekte ook al,
29 enige gebed, enige smeking wat enige mens of u hele volk Israel sal doen, as elkeen sy plaag en sy smart ken, sodat hy sy hande na hierdie huis toe uitbrei --
30 wil U dan hoor uit die hemel, u vaste woonplek, en vergewe en aan elkeen gee volgens al sy weë, U wat sy hart ken -- want U alleen ken die hart van die mensekinders --
31 sodat hulle U kan vrees om te wandel in u weë al die dae wat hulle leef in die land wat U aan ons vaders gegee het.
32 Ja, ook na die uitlander wat nie uit u volk Israel is nie en uit 'n ver land kom om u grote Naam en u sterke hand en u uitgestrekte arm ontwil, as hulle kom en na hierdie huis toe bid,
33 wil U dan hoor uit die hemel, uit u vaste woonplek, en doen volgens alles waaroor die uitlander U sal aanroep, sodat al die volke van die aarde u Naam mag ken en U vrees soos u volk Israel, en mag gewaar word dat u Naam uitgeroep is oor hierdie huis wat ek gebou het.
34 As u volk uittrek in die oorlog teen sy vyande op die pad waarop U hulle stuur, en hulle bid tot U in die rigting van hierdie stad wat U verkies het, en van die huis wat ek vir u Naam gebou het,
35 wil dan uit die hemel hulle gebed hoor en hulle smeking, en aan hulle hul reg verskaf.
36 As hulle teen U sondig -- want daar is geen mens wat nie sondig nie -- en U op hulle toornig is en hulle aan 'n vyand oorgee en hulle veroweraars hulle as gevangenes wegvoer na 'n land, ver of naby,
37 en hulle dit ter harte neem in die land waarheen hulle as gevangenes weggevoer is, en hulle hul bekeer en U smeek in die land van hulle gevangenskap en sê: Ons het gesondig, ons het verkeerd gehandel, en ons was goddeloos --
38 en hulle hul tot U bekeer met hul hele hart en met hul hele siel in die land van hul gevangenskap, van die wat hulle weggevoer het, en hulle bid in die rigting van hulle land wat U aan hulle vaders gegee het, en van die stad wat U verkies het, en van die huis wat ek vir u Naam gebou het,
39 wil dan uit die hemel, uit u vaste woonplek, hulle gebed en hulle smekinge hoor en aan hulle hul reg verskaf en u volk vergewe wat hulle teen U gesondig het.
40 My God, mag u oë tog nou oop wees en u ore luister na die gebed van hierdie plek.
41 Staan dan nou op na u rusplek, HERE God, U en die ark van u sterkte! Laat u priesters, HERE God, met heil bekleed wees, en laat u gunsgenote hulle verheug in die goeie.
42 HERE God, wys u gesalfde nie af nie; dink aan die gunsbewyse aan u kneg Dawid!
43 die seun van Jahat, die seun van Gersom, die seun van Levi.
44 En hulle broers, die seuns van Mer ri, aan die linkerhand, was: Etan, die seun van Kisi, die seun van Abdi, die seun van Mallug,
45 die seun van Has bja, die seun van Am sia, die seun van Hilk¡a,
46 die seun van Amsi, die seun van Bani, die seun van Semer,
47 die seun van Magli, die seun van Musi, die seun van Mer ri, die seun van Levi.
48 En hulle broers, die Leviete, was bestemd vir al die dienswerk by die tabernakel van die huis van God.
49 Maar A„ron en sy seuns het offerrook laat opgaan op die brandofferaltaar en op die reukofferaltaar, vir al die werk in die Allerheiligste en om versoening te doen vir Israel, net soos Moses, die kneg van God, beveel het.
50 En dit is die seuns van A„ron: Ele sar was sy seun, P¡nehas sy seun, Abisua sy seun;
51 Bukki sy seun, Ussi sy seun, Ser gja sy seun,
52 M,rajot sy seun, Am rja sy seun, Ah¡tub sy seun,
53 Sadok sy seun, Ah¡ma„s sy seun.
54 En dit was hulle woonplekke volgens hulle laers in hulle grondgebied -- aan die seuns van A„ron, aan die geslag van die Kehatiete, want aan hulle was die eerste lot.
55 Aan hulle dan is gegee: Hebron, in die land Juda, met sy weiveld daar rondom;
56 maar die saaigrond van die stad en sy dorpe het hulle aan Kaleb, die seun van Jefunne, gegee.
57 En aan die seuns van A„ron het hulle die vrystad Hebron en Libna gegee met die weiveld daarvan, en Jattir en Estemoa met die weiveld daarvan,
58 en Hiles met sy weiveld, en Debir met sy weiveld,
59 en Asan met sy weiveld, en Bet-Semes met sy weiveld;
60 en van die stam van Benjamin: Geba met sy weiveld, en Al,met met sy weiveld, en Anatot met sy weiveld. Al hulle stede in hulle geslagte was dertien stede.
61 En aan die ander seuns van Kehat uit die geslag van die stam, uit die halwe stam, half Manasse, tien stede deur die lot.
62 En aan die seuns van Gersom, volgens hulle geslagte, uit die stam van Issaskar en uit die stam van Aser en uit die stam van N ftali en uit die stam van Manasse in Basan, dertien stede.
63 Aan die seuns van Mer ri volgens hulle geslagte uit die stam van Ruben en uit die stam van Gad en uit die stam van S,bulon deur die lot, twaalf stede.
64 En die kinders van Israel het aan die Leviete die stede met hulle weiveld gegee:
65 hulle het deur die lot uit die stam van die seuns van Juda en uit die stam van die seuns van S¡meon en uit die stam van die seuns van Benjamin hierdie stede gegee wat hulle met die naam genoem het.
66 En aan die ander uit die geslagte van die seuns van Kehat -- die stede van hulle grondgebied was uit die stam van Efraim.
67 En hulle het aan hulle die vrystad Sigem met sy weiveld, op die gebergte van Efraim, en Geser met sy weiveld gegee;
68 en Jokmeam met sy weiveld, en Bet-Horon met sy weiveld,
69 en Ajalon met sy weiveld, en Gat-Rimmon met sy weiveld;
70 en uit die halwe stam van Manasse: Aner met sy weiveld, en B¡leam met sy weiveld -- vir die geslag van die ander seuns van Kehat.
71 Aan die seuns van Gersom uit die geslag van die halwe stam van Manasse: Golan in Basan met sy weiveld, en Astarot met sy weiveld;
72 en uit die stam van Issaskar: Kedes met sy weiveld, D berat met sy weiveld,
73 en Ramot met sy weiveld, en Anem met sy weiveld;
74 en uit die stam van Aser: Masal met sy weiveld, en Abdon met sy weiveld,
75 en Hukok met sy weiveld, en Rehob met sy weiveld;
76 en uit die stam van N ftali: Kedes in Galil,a met sy weiveld, en Hammon met sy weiveld, en Kirjat im met sy weiveld.
77 Aan die ander seuns van Mer ri uit die stam van S,bulon: Rimmono met sy weiveld, Tabor met sy weiveld;
78 en oorkant die Jordaan van J,rigo, aan die oostekant van die Jordaan, uit die stam van Ruben: Beser in die woestyn met sy weiveld, en Jahas met sy weiveld,
79 en K,demot met sy weiveld, en Mef ät met sy weiveld;
80 en uit die stam van Gad: Ramot in G¡lead met sy weiveld, en Mahan im met sy weiveld,
81 en Hesbon met sy weiveld, en Ja,ser met sy weiveld.
1 那时所罗门说： "耶和华曾说他要住在幽暗之中。
2 我已经为你建造了巍峨的殿宇， 作你永远居住的地方。"
3 然后王转过来， 给以色列全体会众祝福， 以色列全体会众都站着。
4 所罗门说： "耶和华以色列的 神是应当称颂的！ 他亲口对我的父亲大卫应许的， 已亲手作成了， 他说：
5 ‘自从我领我的子民从埃及地出来的那天， 我没有在以色列众支派中， 拣选一座城建造殿宇， 使我的名留在那里； 我也没有拣选一个人作领袖， 统治我的子民以色列。
6 我却拣选了耶路撒冷， 使我的名留在那里； 也拣选了大卫， 统治我的子民以色列。’
7 我的父亲大卫有心要为耶和华以色列的 神的名建造殿宇。
8 耶和华却对我的父亲大卫说： ‘你心想要为我的名建造殿宇， 你心意很好；
9 不过不是由你建造殿宇， 而是你的儿子， 你亲生的儿子， 他必为我的名建殿。’
10 现在耶和华实现了他的应许， 我已经起来接续我的父亲大卫， 坐上了以色列的王位， 就像耶和华所说的； 我为耶和华以色列的 神的名建造了这殿。
11 我也把约柜安放在殿里， 约柜中有耶和华和以色列人所立的约。"
12 所罗门在以色列全体会众面前， 站在耶和华的祭坛前， 张开双手；
13 原来所罗门做了一座铜台， 长两公尺两公寸， 宽两公尺两公寸， 高一公尺三公寸， 安放在外院中。那时他站在铜台上， 在以色列全体会众面前， 屈膝下跪， 向天张开双手，
14 说： "耶和华以色列的 神啊， 天上地下没有神可以和你相比的， 你向那些一心行在你面前的仆人， 常是守约施慈爱的；
15 你对你的仆人我父亲大卫所应许的， 你都遵守了， 你亲口应许， 也亲手成全， 就像今日一样。
16 耶和华以色列的 神啊， 你应许你的仆人我父亲大卫说： ‘只要你的子孙谨守他们的行为， 遵守我的律法， 像你在我面前所行的一样， 你就不会断人在我面前坐上以色列的王位。’现在求你应验这话吧。
17 耶和华以色列的 神啊， 现在求你实现你向你的仆人大卫应许的话吧！
18 " 神真的要和人住在地上吗？看哪， 天和天上的天也容不下你， 何况我建造的这殿呢？
19 耶和华我的 神啊， 求你垂注你仆人的祷告和祈求， 聆听你仆人在你面前所发的呼喊和祷告。
20 求你张开眼睛， 昼夜看顾这殿， 就是看顾你所说要立你名的地方； 求你垂听你仆人向着这地方所发的祷告。
21 求你垂听你的仆人和你的子民以色列的祈求， 就是他们向着这地方所发的祷告； 求你从天上， 从你的居所垂听， 垂听和赦免。
22 "人若是得罪了邻舍， 有人要他起誓， 他就来到这殿， 在你的祭坛前起誓；
23 求你从天上垂听， 施行你的作为， 审判你的仆人， 照着恶人所行的报应在他头上； 宣告义人无罪， 照着他的义行赏赐他。
24 "如果你的子民以色列得罪了你， 以致在仇敌面前被击败； 后来回心转意， 承认你的名， 在这殿里向你祷告祈求，
25 求你从天上垂听， 赦免你子民以色列的罪， 领他们归回你赐给他们和他们列祖的土地。
26 "你的子民因得罪了你， 你惩罚他们， 使天闭塞不下雨； 如果他们向着这地方祷告， 承认你的名， 离开他们的罪，
27 求你在天上垂听， 赦免你的仆人和你的子民以色列的罪， 把他们当行的正道指教他们， 降雨在你的地上， 就是你赐给你的子民作产业的地上。
28 "国中若是有饥荒、瘟疫、旱风、霉烂、蝗虫、蚂蚱， 或是有仇敌围困城镇， 或是有什么灾祸， 什么疾病，
29 你的子民以色列， 无论是个别或是全体， 自知自己的灾祸和痛苦， 向着这殿张开双手祷告或祈求，
30 求你从天上你的居所垂听和赦免他们， 你是知道人心的， 你必照着各人所行的报应各人； 因为只有你知道世人的心。
31 使他们在你赐给我们列祖的地上， 一生一世敬畏你， 遵行你的道路。
32 "至于在你的子民以色列以外的外族人， 他们为了你的大名、你大能的手和伸出来的膀臂， 从远方而来； 他们来向着这殿祷告的时候，
33 求你从天上， 从你的居所垂听他们， 照着外族人向你呼求的一切而行， 使地上万民都认识你的名， 敬畏你， 像你的子民以色列一样； 又使他们知道我建造的这殿， 是奉为你名的所在。
34 "如果你的子民在你派他们出去的路上， 和仇敌作战， 他们向着你拣选的这城， 和向着我为你的名建造的这殿向你祷告，
35 求你从天上垂听他们的祷告祈求， 使他们得胜。
36 "如果你的子民得罪了你（因为世上没有不犯罪的人）， 你向他们发怒， 把他们交在仇敌面前， 以致仇敌把他们掳到外地或远或近；
37 如果他们在被掳去的地方回心转意， 在被掳去的地方祈求你说： ‘我们犯了罪了， 我们作了孽了， 我们行了恶了。’
38 如果他们在被掳去的地方一心一意归向你， 又向着他们自己的地， 就是你赐给他们列祖的地， 和向着你拣选的这城， 以及向着我为你的名建造的这殿祷告，
39 求你从天上， 从你的居所垂听他们的祷告祈求， 为他们伸冤， 赦免得罪了你的那些子民。
40 "我的 神啊， 现在求你张开眼睛， 求你的耳朵垂听在这地方献上的祷告。
41 现在， 耶和华 神啊， 求你起来， 愿你和你有大能的约柜进入你安息的地方； 耶和华 神啊， 愿你的祭司都披上救恩； 愿你的圣民在福乐中欢欣。
42 耶和华 神啊， 求你不要转脸不顾你所膏的人： 愿你记念你向你仆人大卫所施的慈爱。"