1 (104:1) Славьте Господа; призывайте имя Его; возвещайте в народах дела Его;

2 (104:2) воспойте Ему и пойте Ему; поведайте о всех чудесах Его.

3 (104:3) Хвалитесь именем Его святым; да веселится сердце ищущих Господа.

4 (104:4) Ищите Господа и силы Его, ищите лица Его всегда.

5 (104:5) Воспоминайте чудеса Его, которые сотворил, знамения Его и суды уст Его,

6 (104:6) вы, семя Авраамово, рабы Его, сыны Иакова, избранные Его.

7 (104:7) Он Господь Бог наш: по всей земле суды Его.

8 (104:8) Вечно помнит завет Свой, слово, [которое] заповедал в тысячу родов,

9 (104:9) которое завещал Аврааму, и клятву Свою Исааку,

10 (104:10) и поставил то Иакову в закон и Израилю в завет вечный,

11 (104:11) говоря: "тебе дам землю Ханаанскую в удел наследия вашего".

12 (104:12) Когда их было еще мало числом, очень мало, и они были пришельцами в ней

13 (104:13) и переходили от народа к народу, из царства к иному племени,

14 (104:14) никому не позволял обижать их и возбранял о них царям:

15 (104:15) "не прикасайтесь к помазанным Моим, и пророкам Моим не делайте зла".

16 (104:16) И призвал голод на землю; всякий стебель хлебный истребил.

17 (104:17) Послал пред ними человека: в рабы продан был Иосиф.

18 (104:18) Стеснили оковами ноги его; в железо вошла душа его,

19 (104:19) доколе исполнилось слово Его: слово Господне испытало его.

20 (104:20) Послал царь, и разрешил его владетель народов и освободил его;

21 (104:21) поставил его господином над домом своим и правителем над всем владением своим,

22 (104:22) чтобы он наставлял вельмож его по своей душе и старейшин его учил мудрости.

23 (104:23) Тогда пришел Израиль в Египет, и переселился Иаков в землю Хамову.

24 (104:24) И весьма размножил [Бог] народ Свой и сделал его сильнее врагов его.

25 (104:25) Возбудил в сердце их ненависть против народа Его и ухищрение против рабов Его.

26 (104:26) Послал Моисея, раба Своего, Аарона, которого избрал.

27 (104:27) Они показали между ними слова знамений Его и чудеса [Его] в земле Хамовой.

28 (104:28) Послал тьму и сделал мрак, и не воспротивились слову Его.

29 (104:29) Преложил воду их в кровь, и уморил рыбу их.

30 (104:30) Земля их произвела множество жаб [даже] в спальне царей их.

31 (104:31) Он сказал, и пришли разные насекомые, скнипы во все пределы их.

32 (104:32) Вместо дождя послал на них град, палящий огонь на землю их,

33 (104:33) и побил виноград их и смоковницы их, и сокрушил дерева в пределах их.

34 (104:34) Сказал, и пришла саранча и гусеницы без числа;

35 (104:35) и съели всю траву на земле их, и съели плоды на полях их.

36 (104:36) И поразил всякого первенца в земле их, начатки всей силы их.

37 (104:37) И вывел [Израильтян] с серебром и золотом, и не было в коленах их болящего.

38 (104:38) Обрадовался Египет исшествию их; ибо страх от них напал на него.

39 (104:39) Простер облако в покров [им] и огонь, чтобы светить [им] ночью.

40 (104:40) Просили, и Он послал перепелов, и хлебом небесным насыщал их.

41 (104:41) Разверз камень, и потекли воды, потекли рекою по местам сухим,

42 (104:42) ибо вспомнил Он святое слово Свое к Аврааму, рабу Своему,

43 (104:43) и вывел народ Свой в радости, избранных Своих в веселии,

44 (104:44) и дал им земли народов, и они наследовали труд иноплеменных,

45 (104:45) чтобы соблюдали уставы Его и хранили законы Его. Аллилуия!

1 RABbe şükredin, Onu adıyla çağırın, 2 Halklara duyurun yaptıklarını!

2 Onu ezgilerle, ilahilerle övün, 2 Bütün harikalarını anlatın!

3 Kutsal adıyla övünün, 2 Sevinsin RABbe yönelenler!

4 RABbe ve Onun gücüne bakın, 2 Durmadan Onun yüzünü arayın!

5 Ey sizler, kulu İbrahimin soyu, 2 Seçtiği Yakupoğulları, 2 Onun yaptığı harikaları, 2 Olağanüstü işlerini 2 Ve ağzından çıkan yargıları anımsayın!

7 Tanrımız RAB Odur, 2 Yargıları bütün yeryüzünü kapsar.

8 O antlaşmasını, 2 Bin kuşak için verdiği sözü, 2 İbrahimle yaptığı antlaşmayı, 2 İshak için içtiği andı sonsuza dek anımsar.

10 ‹‹Hakkınıza düşen mülk olarak 2 Kenan ülkesini size vereceğim›› diyerek, 2 Bunu Yakup için bir kural, 2 İsraille sonsuza dek geçerli bir antlaşma yaptı.

12 O zaman bir avuç insandılar, 2 Sayıca az ve ülkeye yabancıydılar.

13 Bir ulustan öbürüne, 2 Bir ülkeden ötekine dolaşıp durdular.

14 RAB kimsenin onları ezmesine izin vermedi, 2 Onlar için kralları bile payladı:

15 ‹‹Meshettiklerime dokunmayın, 2 Peygamberlerime kötülük etmeyin!›› dedi.

16 Ülkeye kıtlık gönderdi, 2 Bütün yiyeceklerini yok etti.

17 Önlerinden bir adam göndermişti, 2 Köle olarak satılan Yusuftu bu.

18 Zincir vurup incittiler ayaklarını, 2 Demir halka geçirdiler boynuna,

19 Söyledikleri gerçekleşinceye dek, 2 RABbin sözü onu sınadı.

20 Kral adam gönderip Yusufu salıverdi, 2 Halklara egemen olan onu özgür kıldı.

21 Onu kendi sarayının efendisi, 2 Bütün varlığının sorumlusu yaptı;

22 Önderlerini istediği gibi eğitsin, 2 İleri gelenlerine akıl versin diye.

23 O zaman İsrail Mısıra gitti, 2 Yakup Ham ülkesine yerleşti.

24 RAB halkını alabildiğine çoğalttı, 2 Düşmanlarından sayıca artırdı onları.

25 Sonunda tutumunu değiştirdi düşmanlarının: 2 Halkından tiksindiler, 2 Kullarına kurnazca davrandılar.

26 Kulu Musayı, 2 Seçtiği Harunu gönderdi aralarına.

27 Onlar gösterdiler RABbin belirtilerini, 2 Ham ülkesinde şaşılası işlerini.

28 Karanlık gönderip ülkeyi karanlığa bürüdü RAB, 2 Çünkü Mısırlılar Onun sözlerine karşı gelmişti.

29 Kana çevirdi sularını, 2 Öldürdü balıklarını.

30 Ülkede kurbağalar kaynaştı 2 Krallarının odalarına kadar.

31 RAB buyurunca sinek sürüleri, 2 Sivrisinekler üşüştü ülkenin her yanına.

32 Dolu yağdırdı yağmur yerine, 2 Şimşekler çaktırdı ülkelerinde.

33 Bağlarını, incir ağaçlarını vurdu, 2 Parçaladı ülkenin ağaçlarını.

34 O buyurunca çekirgeler, 2 Sayısız yavrular kaynadı.

35 Ülkenin bütün bitkilerini yediler, 2 Toprağın ürününü yiyip bitirdiler.

36 RAB ülkede ilk doğanların hepsini, 2 İlk çocuklarını öldürdü.

37 İsraillileri ülkeden altın ve gümüşle çıkardı, 2 Oymaklarından tek kişi bile tökezlemedi.

38 Onlar gidince Mısır sevindi, 2 Çünkü İsrail korkusu çökmüştü Mısırın üzerine.

39 RAB bulutu bir örtü gibi yaydı üzerlerine, 2 Gece ateş verdi yollarını aydınlatsın diye.

40 İstediler, bıldırcın gönderdi, 2 Göksel ekmekle doyurdu karınlarını.

41 Kayayı yardı, sular fışkırdı, 2 Çorak topraklarda bir ırmak gibi aktı.

42 Çünkü kutsal sözünü, 2 Kulu İbrahime verdiği sözü anımsadı.

43 Halkını sevinç içinde, 2 Seçtiklerini sevinç çığlıklarıyla ülkeden çıkardı.

44 Ulusların topraklarını verdi onlara. 2 Halkların emeğini miras aldılar;

45 Kurallarını yerine getirsinler, 2 Yasalarına uysunlar diye. 2 RAB'be övgüler sunun!