1 (105:1) Аллилуия. Славьте Господа, ибо Он благ, ибо вовек милость Его.

2 (105:2) Кто изречет могущество Господа, возвестит все хвалы Его?

3 (105:3) Блаженны хранящие суд и творящие правду во всякое время!

4 (105:4) Вспомни о мне, Господи, в благоволении к народу Твоему; посети меня спасением Твоим,

5 (105:5) дабы мне видеть благоденствие избранных Твоих, веселиться веселием народа Твоего, хвалиться с наследием Твоим.

6 (105:6) Согрешили мы с отцами нашими, совершили беззаконие, соделали неправду.

7 (105:7) Отцы наши в Египте не уразумели чудес Твоих, не помнили множества милостей Твоих, и возмутились у моря, у Чермного моря.

8 (105:8) Но Он спас их ради имени Своего, дабы показать могущество Свое.

9 (105:9) Грозно рек морю Чермному, и оно иссохло; и провел их по безднам, как по суше;

10 (105:10) и спас их от руки ненавидящего и избавил их от руки врага.

11 (105:11) Воды покрыли врагов их, ни одного из них не осталось.

12 (105:12) И поверили они словам Его, [и] воспели хвалу Ему.

13 (105:13) [Но] скоро забыли дела Его, не дождались Его изволения;

14 (105:14) увлеклись похотением в пустыне, и искусили Бога в необитаемой.

15 (105:15) И Он исполнил прошение их, [но] послал язву на души их.

16 (105:16) И позавидовали в стане Моисею [и] Аарону, святому Господню.

17 (105:17) Разверзлась земля, и поглотила Дафана и покрыла скопище Авирона.

18 (105:18) И возгорелся огонь в скопище их, пламень попалил нечестивых.

19 (105:19) Сделали тельца у Хорива и поклонились истукану;

20 (105:20) и променяли славу свою на изображение вола, ядущего траву.

21 (105:21) Забыли Бога, Спасителя своего, совершившего великое в Египте,

22 (105:22) дивное в земле Хамовой, страшное у Чермного моря.

23 (105:23) И хотел истребить их, если бы Моисей, избранный Его, не стал пред Ним в расселине, чтобы отвратить ярость Его, да не погубит [их].

24 (105:24) И презрели они землю желанную, не верили слову Его;

25 (105:25) и роптали в шатрах своих, не слушались гласа Господня.

26 (105:26) И поднял Он руку Свою на них, чтобы низложить их в пустыне,

27 (105:27) низложить племя их в народах и рассеять их по землям.

28 (105:28) Они прилепились к Ваалфегору и ели жертвы бездушным,

29 (105:29) и раздражали [Бога] делами своими, и вторглась к ним язва.

30 (105:30) И восстал Финеес и произвел суд, – и остановилась язва.

31 (105:31) И [это] вменено ему в праведность в роды и роды во веки.

32 (105:32) И прогневали [Бога] у вод Меривы, и Моисей потерпел за них,

33 (105:33) ибо они огорчили дух его, и он погрешил устами своими.

34 (105:34) Не истребили народов, о которых сказал им Господь,

35 (105:35) но смешались с язычниками и научились делам их;

36 (105:36) служили истуканам их, [которые] были для них сетью,

37 (105:37) и приносили сыновей своих и дочерей своих в жертву бесам;

38 (105:38) проливали кровь невинную, кровь сыновей своих и дочерей своих, которых приносили в жертву идолам Ханаанским, – и осквернилась земля кровью;

39 (105:39) оскверняли себя делами своими, блудодействовали поступками своими.

40 (105:40) И воспылал гнев Господа на народ Его, и возгнушался Он наследием Своим

41 (105:41) и предал их в руки язычников, и ненавидящие их стали обладать ими.

42 (105:42) Враги их утесняли их, и они смирялись под рукою их.

43 (105:43) Много раз Он избавлял их; они же раздражали [Его] упорством своим, и были уничижаемы за беззаконие свое.

44 (105:44) Но Он призирал на скорбь их, когда слышал вопль их,

45 (105:45) и вспоминал завет Свой с ними и раскаивался по множеству милости Своей;

46 (105:46) и возбуждал к ним сострадание во всех, пленявших их.

47 (105:47) Спаси нас, Господи, Боже наш, и собери нас от народов, дабы славить святое имя Твое, хвалиться Твоею славою.

48 (105:48) Благословен Господь, Бог Израилев, от века и до века! И да скажет весь народ: аминь! Аллилуия!

1 Övgüler sunun, RABbe! 2 RABbe şükredin, çünkü O iyidir, 2 Sevgisi sonsuzdur.

2 RABbin büyük işlerini kim anlatabilir, 2 Kim Ona yeterince övgü sunabilir?

3 Ne mutlu adalete uyanlara, 2 Sürekli doğru olanı yapanlara!

4 Ya RAB, halkına lütfettiğinde anımsa beni, 2 Onları kurtardığında ilgilen benimle.

5 Öyle ki, seçtiklerinin gönencini göreyim, 2 Ulusunun sevincini, 2 Kendi halkının kıvancını paylaşayım.

6 Atalarımız gibi biz de günah işledik, 2 Suç işledik, kötülük ettik.

7 Atalarımız Mısırdayken 2 Yaptığın harikaları anlamadı, 2 Çok kez gösterdiğin sevgiyi anımsamadı, 2 Denizde, Kızıldenizde başkaldırdılar.

8 Buna karşın RAB gücünü göstermek için, 2 Adı uğruna kurtardı onları.

9 Kızıldenizi azarladı, kurudu deniz, 2 Yürüdüler enginde Onun öncülüğünde, 2 Çölde yürür gibi.

10 Kendilerinden nefret edenlerin elinden aldı onları, 2 Düşmanlarının pençesinden kurtardı.

11 Sular yuttu hasımlarını, 2 Hiçbiri kurtulmadı.

12 O zaman atalarımız Onun sözlerine inandılar, 2 Ezgiler söyleyerek Onu övdüler.

13 Ne var ki, RABbin yaptıklarını çabucak unuttular, 2 Öğüt vermesini beklemediler.

14 Özlemle kıvrandılar çölde, 2 Tanrıyı denediler ıssız yerlerde.

15 Tanrı onlara istediklerini verdi, 2 Ama üzerlerine yıpratıcı bir hastalık gönderdi.

16 Onlar ordugahlarında Musayı, 2 RABbin kutsal kulu Harunu kıskanınca,

17 Yer yarıldı ve Datanı yuttu, 2 Aviramla yandaşlarının üzerine kapandı.

18 Ateş kavurdu onları izleyenleri, 2 Alev yaktı kötüleri.

19 Bir buzağı heykeli yaptılar Horevde, 2 Dökme bir puta tapındılar.

20 Tanrının yüceliğini, 2 Ot yiyen öküz putuna değiştirdiler.

21 Unuttular kendilerini kurtaran Tanrıyı, 2 Mısırda yaptığı büyük işleri,

22 Ham ülkesinde yarattığı harikaları, 2 Kızıldeniz kıyısında yaptığı müthiş işleri.

23 Bu yüzden onları yok edeceğini söyledi Tanrı, 2 Ama seçkin kulu Musa Onun önündeki gedikte durarak, 2 Yok edici öfkesinden vazgeçirdi Onu.

24 Ardından hor gördüler güzelim ülkeyi, 2 Tanrının verdiği söze inanmadılar.

25 Çadırlarında söylendiler, 2 Dinlemediler RABbin sesini.

26 Bu yüzden RAB elini kaldırdı 2 Ve çölde onları yere sereceğine, 2 Soylarını ulusların arasına saçacağına, 2 Onları öteki ülkelere dağıtacağına ant içti.

28 Sonra Baal-Peora bel bağladılar, 2 Ölülere sunulan kurbanları yediler.

29 Öfkelendirdiler RABbi yaptıklarıyla, 2 Salgın hastalık çıktı aralarında.

30 Ama Pinehas kalkıp araya girdi, 2 Felaketi önledi.

31 Bu doğruluk sayıldı ona, 2 Kuşaklar boyu, sonsuza dek sürecek bu.

32 Yine RABbi öfkelendirdiler Meriva suları yanında, 2 Musanın başına dert açıldı onlar yüzünden;

33 Çünkü onu sinirlendirdiler, 2 O da düşünmeden konuştu.

34 RABbin onlara buyurduğu gibi 2 Yok etmediler halkları,

35 Tersine öteki uluslara karıştılar, 2 Onların törelerini öğrendiler.

36 Putlarına taptılar, 2 Bu da onlara tuzak oldu.

37 Oğullarını, kızlarını 2 Cinlere kurban ettiler.

38 Kenan putlarına kurban olsun diye 2 Oğullarının, kızlarının kanını, 2 Suçsuzların kanını döktüler; 2 Ülke onların kanıyla kirlendi.

39 Böylece yaptıklarıyla kirli sayıldılar, 2 Vefasız duruma düştüler töreleriyle.

40 RABbin öfkesi parladı halkına karşı, 2 Tiksindi kendi halkından.

41 Onları ulusların eline teslim etti. 2 Onlardan nefret edenler onlara egemen oldu.

42 Düşmanları onları ezdi, 2 Boyun eğdirdi hepsine.

43 RAB onları birçok kez kurtardı, 2 Ama akılları fikirleri başkaldırmaktaydı 2 Ve alçaltıldılar suçları yüzünden.

44 RAB yine de ilgilendi sıkıntılarıyla 2 Yakarışlarını duyunca.

45 Antlaşmasını anımsadı onlar uğruna, 2 Eşsiz sevgisinden ötürü vazgeçti yapacaklarından.

46 Merhamet koydu onları tutsak alanların yüreğine.

47 Kurtar bizi, ey Tanrımız RAB, 2 Topla bizi ulusların arasından. 2 Kutsal adına şükredelim, 2 Yüceliğinle övünelim.

48 Öncesizlikten sonsuza dek, 2 İsrail'in Tanrısı RAB'be övgüler olsun! 2 Bütün halk, ‹‹Amin!›› desin. 2 RAB'be övgüler olsun!