1 Zlatý zpěv Davidův. Ostříhej mne, Bože silný, neboť v tebe doufám.

2 Rciž, duše má, Hospodinu: Ty jsi Pán můj, dobrota má nic tobě neprospěje.

3 Ale svatým, kteříž jsou na zemi, a znamenitým, v nichž všecka líbost má.

4 Rozmnožují bolesti své ti, kteříž k cizímu bohu chvátají; neokusím obětí jejich ze krve, aniž vezmu jména jejich ve rty své.

5 Hospodin jest částka dílu mého a kalicha mého; ty zdržuješ los můj.

6 Provazcové padli mi na místech veselých, a dědictví rozkošné dostalo se mi.

7 Dobrořečiti budu Hospodinu, kterýž mi radí; nebo i v noci vyučují mne ledví má.

8 Představuji Hospodina před oblíčej svůj vždycky, a kdyžť jest mi po pravici, nikoli se nepohnu.

9 Z té příčiny rozveselilo se srdce mé, a zplésala sláva má, ano i tělo mé v bezpečnosti přebývati bude.

10 Nebo nenecháš duše mé v pekle, aniž dopustíš svatému svému viděti porušení.

11 Známou učiníš mi cestu života; sytost hojného veselí jest před oblíčejem tvým, a dokonalé utěšení po pravici tvé až na věky.

1 Apsaugok mane, Dieve, nes Tavimi aš pasitikiu.

2 Tariau Viešpačiui: "Tu­mano Valdovas, be Tavęs man nebus gera".

3 Šventieji, krašto garbingieji man labai patinka.

4 Kurie svetimus dievus sekioja, turi kentėti daug skausmų. Aš kraujo aukų jiems neaukosiu, mano lūpos neištars jų vardo.

5 Viešpats yra mano paveldėjimo dalis ir mano taurė, Jo rankoje mano likimas.

6 Virvės man krito į patinkančias vietas, aš turiu gerą paveldėjimą.

7 Aš laiminsiu Viešpatį, kuris patarimą man teikia; mano širdis įspėja mane naktį.

8 Aš nuolatos statau Viešpatį prieš save, Jis mano dešinėje­aš nesvyruosiu.

9 Linksminasi mano širdis, džiaugiasi mano siela ir mano kūnas ilsėsis su viltimi.

10 Nes tu nepaliksi mano sielos mirusiųjų buveinėje ir neleisi savo šventajam supūti.

11 Tu parodysi man gyvenimo kelią, Tavo akivaizdoje yra džiaugsmo pilnatvė, Tavo dešinėje­malonumai per amžius.