1 Ili elmoviĝis el Elim, kaj la tuta komunumo de la Izraelidoj venis en la dezerton Sin, kiu troviĝas inter Elim kaj Sinaj, en la dek-kvina tago de la dua monato, post sia eliro el la lando Egipta.

2 Kaj la tuta komunumo de la Izraelidoj ekmurmuris kontraŭ Moseo kaj Aaron en la dezerto.

3 Kaj la Izraelidoj diris al ili:Ho, ni dezirus morti per la mano de la Eternulo en la lando Egipta, sidante super la potoj kun viando, manĝante panon ĝissate! vi elkondukis nin en ĉi tiun dezerton, por mortigi ĉi tiun tutan komunumon per malsato.

4 Tiam la Eternulo diris al Moseo:Jen Mi pluvigos por vi panon el la ĉielo; kaj la popolo eliru kaj kolektu ĉiutage tiom, kiom ĝi bezonas por la tago, por ke Mi esploru ĝin, ĉu ĝi sekvos Mian leĝon aŭ ne.

5 Sed en la sesa tago ili preparu tion, kion ili devas enporti, kaj tiam estos duobla porcio kompare kun tio, kion ili kolektas ĉiutage.

6 Kaj Moseo kaj Aaron diris al ĉiuj Izraelidoj:Vespere vi sciiĝos, ke la Eternulo elkondukis vin el la lando Egipta.

7 Kaj matene vi vidos la gloron de la Eternulo; ĉar Li aŭdis vian murmuradon kontraŭ la Eternulo. Sed kio estas ni, ke vi murmuras kontraŭ ni?

8 Kaj Moseo diris:La Eternulo donos al vi vespere viandon por manĝi kaj matene panon por satiĝi; ĉar la Eternulo aŭdis vian murmuradon, kiun vi murmuris kontraŭ Li. Sed ni, kio ni estas? ne kontraŭ ni estas via murmurado, sed kontraŭ la Eternulo.

9 Kaj Moseo diris al Aaron:Diru al la tuta komunumo de la Izraelidoj:Alproksimiĝu antaŭ la Eternulon, ĉar Li aŭdis vian murmuradon.

10 Kaj dum Aaron estis parolanta al la tuta komunumo de la Izraelidoj, ili turniĝis al la dezerto, kaj jen la gloro de la Eternulo aperis en nubo.

11 Kaj la Eternulo parolis al Moseo, dirante:

12 Mi aŭdis la murmuradon de la Izraelidoj; diru al ili jenon:En la komenco de la vespero vi manĝos viandon, kaj matene vi satiĝos per pano, kaj vi sciiĝos, ke Mi estas la Eternulo, via Dio.

13 Kiam venis la vespero, alflugis koturnoj kaj kovris la tendaron, kaj matene estis tavolo da roso ĉirkaŭ la tendaro.

14 Kiam la tavolo da roso forleviĝis, tiam montriĝis, ke sur la supraĵo de la dezerto kuŝas io delikata, senŝela, delikata kiel prujno sur la tero.

15 Kiam la Izraelidoj ekvidis, ili diris unuj al la aliaj:Kio ĝi estas? ĉar ili ne sciis, kio ĝi estas. Kaj Moseo diris al ili:Ĝi estas la pano, kiun la Eternulo donis al vi por manĝi.

16 Jen estas tio, kion ordonis la Eternulo:Kolektu ĝin ĉiu en tia kvanto, kiom li bezonas por manĝi; prenu po unu omero por ĉiu kapo, laŭ la nombro de viaj animoj, kiujn ĉiu havas en sia tendo.

17 Kaj tiel faris la Izraelidoj, kaj ili kolektis, unu pli, alia malpli.

18 Kaj oni mezuris per omero; kaj kiu kolektis pli, ne havis superflue, kaj kiu kolektis malpli, ne havis mankon; ĉiu kolektis tiom, kiom li povis manĝi.

19 Kaj Moseo diris al ili:Neniu restigu iom el ĝi ĝis la mateno.

20 Sed ili ne obeis Moseon, kaj kelkaj restigis iom el ĝi ĝis la mateno; kaj aperis en ĝi vermoj, kaj ĝi malbonodoriĝis; kaj Moseo ekkoleris ilin.

21 Ili kolektadis ĝin ĉiumatene, ĉiu tiom, kiom li bezonis por manĝi; kaj kiam la suno fariĝis pli varma, tio fandiĝadis.

22 Kiam venis la sesa tago, ili kolektis duoble da pano, po du omeroj por ĉiu; kaj ĉiuj ĉefoj de la komunumo venis kaj diris tion al Moseo.

23 Kaj li diris al ili:Jen estas, kion diris la Eternulo:ripozo de sankta sabato de la Eternulo estas morgaŭ; kion vi estas bakontaj, baku, kaj kion vi estas kuirontaj, kuiru; sed ĉion superfluan formetu, por ke ĝi estu konservata ĝis la mateno.

24 Kaj ili formetis ĝin ĝis la mateno, kiel ordonis Moseo, kaj ĝi ne malbonodoriĝis, kaj vermoj ne aperis en ĝi.

25 Kaj Moseo diris:Manĝu ĝin hodiaŭ, ĉar hodiaŭ estas sabato de la Eternulo; hodiaŭ vi ne trovos ĝin sur la kampo.

26 Dum ses tagoj kolektu ĝin, sed la sepa tago estas sabato, en tiu tago ĝi ne troviĝos.

27 En la sepa tago eliris kelkaj el la popolo, por kolekti, sed ili ne trovis.

28 Kaj la Eternulo diris al Moseo:Ĝis kiam vi rifuzos observi Miajn ordonojn kaj Mian instruon?

29 Rigardu, la Eternulo donis al vi la sabaton, tial Li donas al vi en la sesa tago panon por du tagoj; restu ĉiu hejme, neniu eliru for de sia loko en la sepa tago.

30 Kaj la popolo ripozis en la sepa tago.

31 Kaj la domo de Izrael donis al ĝi la nomon manao; ĝi estis kiel la semo de koriandro, blanka, kaj ĝia gusto estis kiel blankpaneto kun mielo.

32 Kaj Moseo diris:Jen estas tio, kion ordonis la Eternulo:Plenigu per ĝi omeron, ke ĝi estu konservata en viaj generacioj, por ke oni vidu la panon, kiun Mi manĝigis al vi en la dezerto, kiam Mi elkondukis vin el la lando Egipta.

33 Kaj Moseo diris al Aaron:Prenu unu vazon kaj enmetu tien plenan omeron da manao kaj starigu ĝin antaŭ la Eternulo, por ke ĝi estu konservata en viaj generacioj.

34 Kiel la Eternulo ordonis al Moseo, Aaron starigis ĝin antaŭ la Atesto, por konserviĝi.

35 Kaj la Izraelidoj manĝis la manaon dum kvardek jaroj, ĝis ili venis en landon loĝeblan; la manaon ili manĝis, ĝis ili venis al la limo de la lando Kanaana.

36 Kaj omero estas dekono de efo.

1 以色列全体会众从以琳起行， 在出埃及以后第二个月十五日， 来到以琳和西奈中间汛的旷野那里。

2 以色列全体会众在旷野都向摩西和亚伦发怨言；

3 以色列人对他们说： "我们宁愿在埃及地坐在肉锅旁边， 吃饭吃到饱的时候， 死在耶和华的手里！ 你们倒把我们领出来， 到这旷野， 是要叫这全体会众饿死啊！ "

4 耶和华对摩西说： "看哪， 我要把粮食从天上降给你们； 人民可以出去， 每天收取当天的分量， 我好试验他们是否遵行我的律法。

5 到第六天， 他们把收进来的预备好， 比每天收取的多一倍。"

6 摩西和亚伦对以色列众人说： "今晚你们必定知道是耶和华把你们从埃及地领出来。

7 明早你们必定看见耶和华的荣耀， 因为耶和华听见了你们向他所发的怨言了。我们算什么， 你们竟向我们发怨言呢？"

8 摩西又说： "耶和华晚上必给你们肉吃， 早晨必给你们食物吃饱， 因为耶和华听见了你们埋怨他所说的怨言了。我们算什么？你们的怨言不是向我们发的， 而是向耶和华发的。"

9 摩西对亚伦说： "你要对以色列全体会众说： ‘你们走近耶和华面前， 因为他已经听见了你们的怨言了。’"

10 亚伦对以色列全体会众说话的时候， 他们向着旷野观望， 看见耶和华的荣耀在云中显现出来。

11 耶和华吩咐摩西说：

12 "以色列人的怨言， 我已经听见了。你告诉他们说： ‘黄昏的时候你们必吃肉， 早晨的时候必有食物吃饱； 这样， 你们就知道我耶和华是你们的 神了。’"

13 到了晚上， 有鹌鹑飞上来， 把营都遮盖了； 到了早晨， 营的四周有一层露水。

14 露水上升以后， 就见野地上有细小鳞状的东西， 像小白霜一样细小的东西。

15 以色列人看见了， 就彼此对问说： "这是什么？"原来他们不知道那是什么。摩西对他们说： "这就是耶和华赐给你们吃的食物。

16 耶和华吩咐的话是这样的： ‘你们要按着各人的食量收取， 按着你们的人数为帐幕里的人收取， 一人两公升。’"

17 以色列人就这样行了； 有的多收、有的少收。

18 他们用升斗衡量的时候， 多收的没有剩余， 少收的也不缺乏； 各人按着自己的食量收取。

19 摩西对他们说： "谁也不可把一些留到早晨。"

20 他们却不听摩西的话， 有人把一些留到早晨， 就生虫发臭了。摩西就向他们发怒。

21 他们每天早晨都按着各人的食量去收取； 太阳一发热， 就融化了。

22 到第六日， 他们收取了两倍的食物， 每人四公升； 会众的首领都来告诉摩西。

23 摩西对他们说： "耶和华这样说： ‘明天是安息日， 是向耶和华守的圣安息日。你们要烤的， 就烤吧； 要煮的， 就煮吧； 所有余剩的要自己保存着， 直留到早晨。’"

24 他们就照着摩西吩咐的， 把余剩的留到早晨； 竟然不发臭， 里头也没有生虫。

25 摩西说： "今天吃这个吧， 因为今天是向耶和华守的安息日， 今日你们在田野里必找不着。

26 六天你们可以收取， 但第七天是安息日， 在那一天什么都没有了。"

27 第七天民间有人出去收取， 可是什么也找不着。

28 耶和华对摩西说： "你们拒绝遵守我的诫命和律法， 要到几时呢？

29 你们看， 耶和华把安息日赐给了你们， 所以第六日他赐给你们两天的食物； 第七天你们各人要住在家里， 谁都不可离开自己的地方。"

30 于是人民在第七天都安息了。

31 以色列家给这食物起名叫"吗哪"， 它像芫荽的种子， 色白， 味道像搀蜜的薄饼。

32 摩西说： "耶和华吩咐的话是这样： 要把满两公升的吗哪保留起来给你们的后代， 好让他们可以看见当日我把你们从埃及地领出来的时候， 在旷野给你们吃的食物。"

33 摩西对亚伦说： "拿一个罐子来， 装满两公升吗哪， 存放在耶和华面前， 保留起来给你们的后代。"

34 亚伦就照着耶和华吩咐摩西的， 把吗哪存留在法柜前。

35 以色列人吃吗哪共四十年， 直到进了有人居住的地方为止； 他们吃吗哪， 直到进入迦南地的边界为止。

36 两公升就是当时的标准量器的十分之一。（"两公升就是当时的标准量器的十分之一"原文作"一俄梅珥就是一伊法的十分之一"）