1 Kaj la Eternulo ekparolis al Moseo kaj al Aaron en la lando Egipta, dirante:
2 Ĉi tiu monato estu por vi komenco de la monatoj; la unua ĝi estu por vi inter la monatoj de la jaro.
3 Diru al la tuta komunumo de Izrael:En la deka tago de ĉi tiu monato prenu al si ŝafidon ĉiu patro de familio, po unu ŝafido por domo.
4 Kaj se en la domo estas tro malmulte da personoj por tuta ŝafido, tiam li prenu kune kun sia najbaro plej proksima al lia domo; laŭ la nombro de la animoj, laŭ la kvanto de manĝado de ĉiu, ili kalkulu sin por la ŝafido.
5 La ŝafido estu sendifekta, virseksa, havanta la aĝon de unu jaro; el la ŝafoj aŭ el la kaproj vi povas preni.
6 Konservu ĝin ĝis la dek-kvara tago de ĉi tiu monato; kaj la tuta komunumo de Izrael buĉu ĝin en la komenco de vespero.
7 Kaj ili prenu iom el la sango, kaj ŝmiru sur ambaŭ fostoj kaj sur la supra sojlo de la domoj, en kiuj ili ĝin manĝos.
8 Kaj ili manĝu la viandon en tiu nokto, rostitan sur fajro; kaj macojn kun maldolĉaj herboj ili manĝu.
9 Ne manĝu ĝin duonkrudan, nek kuiritan en akvo, sed nur rostitan sur fajro kun ĝiaj kapo, kruroj, kaj internaĵoj.
10 Ne restigu iom el ĝi ĝis la mateno; kio restos el ĝi ĝis la mateno, tion bruligu per fajro.
11 Kaj tiele manĝu ĝin; via lumbo estu zonita, viaj ŝuoj sur viaj piedoj, kaj via bastono en via mano; kaj manĝu ĝin rapidante; ĝi estas Pasko de la Eternulo.
12 Kaj Mi trairos la landon Egiptan en tiu nokto, kaj Mi batos ĉiun unuenaskiton en la lando Egipta, de la homoj ĝis la brutoj; kaj super ĉiuj dioj de Egiptujo Mi faros juĝon, Mi, la Eternulo.
13 Kaj la sango ĉe vi estos signo sur la domoj, en kiuj vi troviĝas; kiam Mi vidos la sangon, Mi pasos preter vi, kaj ne estos inter vi la eksterma puno, kiam Mi batos la landon Egiptan.
14 Kaj tiu tago estu por vi memoraĵo; kaj festu ĝin kiel feston de la Eternulo en viaj generacioj, kiel leĝon por eterne festu ĝin.
15 Dum sep tagoj manĝu macojn; en la unua tago forigu la fermentaĵon el viaj domoj; ĉiu kiu manĝos fermentaĵon de la unua tago ĝis la sepa tago, ties animo estos ekstermita el Izrael.
16 Kaj en la unua tago faru al vi sanktan kunvenon, kaj en la sepa tago faru al vi sanktan kunvenon; nenia laboro estu farata en tiuj tagoj; nur kio estas necesa por manĝi por ĉiu, nur tio sola povas esti farata de vi.
17 Kaj observu la ordonon pri la macoj, ĉar ĝuste en tiu tago Mi elkondukis viajn taĉmentojn el la lando Egipta; kaj observu tiun tagon en viaj generacioj kiel leĝon eternan.
18 De post la vespero de la dek-kvara tago de la unua monato manĝu macojn ĝis la vespero de la dudek-unua tago de la monato.
19 Dum sep tagoj fermentaĵo ne troviĝu en viaj domoj; ĉar kiu manĝos fermentaĵon, ties animo ekstermiĝos el la komunumo de Izrael, ĉu li estas fremdulo, aŭ ĉu li estas indiĝeno de la lando.
20 Nenion fermentintan manĝu; en ĉiuj viaj loĝlokoj manĝu macojn.
21 Moseo alvokis ĉiujn ĉefojn de Izrael, kaj diris al ili:Elektu kaj prenu al vi ŝafidojn laŭ viaj familioj, kaj buĉu la Paskon.
22 Kaj prenu faskon da hisopo, kaj trempu ĝin en la sango, kiu estos en la pelvo, kaj tuŝu la supran sojlon kaj ambaŭ fostojn per la sango, kiu estos en la pelvo; kaj neniu el vi eliru el la pordo de sia domo ĝis la mateno.
23 Kaj la Eternulo trairos, por puni la Egiptojn; kiam Li vidos la sangon sur la supra sojlo kaj ambaŭ fostoj, tiam la Eternulo preterpasos la pordon kaj ne permesos al la ekstermanto veni en viajn domojn por puni.
24 Kaj observu ĉi tion kiel leĝon por vi kaj por viaj filoj eterne.
25 Kaj kiam vi venos en la landon, kiun la Eternulo donos al vi, kiel Li diris, observu ĉi tiun servon.
26 Kaj kiam diros al vi viaj filoj:Kion signifas ĉi tiu via servo?
27 tiam diru:Ĝi estas ofero de Pasko al la Eternulo, kiu preterpasis la domojn de la Izraelidoj en Egiptujo, kiam Li punis la Egiptojn, sed niajn domojn savis. Kaj la popolo kliniĝis kaj faris adoron.
28 Kaj la Izraelidoj iris, kaj faris, kiel ordonis la Eternulo al Moseo kaj Aaron; tiel ili faris.
29 Kiam venis la noktomezo, la Eternulo batis ĉiujn unuenaskitojn en la lando Egipta, de la unuenaskito de Faraono, sidanta sur sia trono, ĝis la unuenaskito de malliberulo, sidanta en malliberejo; kaj ĉiujn unuenaskitojn el la brutoj.
30 Tiam Faraono leviĝis en la nokto, li kaj ĉiuj liaj servantoj kaj ĉiuj Egiptoj; kaj fariĝis granda kriado en Egiptujo; ĉar ne estis domo, en kiu ne estis mortinto.
31 Kaj li alvokis Moseon kaj Aaronon en la nokto, kaj diris:Leviĝu, foriru el inter mia popolo, vi kaj la Izraelidoj; kaj iru, faru servon al la Eternulo, kiel vi diris.
32 Ankaŭ viajn ŝafojn kaj viajn bovojn prenu, kiel vi diris, kaj iru; kaj benu ankaŭ min.
33 Kaj la Egiptoj urĝis sur la popolon, por pli rapide elirigi ilin el la lando; ĉar ili diris:Ni ĉiuj mortos.
34 Kaj la popolo forportis sian paston, antaŭ ol ĝi fermentis; iliaj pastujoj, ligitaj en iliaj vestoj, estis sur iliaj ŝultroj.
35 Kaj la Izraelidoj faris, kiel diris Moseo; kaj ili petis de la Egiptoj vazojn arĝentajn kaj vazojn orajn kaj vestojn.
36 Kaj la Eternulo favorigis al la popolo la Egiptojn, kaj ĉi tiuj pruntedonis al ili; kaj ili multe prenis de la Egiptoj.
37 Kaj la Izraelidoj ekiris el Rameses al Sukot, en la nombro de ĉirkaŭ sescent mil piedirantaj viroj, krom la infanoj.
38 Kaj ankaŭ granda amaso da diversgentaj homoj eliris kun ili, kaj da ŝafoj kaj bovoj tre granda brutaro.
39 Kaj el la pasto, kiun ili elportis el Egiptujo, ili bakis macajn platpanojn, ĉar ĝi ankoraŭ ne fermentis; ĉar ili estis elpelitaj el Egiptujo kaj ne povis prokrasti, kaj ili eĉ ne pretigis al si manĝaĵon.
40 La daŭro de la tempo, kiun la Izraelidoj loĝis en Egiptujo, estis kvarcent tridek jaroj.
41 Kiam finiĝis kvarcent tridek jaroj, ĝuste en la sama tago, ĉiuj taĉmentoj de la Eternulo eliris el la lando Egipta.
42 Ĝi estas nokto dediĉata al la Eternulo, ĉar Li elkondukis ilin el la lando Egipta; ĝi estas tiu nokto, kiu estas dediĉata al la Eternulo de ĉiuj Izraelidoj en iliaj generacioj.
43 Kaj la Eternulo diris al Moseo kaj Aaron:Ĉi tio estas la leĝo pri la Pasko:neniu fremdulo manĝu ĝin.
44 Sed ĉiu sklavo, kiun iu aĉetis per mono, se vi cirkumcidis lin, tiam li povas manĝi ĝin.
45 Pasloĝanto kaj dungito ne manĝu ĝin.
46 En unu domo ĝi estu manĝata; ne elportu el la domo iom el la viando eksteren, kaj oston en ĝi ne rompu.
47 La tuta komunumo de Izrael faru ĝin.
48 Kaj se enloĝiĝos ĉe vi aligentulo kaj li volos fari Paskon al la Eternulo, tiam cirkumcidu ĉe li ĉiujn virseksulojn, kaj tiam li povas prepari sin, por fari ĝin, kaj li estos kiel indiĝeno de la lando; sed neniu ne cirkumcidita manĝu ĝin.
49 La sama leĝo estu por la indiĝeno, kaj por la aligentulo, kiu enloĝiĝis inter vi.
50 Kaj ĉiuj Izraelidoj faris, kiel ordonis la Eternulo al Moseo kaj al Aaron; tiel ili faris.
51 En tiu sama tago la Eternulo elkondukis la Izraelidojn el la lando Egipta laŭ iliaj taĉmentoj.
1 耶和华在埃及地告诉摩西和亚伦说：
2 "你们要以本月为正月， 为一年的第一个月。
3 你们要告诉以色列全体会众说： 本月初十， 他们各人要按着父家取羊羔， 一家一只。
4 如果一家的人太少， 吃不了一只羊羔， 家长就要和靠近他家的邻居按着人数共取一只。你们预备羊羔的时候， 要按着各人的食量计算。
5 你们的羊羔要毫无残疾， 一岁以内的公羊； 你们可以从绵羊或山羊里取。
6 你们要把羊羔留到本月十四日， 在黄昏的时候， 以色列全体会众要把羊羔宰杀。
7 他们要取点血， 涂在吃羊羔的房屋两边的门柱和门楣上。
8 当那一夜， 你们要吃羊羔的肉， 肉要用火烤了， 和无酵饼与苦菜一同吃，
9 不可吃生的， 也不可用水煮； 只可吃用火烤的。头、腿和内脏都一起吃。
10 你们一点也不可留到早晨； 如果有一点留到早晨， 就要用火烧掉。
11 你们要这样吃羊羔： 腰间束上带， 脚上穿着鞋， 手中拿着杖， 快速地吃； 这是耶和华的逾越节。
12 因为在那一夜我要走遍埃及地， 把埃及地所有头生的， 无论是人或是牲畜， 都要杀掉； 我也要审判埃及的一切神祇， 我是耶和华。
13 这血要在你们居住的房屋上作你们的记号； 我击打埃及地的时候， 一看见这血， 就越过你们去， 灾祸必不临到你们身上毁灭你们。
14 这一日必作你们的记念日； 你们要守这日为耶和华的节； 你们要世世代代守这节日作永远的定例。
15 "你们要吃无酵饼七天； 可是第一天就要把酵从你们的家中除去； 因为从第一日起直到第七日， 凡吃有酵之物的， 那人必从以色列中被除灭。
16 第一日你们要有圣会， 第七日你们也要有圣会； 这两日之内， 除了预备各人所要吃的以外， 一切工作都不可作。
17 你们要守无酵节， 因为就在这一天， 我把你们的军队从埃及地领出来； 所以你们要世世代代守这一日作为永远的定例。
18 从正月十四日晚上起， 直到本月二十一日晚上止， 你们要吃无酵饼。
19 七日之内在你们的家中不可有酵； 因为凡吃有酵之物的， 无论是外国人或是本地人， 那人必从以色列的会众中被剪除。
20 凡是有酵的， 你们都不可吃； 在你们一切居住的地方， 你们都要吃无酵饼。"
21 于是， 摩西把以色列的众长老召了来， 对他们说： "你们要按着家族自己选取羊羔， 把这逾越节的羊羔宰杀了。
22 要拿一把牛膝草， 蘸在盆中的血里， 然后把盆里的血涂在门楣上和两边的门柱上； 你们谁也不可出自己的房门， 直到早晨。
23 因为耶和华要走遍各处击打埃及人； 他一看见门楣和两边的门柱上有血， 就越过那门， 不让那毁灭者进入你们的房屋来击杀你们。
24 这教训你们必须遵守， 作为你和你的子孙永远的定例。
25 日后， 你们进了耶和华应许赐给你们的那地的时候， 就必须守这敬拜之礼。
26 日后， 如果你们的子孙问你们： ‘你们这敬拜之礼有什么意思？’
27 你们就要回答： ‘这是献给耶和华逾越节的祭。耶和华击杀埃及人的时候， 越过了在埃及的以色列人的房屋， 救了我们的家。’"于是人民低头敬拜。
28 以色列人就去行了； 耶和华怎样吩咐摩西和亚伦， 以色列人就照样行了。
29 到了半夜， 耶和华把埃及地所有的长子， 就是从坐王位的法老的长子， 直到监牢里遭囚禁的人的长子， 以及所有头生的牲畜， 都击杀了。
30 在那一夜， 法老本人和他所有的臣仆， 以及全埃及的人都起来了； 在埃及有极大的哀号， 因为没有一家不死人的。
31 夜里， 法老把摩西和亚伦召了来， 说： "你们和以色列人都起来， 离开我的人民出去， 照着你们所说的， 去事奉耶和华吧；
32 也照着你们所说的， 连羊群牛群都带着走吧， 并且要为我祝福。"
33 埃及人催促以色列人， 要他们赶快离开此地， 因为他们说： "我们都要死了。"
34 以色列人就拿了没有发过酵的生面， 用衣服把抟面盆绑好， 扛在肩头上。
35 以色列人照着摩西的话行了， 他们向埃及人索取银器金器和衣服。
36 耶和华使以色列人在埃及人眼前蒙恩， 埃及人就给了他们所要求的。这样， 他们就夺去了埃及人的财物。
37 以色列人从兰塞起行到疏割去， 除了小孩子以外， 步行的男人约有六十万。
38 又有混杂多族的一群人和他们一同上去； 他们还带着羊群牛群和无数的牲畜同去。
39 他们把从埃及带出来的生面烘成了无酵的圆饼。这生面原是没有发过酵的， 因为他们被驱逐离开埃及， 所以不能停留， 也没有为自己预备食粮。
40 以色列人住在埃及的时间共有四百三十年之久。
41 就在四百三十年届满的那一天， 耶和华的全军都从埃及地出来了。
42 这是向耶和华守的一夜， 因为耶和华把他们从埃及地领出来， 所以这一夜是所有以色列人世世代代向耶和华守的一夜。
43 耶和华对摩西和亚伦说： "逾越节的定例是这样， 凡是外族人都不可以吃羊羔的肉。
44 但是各人用银子买回来的奴仆， 如果你给他行了割礼， 他就可以吃了。
45 寄居和受雇的都不可以吃。
46 必须在同一间房子里吃， 你不可把一点肉从房子里带到外面； 羊羔的骨头， 一根也不可折断。
47 以色列全体会众都要守这逾越节。
48 如果有外族人寄居在你们中间， 也愿向耶和华守逾越节， 他所有的男子都要受割礼， 然后他才可以前来守逾越节； 他就必像本地人一样， 但所有未受割礼的人都不可以吃这羊羔。
49 本地人和寄居在你们中间的外族人， 都同属一例。"
50 所有以色列人都奉行了； 耶和华怎样吩咐摩西和亚伦， 他们就怎样行了。
51 就在这一天， 耶和华按着他们的军队， 把以色列人从埃及地领出来。