1 Se, joka asuu Korkeimman suojassa ja yöpyy Kaikkivaltiaan varjossa,

3 Herra pelastaa sinut linnustajan ansasta ja pahan sanan vallasta.

4 Hän levittää siipensä yllesi, ja sinä olet turvassa niiden alla. Hänen uskollisuutensa on sinulle muuri ja kilpi.

5 Et pelkää yön kauhuja etkä päivällä lentävää nuolta,

6 et ruttoa, joka liikkuu pimeässä, et tautia, joka riehuu keskellä päivää.

7 Vaikka viereltäsi kaatuisi tuhat miestä ja ympäriltäsi kymmenentuhatta, sinä säästyt.

8 Saat omin silmin nähdä, miten kosto kohtaa jumalattomia.

9 Sinun turvanasi on Herra, sinun kotisi on Korkeimman suojassa.

10 Onnettomuus ei sinuun iske, mikään vitsaus ei uhkaa sinun majaasi.

11 Hän antaa enkeleilleen käskyn varjella sinua, missä ikinä kuljet,

12 ja he kantavat sinua käsillään, ettet loukkaa jalkaasi kiveen.

13 Sinä poljet jalkoihisi leijonan ja kyyn, tallaat maahan jalopeuran ja lohikäärmeen.

15 Kun hän huutaa minua, minä vastaan. Minä olen hänen tukenaan ahdingossa, pelastan hänet ja nostan taas kunniaan.

1 Aquele que habita no esconderijo do Altíssimo, À sombra do Todo-poderoso descansará.

2 De Jeová direi: Ele é o meu refúgio e a minha fortaleza, Deus meu, em quem confio.

3 Pois ele me livrará do laço do passarinheiro, E da peste perniciosa.

4 Cobrir-te-á de suas penas, E sob as suas asas encontrarás refúgio: Pavês e escudo é a sua verdade.

5 Não te assustarás do terror noturno, Nem da seta que voa de dia.

6 Nem da pestilência que anda nas trevas, Nem da destruição que assola ao meio dia.

7 Ainda que caiam mil ao teu lado, E dez mil à tua destra, Ela não se chegará a ti.

8 Somente com os teus olhos contemplarás, E verás a recompensa dos perversos.

9 Pois tu, Jeová, és o meu refúgio! Fizeste o Altíssimo a tua morada.

10 Nenhum mal te sucederá, Nem praga alguma se aproximará da tua tenda.

11 Pois aos seus anjos ordenará ao teu respeito, Que te guardem em todos os teus caminhos.

12 Eles te susterão nas suas mãos, Para não tropeçares em alguma pedra.

13 Pisarás o leão e a cobra, Calcarás aos pés o leãozinho e a serpente.

14 Pois que ele me consagrou o seu afeto, eu o livrarei; Pô-lo-ei em alto retiro, porque ele conhece o meu nome.

15 Clamará a mim, e lhe responderei: Com ele serei na angústia, Livrá-lo-ei e o glorificarei.

16 Saciá-lo-ei com diuturnidade de dias, E mostrar-lhe-ei a minha salvação.