1 RABbe şükredin, Onu adıyla çağırın, 2 Halklara duyurun yaptıklarını!
2 Onu ezgilerle, ilahilerle övün, 2 Bütün harikalarını anlatın!
3 Kutsal adıyla övünün, 2 Sevinsin RABbe yönelenler!
4 RABbe ve Onun gücüne bakın, 2 Durmadan Onun yüzünü arayın!
5 Ey sizler, kulu İbrahimin soyu, 2 Seçtiği Yakupoğulları, 2 Onun yaptığı harikaları, 2 Olağanüstü işlerini 2 Ve ağzından çıkan yargıları anımsayın!
7 Tanrımız RAB Odur, 2 Yargıları bütün yeryüzünü kapsar.
8 O antlaşmasını, 2 Bin kuşak için verdiği sözü, 2 İbrahimle yaptığı antlaşmayı, 2 İshak için içtiği andı sonsuza dek anımsar.
10 ‹‹Hakkınıza düşen mülk olarak 2 Kenan ülkesini size vereceğim›› diyerek, 2 Bunu Yakup için bir kural, 2 İsraille sonsuza dek geçerli bir antlaşma yaptı.
12 O zaman bir avuç insandılar, 2 Sayıca az ve ülkeye yabancıydılar.
13 Bir ulustan öbürüne, 2 Bir ülkeden ötekine dolaşıp durdular.
14 RAB kimsenin onları ezmesine izin vermedi, 2 Onlar için kralları bile payladı:
15 ‹‹Meshettiklerime dokunmayın, 2 Peygamberlerime kötülük etmeyin!›› dedi.
16 Ülkeye kıtlık gönderdi, 2 Bütün yiyeceklerini yok etti.
17 Önlerinden bir adam göndermişti, 2 Köle olarak satılan Yusuftu bu.
18 Zincir vurup incittiler ayaklarını, 2 Demir halka geçirdiler boynuna,
19 Söyledikleri gerçekleşinceye dek, 2 RABbin sözü onu sınadı.
20 Kral adam gönderip Yusufu salıverdi, 2 Halklara egemen olan onu özgür kıldı.
21 Onu kendi sarayının efendisi, 2 Bütün varlığının sorumlusu yaptı;
22 Önderlerini istediği gibi eğitsin, 2 İleri gelenlerine akıl versin diye.
23 O zaman İsrail Mısıra gitti, 2 Yakup Ham ülkesine yerleşti.
24 RAB halkını alabildiğine çoğalttı, 2 Düşmanlarından sayıca artırdı onları.
25 Sonunda tutumunu değiştirdi düşmanlarının: 2 Halkından tiksindiler, 2 Kullarına kurnazca davrandılar.
26 Kulu Musayı, 2 Seçtiği Harunu gönderdi aralarına.
27 Onlar gösterdiler RABbin belirtilerini, 2 Ham ülkesinde şaşılası işlerini.
28 Karanlık gönderip ülkeyi karanlığa bürüdü RAB, 2 Çünkü Mısırlılar Onun sözlerine karşı gelmişti.
29 Kana çevirdi sularını, 2 Öldürdü balıklarını.
30 Ülkede kurbağalar kaynaştı 2 Krallarının odalarına kadar.
31 RAB buyurunca sinek sürüleri, 2 Sivrisinekler üşüştü ülkenin her yanına.
32 Dolu yağdırdı yağmur yerine, 2 Şimşekler çaktırdı ülkelerinde.
33 Bağlarını, incir ağaçlarını vurdu, 2 Parçaladı ülkenin ağaçlarını.
34 O buyurunca çekirgeler, 2 Sayısız yavrular kaynadı.
35 Ülkenin bütün bitkilerini yediler, 2 Toprağın ürününü yiyip bitirdiler.
36 RAB ülkede ilk doğanların hepsini, 2 İlk çocuklarını öldürdü.
37 İsraillileri ülkeden altın ve gümüşle çıkardı, 2 Oymaklarından tek kişi bile tökezlemedi.
38 Onlar gidince Mısır sevindi, 2 Çünkü İsrail korkusu çökmüştü Mısırın üzerine.
39 RAB bulutu bir örtü gibi yaydı üzerlerine, 2 Gece ateş verdi yollarını aydınlatsın diye.
40 İstediler, bıldırcın gönderdi, 2 Göksel ekmekle doyurdu karınlarını.
41 Kayayı yardı, sular fışkırdı, 2 Çorak topraklarda bir ırmak gibi aktı.
42 Çünkü kutsal sözünü, 2 Kulu İbrahime verdiği sözü anımsadı.
43 Halkını sevinç içinde, 2 Seçtiklerini sevinç çığlıklarıyla ülkeden çıkardı.
44 Ulusların topraklarını verdi onlara. 2 Halkların emeğini miras aldılar;
45 Kurallarını yerine getirsinler, 2 Yasalarına uysunlar diye. 2 RAB'be övgüler sunun!
1 Dai graças ao Senhor; invocai o seu nome; fazei conhecidos os seus feitos entre os povos.
2 Cantai-lhe, cantai-lhe louvores; falai de todas as suas maravilhas.
3 Gloriai-vos no seu santo nome; regozije-se o coração daqueles que buscam ao Senhor.
4 Buscai ao Senhor e a sua força; buscai a sua face continuamente.
5 Lembrai-vos das maravilhas que ele tem feito, dos seus prodígios e dos juízos da sua boca,
6 vós, descendência de Abraão, seu servo, vós, filhos de Jacó, seus escolhidos.
7 Ele é o Senhor nosso Deus; os seus juízos estão em toda a terra.
8 Lembra-se perpetuamente do seu pacto, da palavra que ordenou para mil gerações;
9 do pacto que fez com Abraão, e do seu juramento a Isaque;
10 o qual ele confirmou a Jacó por estatuto, e a Israel por pacto eterno,
11 dizendo: A ti darei a terra de Canaã, como porção da vossa herança.
12 Quando eles eram ainda poucos em número, de pouca importância, e forasteiros nela,
13 andando de nação em nação, dum reino para outro povo,
14 não permitiu que ninguém os oprimisse, e por amor deles repreendeu reis, dizendo:
15 Não toqueis nos meus ungidos, e não maltrateis os meus profetas.
16 Chamou a fome sobre a terra; retirou-lhes todo o sustento do pão.
17 Enviou adiante deles um varão; José foi vendido como escravo;
18 feriram-lhe os pés com grilhões; puseram-no a ferro,
19 até o tempo em que a sua palavra se cumpriu; a palavra do Senhor o provou.
20 O rei mandou, e fez soltá-lo; o governador dos povos o libertou.
21 Fê-lo senhor da sua casa, e governador de toda a sua fazenda,
22 para, a seu gosto, dar ordens aos príncipes, e ensinar aos anciãos a sabedoria.
23 Então Israel entrou no Egito, e Jacó peregrinou na terra de Cam.
24 E o Senhor multiplicou sobremodo o seu povo, e o fez mais poderoso do que os seus inimigos.
25 Mudou o coração destes para que odiassem o seu povo, e tratassem astutamente aos seus servos.
26 Enviou Moisés, seu servo, e Arão, a quem escolhera,
27 os quais executaram entre eles os seus sinais e prodígios na terra de Cam.
28 Mandou à escuridão que a escurecesse; e foram rebeldes à sua palavra.
29 Converteu-lhes as águas em sangue, e fez morrer os seus peixes.
30 A terra deles produziu rãs em abundância, até nas câmaras dos seus reis.
31 Ele falou, e vieram enxames de moscas em todo o seu termo.
32 Deu-lhes saraiva por chuva, e fogo abrasador na sua terra.
33 Feriu-lhes também as vinhas e os figueirais, e quebrou as árvores da sua terra.
34 Ele falou, e vieram gafanhotos, e pulgões em quantidade inumerável,
35 que comeram toda a erva da sua terra, e devoraram o fruto dos seus campos.
36 Feriu também todos os primogênitos da terra deles, as primícias de toda a sua força.
37 E fez sair os israelitas com prata e ouro, e entre as suas tribos não havia quem tropeçasse.
38 O Egito alegrou-se quando eles saíram, porque o temor deles o dominara.
39 Estendeu uma nuvem para os cobrir, e um fogo para os alumiar de noite.
40 Eles pediram, e ele fez vir codornizes, e os saciou com pão do céu.
41 Fendeu a rocha, e dela brotaram águas, que correram pelos lugares áridos como um rio.
42 Porque se lembrou da sua santa palavra, e de Abraão, seu servo.
43 Fez sair com alegria o seu povo, e com cânticos de júbilo os seus escolhidos.
44 Deu-lhes as terras das nações, e eles herdaram o fruto do trabalho dos povos,
45 para que guardassem os seus preceitos, e observassem as suas leis. Louvai ao Senhor