1 RABbe şükredin, çünkü O iyidir, 2 Sevgisi sonsuzdur.
2 Böyle desin RABbin kurtardıkları, 2 Düşman pençesinden özgür kıldıkları,
3 Doğudan, batıdan, kuzeyden, güneydenfş, 2 Bütün ülkelerden topladıkları.
4 Issız çöllerde dolaştılar, 2 Yerleşecekleri kente giden bir yol bulamadılar.
5 Aç, susuz, 2 Sefil oldular.
6 O zaman sıkıntı içinde RABbe yakardılar, 2 RAB kurtardı onları dertlerinden.
7 Yerleşecekleri bir kente varıncaya dek, 2 Onlara doğru yolda öncülük etti.
8 Şükretsinler RABbe sevgisi için, 2 İnsanlar yararına yaptığı harikalar için.
9 Çünkü O susamış canın susuzluğunu giderir, 2 Aç canı iyiliklerle doyurur.
10 Zincire vurulmuş, acıyla kıvranan tutsaklar, 2 Karanlıkta, zifiri karanlıkta oturmuştu.
11 Çünkü Tanrının buyruklarına karşı çıkmışlardı, 2 Küçümsemişlerdi Yüceler Yücesinin öğüdünü.
12 Ağır işlerle hayatı onlara zehir etti, 2 Çöktüler, yardım eden olmadı.
13 O zaman sıkıntı içinde RABbe yakardılar, 2 RAB kurtardı onları dertlerinden;
14 Çıkardı karanlıktan, zifiri karanlıktan, 2 Kopardı zincirlerini.
15 Şükretsinler RABbe sevgisi için, 2 İnsanlar yararına yaptığı harikalar için!
16 Çünkü tunç kapıları kırdı, 2 Demir kapı kollarını parçaladı O.
17 Cezalarını buldu aptallar, 2 Suçları, isyanları yüzünden.
18 İğrenir olmuşlardı bütün yemeklerden, 2 Ölümün kapılarına yaklaşmışlardı.
19 O zaman sıkıntı içinde RABbe yakardılar, 2 RAB kurtardı onları dertlerinden.
20 Sözünü gönderip iyileştirdi onları, 2 Kurtardı ölüm çukurundan.
21 Şükretsinler RABbe sevgisi için, 2 İnsanlar yararına yaptığı harikalar için!
22 Şükran kurbanları sunsunlar 2 Ve sevinç çığlıklarıyla duyursunlar Onun yaptıklarını!
23 Gemilerle denize açılanlar, 2 Okyanuslarda iş yapanlar,
24 RABbin işlerini, 2 Derinliklerde yaptığı harikaları gördüler.
25 Çünkü O buyurunca şiddetli bir fırtına koptu, 2 Dalgalar şaha kalktı.
26 Göklere yükselip diplere indi gemiler, 2 Sıkıntıdan canları burunlarına geldi gemicilerin,
27 Sarhoş gibi sallanıp sendelediler, 2 Ustalıkları işe yaramadı.
28 O zaman sıkıntı içinde RABbe yakardılar, 2 RAB kurtardı onları dertlerinden.
29 Fırtınayı limanlığa çevirdi, 2 Yatıştı dalgalar;
30 Rahatlayınca sevindiler, 2 Diledikleri limana götürdü RAB onları.
31 Şükretsinler RABbe sevgisi için, 2 İnsanlar yararına yaptığı harikalar için!
32 Yüceltsinler Onu halk topluluğunda, 2 Övgüler sunsunlar ileri gelenlerin toplantısında.
33 Irmakları çöle çevirir, 2 Pınarları kurak toprağa,
34 Verimli toprağı çorak alana, 2 Orada yaşayanların kötülüğü yüzünden.
35 Çölü su birikintisine çevirir, 2 Kuru toprağı pınara.
36 Açları yerleştirir oraya; 2 Oturacak bir kent kursunlar,
37 Tarlalar ekip bağlar diksinler, 2 Bol ürün alsınlar diye.
38 RABbin kutsamasıyla, 2 Çoğaldılar alabildiğine, 2 Eksiltmedi hayvanlarını.
39 Sonra azaldılar, alçaldılar, 2 Baskı, sıkıntı ve acı yüzünden.
40 RAB rezalet saçtı soylular üzerine, 2 Yolu izi belirsiz bir çölde dolaştırdı onları.
41 Ama yoksulu sefaletten kurtardı, 2 Davar sürüsü gibi çoğalttı ailelerini.
42 Doğru insanlar görüp sevinecek, 2 Kötülerse ağzını kapayacak.
43 Aklı olan bunları göz önünde tutsun, 2 RAB'bin sevgisini dikkate alsın.
1 Dai graças ao Senhor, porque ele é bom; porque a sua benignidade dura para sempre;
2 digam-no os remidos do Senhor, os quais ele remiu da mão do inimigo,
3 e os que congregou dentre as terras, do Oriente e do Ocidente, do Norte e do Sul.
4 Andaram desgarrados pelo deserto, por caminho ermo; não acharam cidade em que habitassem.
5 Andavam famintos e sedentos; desfalecia-lhes a alma.
6 E clamaram ao Senhor na sua tribulação, e ele os livrou das suas angústias;
7 conduziu-os por um caminho direito, para irem a uma cidade em que habitassem.
8 Dêem graças ao Senhor pela sua benignidade, e pelas suas maravilhas para com os filhos dos homens!
9 Pois ele satisfaz a alma sedenta, e enche de bens a alma faminta.
10 Quanto aos que se assentavam nas trevas e sombra da morte, presos em aflição e em ferros,
11 por se haverem rebelado contra as palavras de Deus, e desprezado o conselho do Altíssimo,
12 eis que lhes abateu o coração com trabalho; tropeçaram, e não houve quem os ajudasse.
13 Então clamaram ao Senhor na sua tribulação, e ele os livrou das suas angústias.
14 Tirou-os das trevas e da sombra da morte, e quebrou-lhes as prisões.
15 Dêem graças ao Senhor pela sua benignidade, e pelas suas maravilhas para com os filhos dos homens!
16 Pois quebrou as portas de bronze e despedaçou as trancas de ferro.
17 Os insensatos, por causa do seu caminho de transgressão, e por causa das suas iniqüidades, são afligidos.
18 A sua alma aborreceu toda sorte de comida, e eles chegaram até as portas da morte.
19 Então clamaram ao Senhor na sua tribulação, e ele os livrou das suas angústias.
20 Enviou a sua palavra, e os sarou, e os livrou da destruição.
21 Dêem graças ao Senhor pela sua benignidade, e pelas suas maravilhas para com os filhos dos homens!
22 Ofereçam sacrifícios de louvor, e relatem as suas obras com regozijo!
23 Os que descem ao mar em navios, os que fazem comércio nas grandes águas,
24 esses vêem as obras do Senhor, e as suas maravilhas no abismo.
25 Pois ele manda, e faz levantar o vento tempestuoso, que eleva as ondas do mar.
26 Eles sobem ao céu, descem ao abismo; esvaece-lhes a alma de aflição.
27 Balançam e cambaleiam como ébrios, e perdem todo o tino.
28 Então clamam ao Senhor na sua tribulação, e ele os livra das suas angústias.
29 Faz cessar a tormenta, de modo que se acalmam as ondas.
30 Então eles se alegram com a bonança; e assim ele os leva ao porto desejado.
31 Dêem graças ao Senhor pela sua benignidade, e pelas suas maravilhas para com os filhos dos homens!
32 Exaltem-no na congregação do povo, e louvem-no na assembléia dos anciãos!
33 Ele converte rios em deserto, e nascentes em terra sedenta;
34 a terra frutífera em deserto salgado, por causa da maldade dos que nela habitam.
35 Converte o deserto em lagos, e a terra seca em nascentes.
36 E faz habitar ali os famintos, que edificam uma cidade para sua habitação;
37 semeiam campos e plantam vinhas, que produzem frutos abundantes.
38 Ele os abençoa, de modo que se multiplicam sobremaneira; e não permite que o seu gado diminua.
39 Quando eles decrescem e são abatidos pela opressão, aflição e tristeza,
40 ele lança o desprezo sobre os príncipes, e os faz desgarrados pelo deserto, onde não há caminho.
41 Mas levanta da opressão o necessitado para um alto retiro, e dá-lhe famílias como um rebanho.
42 Os retos o vêem e se regozijam, e toda a iniqüidade tapa a sua própria boca.
43 Quem é sábio observe estas coisas, e considere atentamente as benignidades do Senhor.