1 RABbi seviyorum, 2 Çünkü O feryadımı duyar.
2 Bana kulak verdiği için, 2 Yaşadığım sürece Ona sesleneceğim.
3 Ölüm iplerine dolaşmıştım, 2 Ölüler diyarının kâbusu yakama yapışmıştı, 2 Sıkıntıya, acıya gömülmüştüm.
4 O zaman RABbi adıyla çağırdım, 2 ‹‹Aman, ya RAB, kurtar canımı!›› dedim.
5 RAB lütufkâr ve adildir, 2 Sevecendir Tanrımız.
6 RAB saf insanları korur, 2 Tükendiğim zaman beni kurtardı.
7 Ey canım, yine huzura kavuş, 2 Çünkü RAB sana iyilik etti.
8 Sen, ya RAB, canımı ölümden, 2 Gözlerimi yaştan, 2 Ayaklarımı sürçmekten kurtardın.
9 Yaşayanların diyarında, 2 RABbin huzurunda yürüyeceğim.
10 İman ettim, 2 ‹‹Büyük acı çekiyorum›› dediğim zaman bile. bile›› ya da ‹‹İman ettim, bu nedenle konuştum. Büyük acı çekiyorum›› (bkz. 2Ko.4:13).
11 Şaşkınlık içinde, 2 ‹‹Bütün insanlar yalancı›› dedim.
12 Ne karşılık verebilirim RABbe, 2 Bana yaptığı onca iyilik için?
13 Kurtuluş sunusu olarak kadeh kaldırıp 2 RABbi adıyla çağıracağım.
14 Bütün halkının önünde, 2 RABbe adadıklarımı yerine getireceğim.
15 RABbin gözünde değerlidir 2 Sadık kullarının ölümü.
16 Ya RAB, ben gerçekten senin kulunum; 2 Kulun, hizmetçinin oğluyum, 2 Sen çözdün bağlarımı.
17 Ya RAB, seni adınla çağırıp 2 Şükran kurbanı sunacağım.
18 RABbe adadıklarımı yerine getireceğim 2 Bütün halkının önünde,
19 RAB'bin Tapınağı'nın avlularında, 2 Senin orta yerinde, ey Yeruşalim! RAB'be övgüler sunun!
1 Amo ao Senhor, porque ele ouve a minha voz e a minha súplica.
2 Porque inclina para mim o seu ouvido, invocá-lo-ei enquanto viver.
3 Os laços da morte me cercaram; as angústias do Seol se apoderaram de mim; sofri tribulação e tristeza.
4 Então invoquei o nome do Senhor, dizendo: Ó Senhor, eu te rogo, livra-me.
5 Compassivo é o Senhor, e justo; sim, misericordioso é o nosso Deus.
6 O Senhor guarda os simples; quando me acho abatido, ele me salva.
7 Volta, minha alma, ao teu repouso, pois o Senhor te fez bem.
8 Pois livraste a minha alma da morte, os meus olhos das lágrimas, e os meus pés de tropeçar.
9 Andarei perante o Senhor, na terra dos viventes.
10 Cri, por isso falei; estive muito aflito.
11 Eu dizia na minha precipitação: Todos os homens são mentirosos.
12 Que darei eu ao Senhor por todos os benefícios que me tem feito?
13 Tomarei o cálice da salvação, e invocarei o nome do Senhor.
14 Pagarei os meus votos ao Senhor, na presença de todo o seu povo.
15 Preciosa é à vista do Senhor a morte dos seus santos.
16 Ó Senhor, deveras sou teu servo; sou teu servo, filho da tua serva; soltaste as minhas cadeias.
17 Oferecer-te-ei sacrifícios de ação de graças, e invocarei o nome do Senhor.
18 Pagarei os meus votos ao Senhor, na presença de todo o seu povo,
19 nos átrios da casa do Senhor, no meio de ti, ó Jerusalém! Louvai ao Senhor.