1 Ey Tanrı, susma, 2 Sessiz, hareketsiz kalma!
2 Bak, düşmanların kargaşa çıkarıyor, 2 Senden nefret edenler boy gösteriyor.
3 Halkına karşı kurnazlık peşindeler, 2 Koruduğun insanlara dolap çeviriyorlar.
4 ‹‹Gelin, bu ulusun kökünü kazıyalım›› diyorlar, 2 ‹‹İsrailin adı bir daha anılmasın!››
5 Hepsi sözbirliği etmiş, düzen kuruyor, 2 Sana karşı anlaşmaya vardı:
6 Edomlular, İsmaililer, 2 Moavlılar, Hacerliler,
7 Geval, Ammon, Amalek, 2 Filist ve Sur halkı.
8 Asur da onlara katıldı, 2 Lutoğullarına güç verdiler. |iSela
9 Onlara Midyana, 2 Kişon Vadisinde Siseraya ve Yavine yaptığını yap:
10 Onlar Eyn-Dorda yok oldular, 2 Toprak için gübreye döndüler.
11 Onların soylularına Orev ve Zeeve yaptığını, 2 Beylerine Zevah ve Salmunnaya yaptığını yap.
12 Onlar: ‹‹Gelin, sahiplenelim 2 Tanrının otlaklarını›› demişlerdi.
13 Ey Tanrım, savrulan toza, 2 Rüzgarın sürüklediği saman çöpüne çevir onları!
14 Orman yangını gibi, 2 Dağları tutuşturan alev gibi,
15 Fırtınanla kovala, 2 Kasırganla dehşete düşür onları!
16 Utançla kapla yüzlerini, 2 Sana yönelsinler, ya RAB.
17 Sonsuza dek utanç ve dehşet içinde kalsınlar, 2 Rezil olup yok olsunlar.
18 Senin adın RAB'dir, 2 Anlasınlar yalnız senin yeryüzüne egemen en yüce Tanrı olduğunu.
1 Ó Deus, não guardes silêncio; não te cales nem fiques impassível, ó Deus.
2 Pois eis que teus inimigos se alvoroçam, e os que te odeiam levantam a cabeça.
3 Astutamente formam conselho contra o teu povo, e conspiram contra os teus protegidos.
4 Dizem eles: Vinde, e apaguemo-los para que não sejam nação, nem seja lembrado mais o nome de Israel.
5 Pois à uma se conluiam; aliam-se contra ti
6 as tendas de Edom e os ismaelitas, Moabe e os hagarenos,
7 Gebal, Amom e Amaleque, e a Filístia com os habitantes de tiro.
8 Também a Assíria se ligou a eles; eles são o braço forte dos filhos de Ló.
9 Faze-lhes como fizeste a Midiã, como a Sísera, como a Jabim junto ao rio Quisom,
10 os quais foram destruídos em En-Dor; tornaram-se esterco para a terra.
11 Faze aos seus nobres como a Orebe e a Zeebe; e a todos os seus príncipes como a Zebá e a Zalmuna,
12 que disseram: Tomemos para nós as pastagens de Deus.
13 Deus meu, faze-os como um turbilhão de pó, como a palha diante do vento.
14 Como o fogo queima um bosque, e como a chama incedeia as montanhas,
15 assim persegue-os com a tua tempestade, e assombra-os com o teu furacão.
16 Cobre-lhes o rosto de confusão, de modo que busquem o teu nome, Senhor.
17 Sejam envergonhados e conturbados perpetuamente; sejam confundidos, e pereçam,
18 para que saibam que só tu, cujo nome é o Senhor, és o Altíssimo sobre toda a terra.