1 Yüksek sesle Tanrıya yakarıyorum, 2 Haykırıyorum beni duysun diye.
2 Sıkıntılı günümde Rabbe yönelir, 2 Gece hiç durmadan ellerimi açarım, 2 Gönlüm avunmaz bir türlü.
3 Tanrıyı anımsayınca inlerim, 2 Düşündükçe içim daralır. |iSela
4 Açık tutuyorsun göz kapaklarımı, 2 Sıkıntıdan konuşamıyorum.
5 Geçmiş günleri, 2 Yıllar öncesini düşünüyorum.
6 Gece ilahilerimi anacağım, 2 Kendi kendimle konuşacağım, 2 İnceden inceye soracağım:
7 ‹‹Rab sonsuza dek mi bizi reddedecek? 2 Lütfunu bir daha göstermeyecek mi?
8 Sevgisi sonsuza dek mi yok oldu? 2 Sözü geçerli değil mi artık?
9 Tanrı unuttu mu acımayı? 2 Sevecenliğinin yerini öfke mi aldı?›› |iSela
10 Sonra kendi kendime, ‹‹İşte benim derdim bu!›› dedim, 2 ‹‹Yüceler Yücesi gücünü göstermiyor artık.››
11 RABbin işlerini anacağım, 2 Evet, geçmişteki harikalarını anacağım.
12 Yaptıkları üzerinde derin derin düşüneceğim, 2 Bütün işlerinin üzerinde dikkatle duracağım.
13 Ey Tanrı, yolun kutsaldır! 2 Hangi ilah Tanrı kadar uludur?
14 Harikalar yaratan Tanrı sensin, 2 Halklar arasında gücünü gösterdin.
15 Güçlü bileğinle kendi halkını, 2 Yakup ve Yusuf oğullarını kurtardın. |iSela
16 Sular seni görünce, ey Tanrı, 2 Sular seni görünce çalkalandı, 2 Enginler titredi.
17 Bulutlar suyunu boşalttı, 2 Gökler gürledi, 2 Her yanda okların uçuştu.
18 Kasırgada gürleyişin duyuldu, 2 Şimşekler dünyayı aydınlattı, 2 Yer titreyip sarsıldı.
19 Kendine denizde, 2 Derin sularda yollar açtın, 2 Ama ayak izlerin belli değildi.
20 Musa ve Harun'un eliyle 2 Halkını bir sürü gibi güttün.
1 Levanto a Deus a minha voz; a Deus levanto a minha voz, para que ele me ouça.
2 No dia da minha angústia busco ao Senhor; de noite a minha mão fica estendida e não se cansa; a minha alma recusa ser consolada.
3 Lembro-me de Deus, e me lamento; queixo-me, e o meu espírito desfalece.
4 Conservas vigilantes os meus olhos; estou tão perturbado que não posso falar.
5 Considero os dias da antigüidade, os anos dos tempos passados.
6 De noite lembro-me do meu cântico; consulto com o meu coração, e examino o meu espírito.
7 Rejeitará o Senhor para sempre e não tornará a ser favorável?
8 Cessou para sempre a sua benignidade? Acabou-se a sua promessa para todas as gerações
9 Esqueceu-se Deus de ser compassivo? Ou na sua ira encerrou ele as suas ternas misericórdias?
10 E eu digo: Isto é minha enfermidade; acaso se mudou a destra do Altíssimo?
11 Recordarei os feitos do Senhor; sim, me lembrarei das tuas maravilhas da antigüidade.
12 Meditarei também em todas as tuas obras, e ponderarei os teus feitos poderosos
13 O teu caminho, ó Deus, é em santidade; que deus é grande como o nosso Deus?
14 Tu és o Deus que fazes maravilhas; tu tens feito notória a tua força entre os povos.
15 Com o teu braço remiste o teu povo, os filhos de Jacó e de José.
16 As águas te viram, ó Deus, as águas te viram, e tremeram; os abismos também se abalaram.
17 As nuvens desfizeram-se em água; os céus retumbaram; as tuas flechas também correram de uma para outra parte.
18 A voz do teu trovão estava no redemoinho; os relâmpagos alumiaram o mundo; a terra se abalou e tremeu.
19 Pelo mar foi teu caminho, e tuas veredas pelas grandes águas; e as tuas pegadas não foram conhecidas.
20 Guiaste o teu povo, como a um rebanho, pela mão de Moisés e de Arão.