1 Ya RAB, bütün yüreğimle sana şükredeceğim, 2 Yaptığın harikaların hepsini anlatacağım. yazılır.

2 Sende sevinç bulacak, coşacağım, 2 Adını ilahilerle öveceğim, ey Yüceler Yücesi!

3 Düşmanlarım geri çekilirken, 2 Sendeleyip ölüyorlar senin önünde.

4 Çünkü hakkımı, davamı sen savundun, 2 Adil yargıç olarak tahta oturdun.

5 Ulusları azarladın, kötüleri yok ettin, 2 Sonsuza dek adlarını sildin.

6 Yok olup gitti düşmanlar sonsuza dek, 2 Kökünden söktün kentlerini, 2 Anıları bile silinip gitti.

7 Oysa RAB sonsuza dek egemenlik sürer, 2 Yargı için kurmuştur tahtını;

8 O yönetir doğrulukla dünyayı, 2 O yargılar adaletle halkları.

9 RAB ezilenler için bir sığınak, 2 Sıkıntılı günlerde bir kaledir.

10 Seni tanıyanlar sana güvenir, 2 Çünkü sana yönelenleri hiç terk etmedin, ya RAB.

11 Siyonda oturan RABbi ilahilerle övün! 2 Yaptıklarını halklar arasında duyurun!

12 Çünkü dökülen kanın hesabını soran anımsar, 2 Ezilenlerin feryadını unutmaz.

13 Acı bana, ya RAB! 2 Ey beni ölümün eşiğinden kurtaran, 2 Benden nefret edenler yüzünden çektiğim sıkıntıya bak!

14 Öyle ki, övgüye değer işlerini anlatayım, 2 Siyon Kentinin kapılarında 2 Sağladığın kurtuluşla sevineyim.

15 Uluslar kendi kazdıkları kuyuya düştü, 2 Ayakları gizledikleri ağa takıldı.

16 Adil yargılarıyla RAB kendini gösterdi, 2 Kötüler kendi kurdukları tuzağa düştü. |iHigayon |isela terimi.

17 Kötüler ölüler diyarına gidecek, 2 Tanrıyı unutan bütün uluslar...

18 Ama yoksul büsbütün unutulmayacak, 2 Mazlumun umudu sonsuza dek kırılmayacak.

19 Kalk, ya RAB! İnsan galip çıkmasın, 2 Huzurunda yargılansın uluslar!

20 Onlara dehşet saç, ya RAB! 2 Sadece insan olduklarını bilsin uluslar. |iSela

1 Eu te louvarei, Senhor, de todo o meu coração; contarei todas as tuas maravilhas.

2 Em ti me alegrarei e exultarei; cantarei louvores ao teu nome, ó Altíssimo;

3 porquanto os meus inimigos retrocedem, caem e perecem diante de ti.

4 Sustentaste o meu direito e a minha causa; tu te assentaste no tribunal, julgando justamente.

5 Repreendeste as nações, destruíste os ímpios; apagaste o seu nome para sempre e eternamente.

6 Os inimigos consumidos estão; perpétuas são as suas ruínas.

7 Mas o Senhor está entronizado para sempre; preparou o seu trono para exercer o juízo.

8 Ele mesmo julga o mundo com justiça; julga os povos com eqüidade.

9 O Senhor é também um alto refúgio para o oprimido, um alto refúgio em tempos de angústia.

10 Em ti confiam os que conhecem o teu nome; porque tu, Senhor, não abandonas aqueles que te buscam.

11 Cantai louvores ao Senhor, que habita em Sião; anunciai entre os povos os seus feitos.

12 Pois ele, o vingador do sangue, se lembra deles; não se esquece do clamor dos aflitos.

13 Tem misericórdia de mim, Senhor; olha a aflição que sofro daqueles que me odeiam, tu que me levantas das portas da morte.

14 para que eu conte todos os teus louvores nas portas da filha de Sião e me alegre na tua salvação.

15 Afundaram-se as nações na cova que abriram; na rede que ocultaram ficou preso o seu pé.

16 O Senhor deu-se a conhecer, executou o juízo; enlaçado ficou o ímpio nos seus próprios feitos.

17 Os ímpios irão para o Seol, sim, todas as nações que se esquecem de Deus.

18 Pois o necessitado não será esquecido para sempre, nem a esperança dos pobres será frustrada perpetuamente.

19 Levanta-te, Senhor! Não prevaleça o homem; sejam julgadas as nações na tua presença!

20 Senhor, incute-lhes temor! Que as nações saibam que não passam de meros homens!