1 Ya RAB, Davutun hatırı için, 2 Çektiği bütün zorlukları, 2 Sana nasıl ant içtiğini, 2 Yakupun güçlü Tanrısına adak adadığını anımsa:
3 ‹‹Evime gitmeyeceğim, 2 Yatağıma uzanmayacağım,
4 Gözlerime uyku girmeyecek, 2 Göz kapaklarım kapanmayacak,
5 RABbe bir yer, 2 Yakupun güçlü Tanrısına bir konut buluncaya dek.››
6 Antlaşma Sandığının Efratada olduğunu duyduk, 2 Onu Yaar kırlarında bulduk.
7 ‹‹RABbin konutuna gidelim, 2 Ayağının taburesi önünde tapınalım›› dedik.
8 Çık, ya RAB, yaşayacağın yere, 2 Gücünü simgeleyen sandıkla birlikte.
9 Kâhinlerin doğruluğu kuşansın, 2 Sadık kulların sevinç çığlıkları atsın.
10 Kulun Davutun hatırı için, 2 Meshettiğin krala yüz çevirme.
11 RAB Davuta kesin ant içti, 2 Andından dönmez: 2 ‹‹Senin soyundan birini tahtına oturtacağım.
12 Eğer oğulların antlaşmama, 2 Vereceğim öğütlere uyarlarsa, 2 Onların oğulları da sonsuza dek 2 Senin tahtına oturacak.››
13 Çünkü RAB Siyonu seçti, 2 Onu konut edinmek istedi.
14 ‹‹Sonsuza dek yaşayacağım yer budur›› dedi, 2 ‹‹Burada oturacağım, çünkü bunu kendim istedim.
15 Çok bereketli kılacağım erzağını, 2 Yiyecekle doyuracağım yoksullarını.
16 Kurtuluşla donatacağım kâhinlerini; 2 Hep sevinç ezgileri söyleyecek sadık kulları.
17 Burada Davut soyundan güçlü bir kral çıkaracağım, 2 Meshettiğim kralın soyunu 2 Işık olarak sürdüreceğim.
18 Düşmanlarını utanca bürüyeceğim, 2 Ama onun başındaki taç parıldayacak.››
1 Lembra-te, Senhor, a bem de Davi, de todas as suas aflições;
2 como jurou ao Senhor, e fez voto ao Poderoso de Jacó, dizendo:
3 Não entrarei na casa em que habito, nem subirei ao leito em que durmo;
4 não darei sono aos meus olhos, nem adormecimento às minhas pálpebras,
5 até que eu ache um lugar para o Senhor uma morada para o Poderoso de Jacó.
6 Eis que ouvimos falar dela em Efrata, e a achamos no campo de Jaar.
7 Entremos nos seus tabernáculos; prostremo-nos ante o escabelo de seus pés.
8 Levanta-te, Senhor, entra no lugar do teu repouso, tu e a arca da tua força.
9 Vistam-se os teus sacerdotes de justiça, e exultem de júbilo os teus santos.
10 Por amor de Davi, teu servo, não rejeites a face do teu ungido.
11 O Senhor jurou a Davi com verdade, e não se desviará dela: Do fruto das tuas entranhas porei sobre o teu trono.
12 Se os teus filhos guardarem o meu pacto, e os meus testemunhos, que eu lhes hei de ensinar, também os seus filhos se assentarão perpetuamente no teu trono.
13 Porque o Senhor escolheu a Sião; desejou-a para sua habitação, dizendo:
14 Este é o lugar do meu repouso para sempre; aqui habitarei, pois o tenho desejado.
15 Abençoarei abundantemente o seu mantimento; fartarei de pão os seus necessitados.
16 Vestirei de salvação os seus sacerdotes; e de júbilo os seus santos exultarão
17 Ali farei brotar a força de Davi; preparei uma lâmpada para o meu ungido.
18 Vestirei de confusão os seus inimigos; mas sobre ele resplandecerá a sua coroa.