1 Kaj jen estas la leĝo pri la kulpofero:plejsanktaĵo ĝi estas.
2 Sur la loko, sur kiu estas buĉata la brulofero, oni buĉu la kulpoferon, kaj per ĝia sango oni aspergu la altaron ĉirkaŭe.
3 Kaj ĝian tutan sebon oni alportu el ĝi ofere, la voston, kaj la sebon, kiu kovras la internaĵojn,
4 kaj ambaŭ renojn, kaj la sebon, kiu estas sur ili, kiu estas ĉe la lumbo, kaj la reton sur la hepato, kune kun la renoj oni ĝin apartigu.
5 Kaj la pastro bruligu ilin sur la altaro kiel fajroferon al la Eternulo; ĝi estas kulpofero.
6 Ĉiu virseksulo el la pastroj povas ĝin manĝi; sur sankta loko ĝi estu manĝata; ĝi estas plejsanktaĵo.
7 Kiel por la pekofero, tiel ankaŭ por la kulpofero estu la sama leĝo; al la pastro, kiu pekliberigas per ĝi, al li ĝi apartenu.
8 Al la pastro, kiu plenumas ies bruloferon, al tiu pastro apartenu la felo de la brulofero, kiun li plenumis.
9 Kaj ĉiu farunofero, kiu estas bakita en forno aŭ pretigita en kaserolo aŭ sur pato, apartenu al la pastro, kiu prezentis ĝin.
10 Kaj ĉiu farunofero, miksita kun oleo aŭ seka, apartenu al ĉiuj Aaronidoj, al ĉiuj egale.
11 Kaj jen estas la leĝo pri la pacofero, kiu estas alportata al la Eternulo:
12 se iu ĝin alportas kiel dankon, li alportu kun la danka ofero nefermentintajn kukojn, miksitajn kun oleo, kaj nefermentintajn flanojn, ŝmiritajn per oleo, kaj el delikata faruno kukojn frititajn, miksitajn kun oleo.
13 Kune kun kukoj el pano fermentinta li alportu sian oferon, ĉe sia danka pacofero.
14 Kaj li alportu unu el ili, el ĉiu ofero, kiel oferdonon al la Eternulo; al la pastro, kiu aspergas la sangon de la pacofero, ĝi apartenu.
15 Kaj la viando de la danka pacofero estu manĝata en la tago de la oferado; oni ne devas restigi iom el ĝi ĝis la mateno.
16 Sed se lia ofero estas sankta promeso aŭ memvola ofero, ĝi estu manĝata en la tago de la alportado de la ofero; kaj ankaŭ en la sekvanta tago oni povas manĝi tion, kio restis el ĝi.
17 Kaj kio restis el la viando de la ofero ĝis la tria tago, tio estu forbruligata per fajro.
18 Se iu manĝos el la viando de sia pacofero en la tria tago, ĝi ne akiros plaĉon; kiu alportos ĝin, al tiu ĝi ne estos kalkulata; ĝi estos abomenindaĵo, kaj kiu ĝin manĝos, tiu havos pekon.
19 La viando, kiu ektuŝis ion malpuran, ne estu manĝata, oni ĝin forbruligu per fajro. La ceteran viandon povas manĝi ĉiu purulo.
20 Se iu, havante sur si malpuraĵon, manĝos viandon el la pacofero, kiu estis destinita por la Eternulo, ties animo ekstermiĝos el sia popolo.
21 Se iu ektuŝos ion malpuran, ĉu malpuraĵon de homo, ĉu malpuran beston, ĉu ian malpuran abomenindaĵon, kaj manĝos el la viando de pacofero, kiu estis destinita por la Eternulo, ties animo ekstermiĝos el sia popolo.
22 Kaj la Eternulo ekparolis al Moseo, dirante:
23 Diru al la Izraelidoj jene:Sebon de bovo kaj de ŝafo kaj de kapro neniam manĝu.
24 La sebon de kadavraĵo kaj la sebon de besto disŝirita oni povas uzi por ĉia laboro, sed manĝi ĝin vi ne devas.
25 Ĉar ĉiu, kiu manĝos sebon de brutoj, el kiuj oni alportas fajroferon al la Eternulo, la manĝinto ekstermiĝos el sia popolo.
26 Kaj nenian sangon manĝu en ĉiuj viaj loĝejoj, nek el birdoj, nek el brutoj.
27 Ĉiu, kiu manĝos ian sangon, ekstermiĝos el sia popolo.
28 Kaj la Eternulo ekparolis al Moseo, dirante:
29 Diru al la Izraelidoj jene:Kiu alportas sian pacoferon al la Eternulo, tiu alportu mem al la Eternulo tion, kio apartenas el liaj pacoferoj;
30 propramane li alportu la fajroferon al la Eternulo; la sebon kune kun la brustaĵo li alportu; la brustaĵon, por skui ĝin kiel skuoferon antaŭ la Eternulo.
31 Kaj la pastro bruligos la sebon sur la altaro, kaj la brustaĵo estos por Aaron kaj por liaj filoj.
32 Kaj la dekstran femuron el viaj pacoferoj donu kiel levoferon al la pastro.
33 Kiu el la Aaronidoj alportas la sangon de la pacoferoj kaj la sebon, al tiu apartenu la dekstra femuro kiel lia parto:
34 ĉar la brustaĵon-skuoferon kaj la femuron-levoferon Mi prenis de la Izraelidoj el iliaj pacoferoj, kaj Mi donis ilin al la pastro Aaron kaj al liaj filoj kiel eternan destinitaĵon de la flanko de la Izraelidoj.
35 Tio estas la sankta parto de Aaron kaj la sankta parto de liaj filoj el la fajroferoj de la Eternulo de post la tago, en kiu ili estis aligitaj, por esti pastroj al la Eternulo,
36 parto, kiun la Eternulo ordonis doni al ili de la Izraelidoj en la tago, en kiu Li sanktoleis ilin. Tio estas eterna leĝo en iliaj generacioj.
37 Tio estas la leĝo pri la brulofero, pri la farunofero, pri la pekofero, pri la kulpofero, pri la ofero de konsekro, kaj pri la pacofero;
38 kiun la Eternulo donis al Moseo sur la monto Sinaj, kiam Li ordonis al la Izraelidoj en la dezerto Sinaja, ke ili alportadu siajn oferojn al la Eternulo.
1 "赎愆祭的律例是这样： 这祭是至圣的。
2 人在什么地方宰杀燔祭牲， 就要在那里宰杀赎愆祭牲， 它的血要泼在祭坛的四周。
3 祭司要把祭牲的一切脂肪都献上， 就是肥尾巴和遮盖内脏的脂肪，
4 以及两个肾、肾上近腰旁的脂肪和肾旁的肝叶， 一起取下。
5 然后把这些焚烧在祭坛上， 作献给耶和华的火祭， 这是赎愆祭。
6 祭司家中的男丁， 都可以吃祭牲的肉， 要在圣洁的地方吃； 这是至圣的。
7 赎罪祭怎样， 赎愆祭也怎样； 两个祭的律例相同；
8 祭物要归主持赎罪的祭司， 祭司替人献燔祭， 祭牲的皮要归献燔祭的祭司。
9 一切在炉里烤的， 或在浅锅里或在煎盘上做的素祭， 都要归给那献祭的祭司。
10 一切用油调和， 或是干的素祭， 都要归给亚伦所有的子孙， 大家均分。
11 "献给耶和华的平安祭的律例是这样：
12 人若是为感恩献祭， 就要用调油的无酵饼和抹了油的无酵薄饼， 以及用油调和了细面做的饼， 与感恩祭一同献上。
13 他要把他的供物， 连同有酵的饼， 跟那为感恩而献的平安祭， 一起献上。
14 他要从各物中， 取出一个饼作为举祭， 献给耶和华， 归给那泼平安祭牲之血的祭司。
15 "为感恩而献的平安祭的肉， 只能在献祭那日吃， 一点也不可留到早晨。
16 他献的供物若是还愿祭， 或是甘心祭， 献祭那日可以吃； 剩下的， 第二天也可以吃。
17 还剩下的祭肉， 到了第三天， 就要用火烧掉。
18 如果在第三天吃平安祭的肉， 必不蒙悦纳， 他献上的也不再算为祭， 因为祭肉已经成为不洁； 吃这肉的人， 必担当自己的罪责。
19 "祭肉若是接触了任何不洁， 就不可以吃， 要用火烧掉。洁净的人才可以吃祭肉；
20 身上不洁净的人吃了献与耶和华的平安祭的祭肉， 那人必从自己的族人中被剪除。
21 人若是摸了任何不洁， 或是人的污秽， 或是牲畜的污秽， 或是任何不洁净的可憎之物， 然后吃献给耶和华的平安祭的肉， 那人必从自己的族人中被剪除。"
22 耶和华对摩西说：
23 "你要告诉以色列人说： 所有公牛、绵羊或是山羊的脂肪， 你们都不可吃。
24 自死的或被野兽撕裂的动物的脂肪， 可以作别的用途， 只是你们决不可吃。
25 因为无论何人吃了献给耶和华为火祭的牲畜的脂肪， 那吃的人就必从自己的族人中被剪除。
26 在你们的一切住处， 任何血， 无论是飞鸟或是牲畜的， 你们都不可吃。
27 无论谁吃了什么血， 那人必从自己的族人中被剪除。"
28 耶和华对摩西说：
29 "你要告诉以色列人： 向耶和华献平安祭的， 必须从他的平安祭中取出奉给耶和华的供物。
30 亲手把献给耶和华的火祭带来， 就是把脂肪连胸带来， 在耶和华面前摇一摇， 作为摇祭。
31 祭司要把脂肪焚烧在祭坛上， 胸归给亚伦和他的子孙。
32 你们要从平安祭牲中， 拿右后腿来作举祭， 奉给祭司。
33 亚伦的子孙中， 谁献平安祭牲的血和脂肪， 右后腿就归给他， 是他的分。
34 因为我从以色列人的平安祭中， 取出了这摇祭的胸和举祭的后腿， 给亚伦祭司和他的子孙， 成为以色列人中永远的律例。
35 "这是亚伦和他子孙， 从奉献他们作耶和华的祭司那日开始， 受膏立应得的分。
36 就是耶和华膏立他们的时候， 命令以色列人给他们的。这是世世代代永远的律例。"
37 以上关于燔祭、素祭、赎罪祭、赎愆祭、承受圣职祭和平安祭的律例，
38 都是耶和华在西奈山吩咐摩西的， 就是他在西奈的旷野吩咐以色列人， 把他们的供物献给耶和华的时候所说的。