1 Ya RAB, duamı işit, 2 Yakarışım sana erişsin.

2 Sıkıntılı günümde yüzünü benden gizleme, 2 Kulak ver sesime, 2 Seslenince yanıt ver bana hemen.

3 Çünkü günlerim duman gibi yok oluyor, 2 Kemiklerim ateş gibi yanıyor.

4 Yüreğim kırgın yemiş ot gibi kurudu, 2 Ekmek yemeyi bile unuttum.

5 Bir deri bir kemiğe döndüm 2 Acı acı inlemekten.

6 Issız yerlerdeki ishakkuşunu andırıyorum, 2 Viranelerdeki kukumav gibiyim.

7 Gözüme uyku girmiyor, 2 Damda yalnız kalmış bir kuş gibiyim.

8 Düşmanlarım bütün gün bana hakaret ediyor, 2 Bana dil uzatanlar adımı lanet için kullanıyor.

9 Kızıp öfkelendiğin için 2 Külü ekmek gibi yiyor, 2 İçeceğime gözyaşı katıyorum. 2 Beni kaldırıp bir yana attın.

11 Günlerim akşam uzayan gölge gibi yitmekte, 2 Ot gibi sararmaktayım.

12 Ama sen, sonsuza dek tahtında oturursun, ya RAB, 2 Ünün kuşaklar boyu sürer.

13 Kalkıp Siyona sevecenlik göstereceksin, 2 Çünkü onu kayırmanın zamanıdır, beklenen zaman geldi.

14 Kulların onun taşlarından hoşlanır, 2 Tozunu bile severler.

15 Uluslar RABbin adından, 2 Yeryüzü kralları görkeminden korkacak.

16 Çünkü RAB Siyonu yeniden kuracak, 2 Görkem içinde görünecek.

17 Yoksulların duasına kulak verecek, 2 Yalvarışlarını asla hor görmeyecek.

18 Bunlar gelecek kuşak için yazılsın, 2 Öyle ki, henüz doğmamış insanlar 2 RABbe övgüler sunsun.

19 RAB yücelerdeki kutsal katından aşağı baktı, 2 Göklerden yeryüzünü gözetledi,

20 Tutsakların iniltisini duymak, 2 Ölüm mahkûmlarını kurtarmak için.

21 Böylece halklar ve krallıklar 2 RABbe tapınmak için toplanınca, 2 Onun adı Siyonda, 2 Övgüsü Yeruşalimde duyurulacak.

23 RAB gücümü kırdı yaşam yolunda, 2 Ömrümü kısalttı.

24 ‹‹Ey Tanrım, ömrümün ortasında canımı alma!›› dedim. 2 ‹‹Senin yılların kuşaklar boyu sürer!

25 ‹‹Çok önceden attın dünyanın temellerini, 2 Gökler de senin ellerinin yapıtıdır.

26 Onlar yok olacak, ama sen kalıcısın. 2 Hepsi bir giysi gibi eskiyecek. 2 Onları bir kaftan gibi değiştireceksin, 2 Geçip gidecekler.

27 Ama sen hep aynısın, 2 Yılların tükenmeyecek.

28 Gözetiminde yaşayacak kullarının çocukları, 2 Senin önünde duracak soyları.››

1 Orazione dell’afflitto, essendo angosciato, e spandendo il suo lamento davanti a Dio. SIGNORE, ascolta la mia orazione, E venga il mio grido infino a te.

2 Non nasconder la tua faccia da me; Nel giorno che io sono in distretta, inchina a me il tuo orecchio; Nel giorno che io grido, affrettati a rispondermi.

3 Perciocchè i miei giorni son venuti meno come fumo, E le mie ossa sono arse come un tizzone.

4 Il mio cuore è stato percosso come erba, Ed è seccato; Perciocchè io ho dimenticato di mangiare il mio pane.

5 Le mie ossa sono attaccate alla mia carne, Per la voce de’ miei gemiti.

6 Io son divenuto simile al pellicano del deserto; E son come il gufo delle solitudini.

7 Io vegghio, e sono Come il passero solitario sopra il tetto. I miei nemici mi fanno vituperio tuttodì;

8 Quelli che sono infuriati contro a me fanno delle esecrazioni di me.

9 Perciocchè io ho mangiata la cenere come pane, Ed ho temperata la mia bevanda con lagrime.

10 Per la tua indegnazione, e per lo tuo cruccio; Perciocchè, avendomi levato ad alto, tu mi hai gettato a basso.

11 I miei giorni son come l’ombra che dichina; Ed io son secco come erba

12 Ma tu, Signore, dimori in eterno E la tua memoria è per ogni età.

13 Tu ti leverai, tu avrai compassione di Sion; Perciocchè egli è tempo di averne pietà; Perciocchè il termine è giunto.

14 Imperocchè i tuoi servitori hanno affezione alle pietre di essa, Ed hanno pietà della sua polvere.

15 E le genti temeranno il Nome del Signore, E tutti i re della terra la tua gloria,

16 Quando il Signore avrà riedificata Sion, Quando egli sarà apparito nella sua gloria,

17 Ed avrà volto lo sguardo all’orazione de’ desolati, E non avrà sprezzata la lor preghiera.

18 Ciò sarà scritto all’età a venire; E il popolo che sarà creato loderà il Signore.

19 Perciocchè egli avrà riguardato dall’alto luogo della sua santità; Perciocchè il Signore avrà mirato dal cielo verso la terra;

20 Per udire i gemiti de’ prigioni; Per isciogliere quelli ch’erano condannati a morte;

21 Acciocchè si narri in Sion il Nome del Signore, E la sua lode in Gerusalemme.

22 Quando i popoli e i regni saranno raunati insieme, Per servire al Signore

23 Egli ha tra via abbattute le mie forze; Egli ha scorciati i miei giorni.

24 Io dirò: O Dio mio, non farmi trapassare al mezzo de’ miei dì; I tuoi anni durano per ogni età.

25 Tu fondasti già la terra; E i cieli son l’opera delle tue mani;

26 Queste cose periranno, ma tu dimorerai; Ed esse invecchieranno tutte, come un vestimento; Tu le muterai come una vesta, e trapasseranno.

27 Ma tu sei sempre lo stesso, E gli anni tuoi non finiranno giammai.

28 I figliuoli de’ tuoi servitori abiteranno, E la progenie loro sarà stabilita nel tuo cospetto