1 Kararlıyım, ey Tanrı, 2 Bütün varlığımla sana ezgiler, ilahiler söyleyeceğim!

2 Uyan, ey lir, ey çenk, 2 Seheri ben uyandırayım!

3 Halkların arasında sana şükürler sunayım, ya RAB, 2 Ulusların arasında seni ilahilerle öveyim.

4 Çünkü sevgin göklere erişir, 2 Sadakatin gökyüzüne ulaşır.

5 Yüceliğini göster göklerin üstünde, ey Tanrı, 2 Görkemin bütün yeryüzünü kaplasın!

6 Kurtar bizi sağ elinle, yardım et, 2 Sevdiklerin özgürlüğe kavuşsun diye!

7 Tanrı şöyle konuştu kutsal yerinde: 2 ‹‹Şekemi sevinçle bölüştürecek, 2 Sukkot Vadisini ölçeceğim.

8 Gilat benimdir, Manaşşe de benim, 2 Efrayim miğferim, 2 Yahuda asam.

9 Moav yıkanma leğenim, 2 Edomun üzerine çarığımı fırlatacağım, 2 Filiste zaferle haykıracağım.›› fırlatılması, bir yerin sahiplenilmesi anlamına geliyordu.

10 Kim beni surlu kente götürecek? 2 Kim bana Edoma kadar yol gösterecek?

11 Ey Tanrı, sen bizi reddetmedin mi? 2 Ordularımıza öncülük etmiyor musun artık?

12 Yardım et bize düşmana karşı, 2 Çünkü boştur insan yardımı.

13 Tanrı'yla zafer kazanırız, 2 O çiğner düşmanlarımızı.

1 Cantico di Salmo di Davide IL mio cuore è disposto, o Dio, Ed anche la mia gloria; io canterò, e salmeggerò.

2 Saltero, e cetera, destati; Io mi risveglierò all’alba.

3 Io ti celebrerò fra i popoli, o Signore, E ti salmeggerò fra le nazioni.

4 Perciocchè la tua benignità è grande, disopra il cielo; E la tua verità aggiunge infino alle nuvole.

5 Innalzati, o Dio, sopra i cieli; Ed innalzisi la tua gloria sopra tutta le terra;

6 Acciocchè i tuoi diletti sieno liberati; Salvami colla tua destra, e rispondimi.

7 Iddio ha parlato per la sua santità; io trionferò, Io spartirò Sichem, e misurerò la valle di Succot.

8 Mio è Galaad, mio è Manasse; Ed Efraim è la forza del mio capo; Giuda è il mio legislatore;

9 Moab è la caldaia del mio lavatoio; Io getterò le mie scarpe sopra Edom; Io trionferò della Palestina con voci di allegrezza.

10 Chi mi condurrà nella città della fortezza? Chi mi menerà fino in Edom?

11 Non sarai desso tu, o Dio, che ci avevi scacciati, E non uscivi più fuori, o Dio, co’ nostri eserciti?

12 Dacci aiuto, per uscir di distretta; Perciocchè il soccorso degli uomini è vanità.

13 Coll’aiuto di Dio noi faremo prodezze; Ed egli calpesterà i nostri nemici