1 Haklı davamı dinle, ya RAB, 2 Feryadımı işit! 2 Hilesiz dudaklardan çıkan duama kulak ver!
2 Haklı çıkar beni, 2 Çünkü sen gerçeği görürsün.
3 Yüreğimi yokladın, 2 Gece denedin, 2 Sınadın beni, 2 Kötü bir şey bulmadın; 2 Kararlıyım, ağzımdan kötü söz çıkmaz,
4 Başkalarının yaptıklarına gelince, 2 Ben senin sözlerine uyarak 2 Şiddet yollarından kaçındım.
5 Sıkı adımlarla senin yollarını tuttum, 2 Kaymadı ayaklarım.
6 Sana yakarıyorum, ey Tanrı, 2 Çünkü beni yanıtlarsın; 2 Kulak ver bana, dinle söylediklerimi!
7 Göster harika sevgini, 2 Ey sana sığınanları saldırganlardan sağ eliyle kurtaran!
8 Koru beni gözbebeği gibi; 2 Kanatlarının gölgesine gizle
9 Kötülerin saldırısından, 2 Çevremi saran ölümcül düşmanlarımdan.
10 Yürekleri yağ bağlamış, 2 Ağızları büyük laflar ediyor.
11 İzimi buldular, üzerime geliyorlar, 2 Yere vurmak için gözetliyorlar.
12 Tıpkı parçalamak için sabırsızlanan bir aslan, 2 Pusuya yatan genç bir aslan gibi.
13 Kalk, ya RAB, kes önlerini, eğ başlarını! 2 Kılıcınla kurtar canımı kötülerden,
14 Elinle bu insanlardan, ya RAB, 2 Yaşam payı bu dünyada olan insanlardan. 2 Varsın karınları vereceğin cezalara doysun, 2 Çocukları da yiyip doysun, 2 Artanı torunlarına kalsın!
15 Ama ben doğruluk sayesinde yüzünü göreceğim senin, 2 Uyanınca suretini görmeye doyacağım.
1 Mictam di Davide O SIGNORE, ascolta la giustizia, attendi al mio grido, Porgi l’orecchio alla mia orazione, che io ti fo senza labbra di frode.
2 Proceda il mio giudicio dalla tua presenza; Gli occhi tuoi veggano le diritture.
3 Tu hai provato il mio cuore, tu l’hai visitato di notte; Tu mi hai messo al cimento, e non hai trovato nulla; La mia bocca non trapassa il mio pensiero.
4 Nelle opere degli uomini, per la parola della tue labbra, Io mi son guardato dalle vie de’ violenti.
5 Sostieni i miei passi ne’ tuoi sentieri, Acciocchè i miei piedi non vacillino.
6 Io t’invoco, o Dio, perciocchè tu mi esaudisci; Inchina a me il tuo orecchio, ascolta le mie parole.
7 Dimostra maravigliose le tue benignità, O tu, che, con la tua destra, salvi quelli che si confidano in te, Da quelli che si levano contro a loro
8 Guardami come la pupilla dell’occhio, Nascondimi sotto l’ombra delle tue ale,
9 D’innanzi agli empi che mi disertano; E d’innanzi a’ miei mortali nemici che mi circondano.
10 Son tutti massicci di grasso, Parlano altieramente colla lor bocca.
11 Ora c’intorniano, seguitandoci alla traccia; Mirano con gli occhi, per atterrarci;
12 Somigliano un leone che brama di lacerare; E un leoncello che dimora in nascondimenti.
13 Levati, o Signore, va’ loro incontro per affrontarli; abbattili; Riscuoti l’anima mia dall’empio colla tua spada;
14 O Signore, riscuotila colla tua mano dagli uomini, dagli uomini del mondo, La cui parte è in questa vita, E il cui ventre tu empi delle tue conserve; Onde i lor figliuoli son saziati, E lasciano il lor rimanente a’ lor piccoli fanciulli.
15 Quant’è a me, per giustizia vedrò la tua faccia; Io sarò saziato della tua sembianza, quando io mi risveglierò