1 Nedir uluslar arasındaki bu kargaşa, 2 Neden boş düzenler kurar bu halklar?
2 Dünyanın kralları saf bağlıyor, 2 Hükümdarlar birleşiyor 2 RABbe ve meshettiği krala karşı.
3 ‹‹Koparalım onların kayışlarını›› diyorlar, 2 ‹‹Atalım üzerimizden bağlarını.››
4 Göklerde oturan Rab gülüyor, 2 Onlarla eğleniyor.
5 Sonra öfkeyle uyarıyor onları, 2 Gazabıyla dehşete düşürüyor
6 Ve, ‹‹Ben kralımı 2 Kutsal dağım Siyona oturttum›› diyor.
7 RABbin bildirisini ilan edeceğim: 2 Bana, ‹‹Sen benim oğlumsun›› dedi, 2 ‹‹Bugün ben sana baba oldum.
8 Dile benden, miras olarak sana ulusları, 2 Mülk olarak yeryüzünün dört bucağını vereyim.
9 Demir çomakla kıracaksın onları, 2 Çömlek gibi parçalayacaksın.›› ‹‹Güdeceksin››.
10 Ey krallar, akıllı olun! 2 Ey dünya önderleri, ders alın!
11 RABbe korkuyla hizmet edin, 2 Titreyerek sevinin.
12 Oğulu öpün ki öfkelenmesin, 2 Yoksa izlediğiniz yolda mahvolursunuz. 2 Çünkü öfkesi bir anda alevleniverir. 2 Ne mutlu O'na sığınanlara!
1 PERCHÈ tumultuano le genti, E mormorano i popoli cose vane?
2 I re della terra si ritrovano, Ed i principi consigliano insieme, Contro al Signore, e contro al suo Unto;
3 Dicendo: Rompiamo i lor legami, E gettiam via da noi le lor funi.
4 Colui che siede ne’ cieli ne riderà; Il Signore si befferà di loro.
5 Allora parlerà loro nella sua ira, E li renderà smarriti nel suo cruccio acceso;
6 E dirà: Pur nondimeno ho io consacrato il mio Re Sopra Sion, monte della mia santità
7 Io spiegherò il decreto; Il Signore mi ha detto: Tu sei il mio figliuolo; Oggi io t’ho generato.
8 Chiedimi, ed io ti darò per eredità le genti, Ed i confini della terra per tua possessione.
9 Tu le fiaccherai con una verga di ferro; Tu le triterai come un testo di vasellaio
10 Ora dunque, o re, siate savi; Giudici della terra, ricevete correzione.
11 Servite al Signore con timore, E gioite con tremore.
12 Baciate il figliuolo, che talora egli non si adiri, E che voi non periate nella vostra via, Quando l’ira sua si sarà pure un poco accesa. Beati tutti coloro che si confidano in lui