1 Kulak ver, ey İsrailin çobanı, 2 Ey Yusufu bir sürü gibi güden, 2 Keruvlar arasında taht kuran, 2 Saç ışığını,

2 Efrayim, Benyamin, Manaşşe önünde 2 Uyandır gücünü, 2 Gel, kurtar bizi!

3 Bizi eski halimize kavuştur, ey Tanrı, 2 Yüzünün ışığıyla aydınlat, kurtulalım!

4 Ya RAB, Her Şeye Egemen Tanrı, 2 Ne zamana dek halkının dualarına ateş püsküreceksin?

5 Onlara ekmek yerine gözyaşı verdin, 2 Ölçekler dolusu gözyaşı içirdin.

6 Kavga nedeni ettin bizi komşularımıza, 2 Düşmanlarımız alay ediyor bizimle.

7 Bizi eski halimize kavuştur, 2 Ey Her Şeye Egemen Tanrı, 2 Yüzünün ışığıyla aydınlat, kurtulalım!

8 Mısırdan bir asma çubuğu getirdin, 2 Ulusları kovup onu diktin.

9 Onun için toprağı hazırladın, 2 Kök saldı, bütün ülkeye yayıldı.

10 Gölgesi dağları, 2 Dalları koca sedir ağaçlarını kapladı.

11 Sürgünleri Akdenize, 2 Filizleri Fırata dek uzandı.

12 Niçin yıktın bağın duvarlarını? 2 Yoldan geçen herkes üzümünü koparıyor,

13 Orman domuzları onu yoluyor, 2 Yabanıl hayvanlar onunla besleniyor.

14 Ey Her Şeye Egemen Tanrı, ne olur, dön bize! 2 Göklerden bak ve gör, 2 İlgilen bu asmayla.

15 İlgilen sağ elinin diktiği filizle, 2 Kendine seçtiğin oğulla!

16 Asman kesilmiş, yakılmış, 2 Öfkeli bakışların yok etsin düşmanlarını!

17 Elin, sağ kolun olan adamın üzerinde, 2 Kendine seçtiğin insanın üzerinde olsun!

18 O zaman senden asla ayrılmayacağız; 2 Yaşam ver bize, adını analım!

19 Ya RAB, ey Her Şeye Egemen Tanrı, 2 Bizi eski halimize kavuştur, 2 Yüzünün ışığıyla aydınlat, kurtulalım!

1 Salmo di Asaf, dato al capo de’ Musici, sopra Sosannim-edut. O PASTORE d’Israele, che guidi Giuseppe come una greggia, Porgi gli orecchi; Tu che siedi sopra i Cherubini, Apparisci in gloria.

2 Eccita la tua potenza davanti ad Efraim, ed a Beniamino, ed a Manasse; E vieni a nostra salute.

3 O Dio, ristoraci; E fa’ risplendere il tuo volto, e noi saremo salvati.

4 O Signore Iddio degli eserciti, Infino a quando fumerai tu contro all’orazione del tuo popolo?

5 Tu li hai cibati di pan di pianto, E li hai abbeverati di lagrime a larga misura.

6 Tu ci hai posti in contesa co’ nostri vicini; E i nostri nemici si fanno beffe di noi.

7 O Dio degli eserciti, ristoraci; E fa’ risplendere il tuo volto, e noi saremo salvati

8 Tu avevi trasportata di Egitto una vigna; Tu avevi cacciate le nazioni, e l’avevi piantata.

9 Tu avevi sgomberato davanti a lei il suo luogo; Ed avevi fatto ch’ella aveva messe radici, ed aveva empiuta la terra.

10 I monti erano coperti della sua ombra, E i suoi tralci erano come cedri altissimi.

11 Aveva gettati i suoi rami infino al mare, E i suoi rampolli infino al fiume.

12 Perchè hai tu rotte le sue chiusure, Sì che tutti i passanti l’han vendemmiata?

13 I cinghiali l’hanno guastata, E le fiere della campagna l’hanno pascolata.

14 O Dio degli eserciti, rivolgiti, ti prego; Riguarda dal cielo, e vedi, e visita questa vigna.

15 E le piante che la tua destra aveva piantate, E le propaggini che tu ti avevi fortificate.

16 Quella è arsa col fuoco, ella è ricisa fino dal piè; Quelle periscono per lo sgridar della tua faccia.

17 Sia la tua mano sopra l’uomo della tua destra, Sopra il figliuol dell’uomo che tu ti avevi fortificato.

18 E noi non ci trarremo indietro da te; Mantienci in vita, e noi invocheremo il tuo Nome.

19 O Signore Iddio degli eserciti, ristoraci; Fa’ risplendere il tuo volto, e noi saremo salvati