1 Ya RAB, sana sığınıyorum, 2 Utandırma beni hiçbir zaman!

2 Adaletinle kurtar beni, tehlikeden uzaklaştır, 2 Kulak ver bana, kurtar beni!

3 Sığınacak kayam ol, 2 Her zaman başvurabileceğim; 2 Buyruk ver, kurtulayım, 2 Çünkü kayam ve kalem sensin.

4 Ey Tanrım, kurtar beni 2 Kötünün elinden, haksızın, gaddarın pençesinden!

5 Çünkü umudum sensin, ey Egemen RAB, 2 Gençliğimden beri dayanağım sensin.

6 Doğduğum günden beri sana güveniyorum, 2 Beni ana rahminden çıkaran sensin. 2 Övgülerim hep sanadır.

7 Birçokları için iyi bir örnek oldum, 2 Çünkü sen güçlü sığınağımsın.

8 Ağzımdan sana övgü eksilmez, 2 Gün boyu yüceliğini anarım.

9 Yaşlandığımda beni reddetme, 2 Gücüm tükendiğinde beni terk etme!

10 Çünkü düşmanlarım benden söz ediyor, 2 Beni öldürmek isteyenler birbirine danışıyor,

11 ‹‹Tanrı onu terk etti›› diyorlar, 2 ‹‹Kovalayıp yakalayın, 2 Kurtaracak kimsesi yok!››

12 Ey Tanrı, benden uzak durma, 2 Tanrım, yardımıma koş!

13 Utansın, yok olsun beni suçlayanlar, 2 Utanca, rezalete bürünsün kötülüğümü isteyenler.

14 Ama ben her zaman umutluyum, 2 Sana övgü üstüne övgü dizeceğim.

15 Gün boyu senin zaferini, 2 Kurtarışını anlatacağım, 2 Ölçüsünü bilmesem de.

16 Ey Egemen RAB, gelip yiğitliklerini, 2 Senin, yalnız senin zaferini duyuracağım.

17 Ey Tanrı, çocukluğumdan beri beni sen yetiştirdin, 2 Senin harikalarını hâlâ anlatıyorum.

18 Yaşlanıp saçlarıma ak düşse bile 2 Terk etme beni, ey Tanrı, 2 Gücünü gelecek kuşağa, 2 Kudretini sonrakilere anlatana dek.

19 Ey Tanrı, doğruluğun göklere erişiyor, 2 Büyük işler yaptın, 2 Senin gibisi var mı, ey Tanrı?

20 Sen ki, bana birçok kötü sıkıntı gösterdin, 2 Bana yeniden yaşam verecek, 2 Beni toprağın derinliklerinden çıkaracaksın.

21 Saygınlığımı artıracak, 2 Yine beni avutacaksın.

22 Ben de seni, 2 Senin sadakatini çenkle öveceğim, ey Tanrım, 2 Lir çalarak seni ilahilerle öveceğim, 2 Ey İsrailin Kutsalı!

23 Seni ilahilerle överken, 2 Dudaklarımla, varlığımla sevincimi dile getireceğim, 2 Çünkü sen beni kurtardın.

24 Dilim gün boyu senin zaferinden söz edecek, 2 Çünkü kötülüğümü isteyenler 2 Utanıp rezil oldu.

1 SIGNORE, io mi son confidato in te, Fa’ ch’io non sia giammai confuso.

2 Riscuotimi, e liberami, per la tua giustizia; Inchina a me il tuo orecchio, e salvami.

3 Siimi una rocca di dimora, Nella quale io entri sempre; Tu hai ordinata la mia salute; Perciocchè tu sei la mia rupe e la mia fortezza.

4 O Dio mio, liberami dalla man dell’empio, Dalla mano del perverso e del violento.

5 Perciocchè tu sei la mia speranza, o Signore Iddio; La mia confidanza fin dalla mia fanciullezza.

6 Tu sei stato il mio sostegno fin dal seno di mia madre; Tu sei quel che mi hai tratto fuori delle interiora di essa; Per te ho avuto del continuo di che lodarti.

7 Io sono stato a molti come un mostro; Ma tu sei il mio forte ricetto.

8 Sia la mia bocca ripiena della tua lode, E della tua gloria tuttodì.

9 Non rigettarmi al tempo della vecchiezza; Ora, che le forze mi mancano, non abbandonarmi.

10 Perciocchè i miei nemici tengono ragionamenti contro a me, E quelli che spiano l’anima mia prendono insieme consiglio.

11 Dicendo: Iddio l’ha abbandonato; Perseguitatelo, e prendetelo; perciocchè non vi è alcuno che lo riscuota.

12 O Dio, non allontanarti da me; Dio mio, affrettati in mio aiuto.

13 Sieno confusi, e vengano meno gli avversari dell’anima mia; Quelli che procacciano il mio male sieno coperti di onta e di vituperio

14 Ma io spererò del continuo, E sopraggiungerò ancora altre lodi a tutte le tue.

15 La mia bocca racconterà tuttodì la tua giustizia, e la tua salute; Benchè io non ne sappia il gran numero.

16 Io entrerò nelle prodezze del Signore Iddio; Io ricorderò la giustizia di te solo.

17 O Dio, tu mi hai ammaestrato dalla mia fanciullezza; Ed io, infino ad ora, ho annunziate le tue maraviglie.

18 Non abbandonarmi ancora, o Dio, fino alla vecchiezza, anzi fino alla canutezza; Finchè io abbia annunziato il tuo braccio a questa generazione, E la tua potenza a tutti quelli che verranno appresso.

19 E la tua giustizia, o Dio, esalterò sommamente: Perciocchè tu hai fatte cose grandi. O Dio, chi è pari a te?

20 Perciocchè, avendomi fatto sentir molte tribolazioni e mali, Tu mi hai di nuovo resa la vita, E mi hai di nuovo tratto fuor degli abissi della terra.

21 Tu hai accresciuta la mia grandezza, E ti sei rivolto, e mi hai consolato.

22 Io altresì, collo strumento del saltero, celebrerò te, E la tua verità, o Dio mio; Io ti salmeggerò colla cetera, o Santo d’Israele.

23 Le mie labbra giubileranno, quando io ti salmeggerò; E insieme l’anima mia, la quale tu hai riscattata.

24 La mia lingua ancora ragionerà tuttodì della tua giustizia; Perciocchè sono stati svergognati, perchè sono stati confusi quelli che procacciavano il mio male