1 Maskil. David, cum esset in caverna. Precatio.

2 Voce mea ad Dominum clamo,voce mea ad Dominum deprecor;

3 effundo in conspectu eius lamentationem meam,et tribulationem meam ante ipsum pronuntio.

4 Cum deficit in me spiritus meus,tu nosti semitas meas.In via, qua ambulabam,absconderunt laqueum mihi.

5 Considerabam ad dexteram et videbam,et non erat qui cognosceret me.Periit fuga a me,et non est qui requirat animam meam. -

6 Clamavi ad te, Domine;dixi: " Tu es refugium meum,portio mea in terra viventium.

7 Intende ad deprecationem meam,quia humiliatus sum nimis.Libera me a persequentibus me,quia confortati sunt super me.

8 Educ de custodia animam meamad confitendum nomini tuo;me circumdabunt iusti,cum retribueris mihi ".

1 Com a minha voz clamo a Jeová, Com a minha voz suplico a Jeová.

2 Derramo perante ele a minha queixa, Diante dele exponho a minha tribulação.

3 Quando dentro de mim esmorece o meu espírito, conheces a minha vereda. No caminho, por onde ando, Armaram-me um laço.

4 Olha à minha direita e vê, Pois não há quem me reconheça. Falta-me um lugar de refúgio; Ninguém há que por mim se interesse.

5 Clamo a ti, Jeová; Digo: Tu és o meu refúgio, O meu quinhão na terra dos viventes.

6 Atende ao meu clamor, pois estou muito abatido. Livra-me dos meus perseguidores; porque são mais fortes do que eu.

7 Tira do cárcere a minha alma, para que eu dê graças ao teu nome: Os justos me rodearão, Porque és liberal para comigo.