1 Magistro chori. Ad modum cantici " Mut labben ". PSALMUS. David.
2 ALEPH. Confitebor tibi, Domine, in toto corde meo,narrabo omnia mirabilia tua.
3 Laetabor et exsultabo in te,psallam nomini tuo, Altissime.
4 BETH. Cum convertuntur inimici mei retrorsum,infirmantur et pereunt a facie tua.
5 Quoniam fecisti iudicium meum et causam meam,sedisti super thronum, qui iudicas iustitiam.
6 GHIMEL. Increpasti gentes, perdidisti impium;nomen eorum delesti in aeternum et in saeculum saeculi.
7 Inimici defecerunt, solitudines sempiternae factae sunt;et civitates destruxisti: periit memoria eorum cum ipsis.
8 HE. Dominus autem in aeternum sedebit,paravit in iudicium thronum suum;
9 et ipse iudicabit orbem terrae in iustitia,iudicabit populos in aequitate.
10 VAU. Et erit Dominus refugium oppresso,refugium in opportunitatibus, in tribulatione.
11 Et sperent in te, qui noverunt nomen tuum,quoniam non dereliquisti quaerentes te, Domine.
12 ZAIN. Psallite Domino, qui habitat in Sion;annuntiate inter gentes studia eius.
13 Quoniam requirens sanguinem recordatus est eorum,non est oblitus clamorem pauperum.
14 HETH. Miserere mei, Domine;vide afflictionem meam de inimicis meis,qui exaltas me de portis mortis,
15 ut annuntiem omnes laudationes tuas in portis filiae Sion,exsultem in salutari tuo.
16 TETH. Infixae sunt gentes in fovea, quam fecerunt;in laqueo isto, quem absconderunt,comprehensus est pes eorum.
17 Manifestavit se Dominus iudicium faciens;in operibus manuum suarum comprehensus est peccator.
18 IOD. Convertentur peccatores in infernum,omnes gentes, quae obliviscuntur Deum.
19 CAPH. Quoniam non in finem oblivio erit pauperis;exspectatio pauperum non peribit in aeternum.
20 Exsurge, Domine, non confortetur homo;iudicentur gentes in conspectu tuo.
21 Constitue, Domine, terrorem super eos;sciant gentes quoniam homines sunt.
1 Louvarei a Jeová de todo o meu coração, Cantarei todas as tuas maravilhas.
2 Alegrar-me-ei e exultarei em ti, Cantarei louvores ao teu nome, ó Altíssimo.
3 Ao retrocederem os meus inimigos, Tropeçam e somem-se da tua presença.
4 Pois sustentaste o meu direito e a minha causa; No trono te assentaste, julgando retamente.
5 Repreendeste as nações, destruíste o iníquo, Apagaste o nome deles para todo o sempre.
6 Quanto aos inimigos, consumidos estão; perpétuas são as suas ruínas. Arrasaste as suas cidades, e até a memória deles pereceu.
7 Jeová, porém, está entronizado para sempre; Erigiu o seu trono para exercer o juízo.
8 É ele quem julgará com justiça o mundo, Quem aos povos administrará juízo com eqüidade.
9 Assim Jeová será para o oprimido um alto refúgio, Um alto refúgio em tempos de extremidade.
10 Em ti, pois, confiarão os que conhecem o teu nome, Porque tu, Jeová, não tens abandonado os que te buscam.
11 Entoai louvores a Jeová, que habita em Sião; Anunciai entre os povos os seus feitos.
12 Pois ele, o vingador do sangue, se lembra deles; Não se esquece do grito dos pobres.
13 Compadece-te de mim, Jeová; Olha a aflição que sofro dos que me aborrecem, Tu que me levantas das portas da morte,
14 Para que eu manifeste todos os teus louvores. Nas portas da filha de Sião, Eu me regozijarei na tua salvação.
15 Afundam-se as nações na cova que abriram, Na rede que ocultaram, ficou preso o seu pé.
16 Jeová dá-se a conhecer, executa o juízo: Enlaçado está o iníquo nas obras das suas mãos. (Higaiom. Selá)
17 Os iníquos hão de voltar para o Cheol, Todas as nações que se esquecem de Deus.
18 Pois não será esquecido para sempre o necessitado, Nem a esperança dos aflitos se frustrará perpetuamente.
19 Levanta-te, Jeová; não prevaleça o mortal. Sejam as nações julgadas na tua presença.
20 Incute-lhes temor, Jeová; Saibam as nações que de mortais não passam. (Selá)