1 Magistro chori. PSALMUS. David.
2 In te, Domine, speravi, non confundar in aeternum;in iustitia tua libera me.
3 Inclina ad me aurem tuam,accelera, ut eruas me.Esto mihi in rupem praesidiiet in domum munitam, ut salvum me facias.
4 Quoniam fortitudo mea et refugium meum es tuet propter nomen tuum deduces me et pasces me.
5 Educes me de laqueo, quem absconderunt mihi,quoniam tu es fortitudo mea.
6 In manus tuas commendo spiritum meum;redemisti me, Domine, Deus veritatis.
7 Odisti observantes vanitates supervacuas,ego autem in Domino speravi.
8 Exsultabo et laetabor in misericordia tua,quoniam respexisti humilitatem meam;agnovisti necessitates animae meae
9 nec conclusisti me in manibus inimici;statuisti in loco spatioso pedes meos.
10 Miserere mei, Domine, quoniam tribulor;conturbatus est in maerore oculus meus,anima mea et venter meus.
11 Quoniam defecit in dolore vita mea,et anni mei in gemitibus;infirmata est in paupertate virtus mea,et ossa mea contabuerunt.
12 Apud omnes inimicos meos factus sum opprobriumet vicinis meis valde et timor notis meis:qui videbant me foras, fugiebant a me.
13 Oblivioni a corde datus sum tamquam mortuus;factus sum tamquam vas perditum.
14 Quoniam audivi vituperationem multorum: horror in circuitu;in eo dum convenirent simul adversum me,auferre animam meam consiliati sunt.
15 Ego autem in te speravi, Domine;dixi: " Deus meus es tu,
16 in manibus tuis sortes meae ".Eripe me de manu inimicorum meorumet a persequentibus me;
17 illustra faciem tuam super servum tuum,salvum me fac in misericordia tua.
18 Domine, non confundar, quoniam invocavi te;erubescant impii et obmutescant in inferno.
19 Muta fiant labia dolosa,quae loquuntur adversus iustum protervain superbia et in abusione.
20 Quam magna multitudo dulcedinis tuae, Domine,quam abscondisti timentibus te.Perfecisti eis, qui sperant in te,in conspectu filiorum hominum.
21 Abscondes eos in abscondito faciei tuaea conturbatione hominum;proteges eos in tabernaculoa contradictione linguarum.
22 Benedictus Dominus,quoniam mirificavit misericordiam suam mihi in civitate munita.
23 Ego autem dixi in trepidatione mea: Praecisus sum a conspectu oculorum tuorum ".Verumtamen exaudisti vocem orationis meae,dum clamarem ad te.
24 Diligite Dominum, omnes sancti eius:fideles conservat Dominuset retribuit abundanter facientibus superbiam.
25 Viriliter agite, et confortetur cor vestrum,omnes, qui speratis in Domino.
1 Em ti, Jeová, me refugio; não seja eu jamais envergonhado: Livra-me na tua retidão.
2 Inclina para mim os teus ouvidos, livra-me depressa; Sê para mim uma rocha fortificada, Uma casa de defesa que me salve.
3 Porquanto tu és a minha rocha e a minha fortaleza; Por amor do teu nome me conduzirás e me guiarás.
4 Tirar-me-ás do laço que me armaram às escondidas, Pois tu és a minha fortaleza.
5 Nas tuas mãos entrego o meu espírito; Tu me remiste, Jeová, Deus de verdade.
6 Aborreço os que observam vaidades mentirosas: Eu, porém, confio em Jeová.
7 Alegrar-me-ei e regozijar-me-ei na tua benignidade, Pois tens visto a minha aflição. Tens conhecido as adversidades da minha alma,
8 E não me tens deixado entregue às mãos do inimigo; Tens posto os meus pés num lugar espaçoso.
9 Compadece-te de mim, porque me sinto atribulado; Os meus olhos estão consumidos de tristeza, sim a minha alma e o meu corpo.
10 Pois está gasta de pesar a minha vida, E de suspirar os meus anos; Por causa da minha iniqüidade desfalece a minha força, E consumidos estão os meus ossos.
11 Por causa de todos os meus adversários tornei-me um opróbrio, Sim, sobremodo o sou para os meus vizinhos, E horror para os meus conhecidos: Os que me viam na rua, fugiam de mim.
12 Sou esquecido como um morto posto fora do pensamento, Sou como um vaso quebrado.
13 Pois tenho ouvido a difamação de muitos, Terror por todos os lados. Enquanto juntamente consultavam contra mim, Maquinaram para me tirar a vida.
14 Quanto a mim, porém, em ti confio, Jeová; Eu disse: Tu és meu Deus.
15 Na tua mão estão os meus dias; Livra-me das mãos dos meus inimigos, e dos que me perseguem.
16 Faze brilhar o teu rosto sobre o teu servo, Salva-me na tua benignidade.
17 Não seja eu envergonhado, Jeová, porque te hei invocado; Envergonhados sejam os iníquos, fiquem mudos no Cheol.
18 Emudeçam os lábios mentirosos, Que falam insolentemente contra o justo, Com orgulho e desprezo.
19 Oh! quão grande é a tua bondade que reservaste para os que te temem, A qual perante os filhos dos homens preparaste para aqueles que em ti se refugiam!
20 No lugar oculto da tua presença tu os esconderás das tramas dos homens, Num pavilhão os ocultarás da contenda de línguas.
21 Bendito seja Jeová, Porque tem feito maravilhosa a sua benignidade para comigo numa cidade fortificada.
22 Quanto a mim, porém, disse em meu sobressalto: Estou cortado de diante dos teus olhos. Não obstante ouviste a voz das minhas súplicas quando a ti clamava por socorro.
23 Amai a Jeová, vós todos os que sois seus santos: Jeová preserva os que são fiéis, E retribui abundantemente ao que usa de soberba.
24 Sede fortes, e fortaleça-se o vosso coração, Vós todos os que esperais em Jeová.