1 Magistro chori. Fidibus. Maskil. David.
2 Auribus percipe, Deus, orationem meamet ne abscondaris a deprecatione mea;
3 intende mihi et exaudi me.Excussus sum in meditatione mea et conturbatus sum
4 a voce inimici et a tribulatione peccatoris.Quoniam devolverunt in me iniquitatemet in ira molesti erant mihi.
5 Cor meum torquetur intra me,et formido mortis cecidit super me.
6 Timor et tremor venerunt super me, et contexit me pavor. -
7 Et dixi: " Quis dabit mihi pennas sicut columbae,et volabo et requiescam?
8 Ecce elongabo fugienset manebo in solitudine.
9 Exspectabo eum, qui salvum me faciata spiritu procellae et tempestate ".
10 Dissipa, Domine, divide linguas eorum,quoniam vidi violentiam et contentionem in civitate.
11 Die ac nocte circumeunt eam super muros eius,
12 iniquitas et labor et insidiae in medio eius;et non defecit de plateis eius fraudulentia et dolus.
13 Quoniam si inimicus meus maledixisset mihi,sustinuissem utique;et si is qui oderat me, super me magnificatus fuisset,abscondissem me forsitan ab eo.
14 Tu vero, homo coaequalis meus,familiaris meus et notus meus,
15 qui simul habuimus dulce consortium:in domo Dei ambulavimus in concursu.
16 Veniat mors super illos,et descendant in infernum viventes,quoniam nequitiae in habitaculis eorum,in medio eorum.
17 Ego autem ad Deum clamabo,et Dominus salvabit me.
18 Vespere et mane et meridie meditabor et ingemiscam,et exaudiet vocem meam.
19 Redimet in pace animam meam ab his, qui impugnant me,quoniam in multis sunt adversum me.
20 Exaudiet Deus et humiliabit illos,qui est ante saecula.Non enim est illis commutatio,et non timuerunt Deum.
21 Extendit manum suam in socios;contaminavit foedus suum.
22 Lene super butyrum est os eius,pugna autem cor illius:molliti sunt sermones eius super oleum,et ipsi sunt gladii destricti. -
23 Iacta super Dominum curam tuam,et ipse te enutriet;non dabit in aeternum fluctuationem iusto.
24 Tu vero, Deus, deduces eos in puteum interitus.Viri sanguinum et dolosi non dimidiabunt dies suos;ego autem sperabo in te, Domine.
1 Dá ouvidos, ó Deus, à minha oração; E não te escondas da minha súplica.
2 Atende-me a mim, e responde-me; Agitado estou no meu queixar e ando perplexo,
3 Por causa da voz do inimigo, Em conseqüência da opressão do iníquo; Porque lançam sobre mim iniqüidade, E com ira me perseguem.
4 O meu coração confrange-se dentro de mim, E terrores de morte caem sobre mim.
5 Temor e tremor são vindos sobre mim, E acabrunha-me o horror.
6 Disse eu: Oxalá que eu tivesse asas, como pomba! Então voaria e descansaria.
7 Eis que eu fugiria para longe, Eu pousaria no deserto. (Selá)
8 Apressar-me-ia a um abrigo Do vento tempestuoso e da procela.
9 Destrói, Senhor, e divide as suas línguas, Porque vejo violência e contenda na cidade.
10 Andam dia e noite ao redor dela por cima dos seus muros, Também iniqüidade e malícia estão no meio dela.
11 Há destruição no meio dela, E das suas ruas não se apartam vexame e dolo.
12 Porquanto não é um inimigo que me ultraja, Tê-lo-ia então suportado; Nem é o que me odeia quem se exalta contra mim, Ter-me-ia então escondido dele;
13 Mas és tu, homem meu igual, Meu companheiro e meu amigo íntimo.
14 A sós nos entretínhamos em suaves práticas, E com a multidão andávamos na casa de Deus.
15 Apanhe-os de súbito a morte; Desçam vivos a Cheol; Porque há maldade na morada deles, no seu íntimo.
16 Quanto a mim, invocarei a Deus; E Jeová me salvará.
17 De tarde, de manhã e ao meio dia me queixarei e lamentarei; E ele ouvirá a minha voz.
18 Ele para paz remiu a minha alma, a fim de que se não aproximem de mim, Pois havia muitos que contendiam contra mim.
19 Deus ouvirá, e lhes responderá (Aquele que está entronizado desde a eternidade) (Selá) A eles para quem não há mudanças, E que não temem a Deus.
20 Tal homem estende as mãos sobre os que estavam em paz com ele; Profanou a sua aliança.
21 Macia era a sua boca como manteiga, Mas o seu coração respirava guerra. As suas palavras eram mais brandas que azeite, Contudo eram elas espadas desembainhadas.
22 Lança sobre Jeová a tua carga, e ele te sustentará; Jamais permitirá que o justo seja abalado.
23 Tu, porém, ó Deus, os farás descer ao poço da perdição: Homens sanguinários e fraudulentos não chegarão à metade dos seus dias, Mas quanto a mim, eu confiarei em ti. conceda quando os filisteus o agarraram em Gate