1 PSALMUS. David.Domine, exaudi orationem meam, auribus percipe obsecrationem meam in veritate tua;exaudi me in tua iustitia.

2 Et non intres in iudicium cum servo tuo,quia non iustificabitur in conspectu tuo omnis vivens.

3 Quia persecutus est inimicus animam meam,contrivit in terra vitam meam,collocavit me in obscuris sicut mortuos a saeculo.

4 Et anxiatus est in me spiritus meus,in medio mei obriguit cor meum.

5 Memor fui dierum antiquorum,meditatus sum in omnibus operibus tuis,in factis manuum tuarum recogitabam.

6 Expandi manus meas ad te,anima mea sicut terra sine aqua tibi.

7 Velociter exaudi me, Domine;defecit spiritus meus.Non abscondas faciem tuam a me,ne similis fiam descendentibus in lacum.

8 Auditam fac mihi mane misericordiam tuam,quia in te speravi.Notam fac mihi viam, in qua ambulem,quia ad te levavi animam meam.

9 Eripe me de inimicis meis,Domine, ad te confugi.

10 Doce me facere voluntatem tuam,quia Deus meus es tu.Spiritus tuus bonus deducet me in terram rectam;

11 propter nomen tuum, Domine, vivificabis me.In iustitia tua educes de tribulatione animam meam

12 et in misericordia tua disperdes inimicos meos;et perdes omnes, qui tribulant animam meam,quoniam ego servus tuus sum.

1 Ouve, Jeová, a minha oração, dá ouvidos as minhas súplicas; Na tua fidelidade responde-me, e na tua retidão.

2 Não entres em juízo com o teu servo, Pois à tua vista não se achará justo nenhum vivente.

3 Porquanto o inimigo tem perseguido a minha alma, Tem arrojado por terra a minha vida; Tem me feito habitar em lugares tenebrosos, como aqueles que morreram há muito.

4 Portanto dentro de mim esmorece o meu espírito, E em mim está desolado o meu coração.

5 Lembro-me dos dias antigos, Medito em todos os teus feitos, Considero as obras das tuas mãos.

6 A ti estendo as minhas mãos; A minha alma, qual terra sedenta, tem sede de ti. (Selá)

7 Dá-te pressa em me responder, Jeová; desfalece o meu espírito: Não me escondas o teu rosto, Para que não me torne como os que baixam à cova.

8 Faze-me ouvir pela manhã a tua benignidade, Pois em ti confio. Dá-me a conhecer o caminho em que devo andar, Porque a ti elevo a minha alma.

9 Livra-me, Jeová, dos meus inimigos; Em ti é que me acolho.

10 Ensina-me a fazer a tua vontade, porque tu és o meu Deus, Guie-me por terreno plano o teu benigno espírito.

11 Vivifica-me, Jeová, por amor do teu nome; Na tua retidão tira da tribulação a minha alma.

12 Na tua benignidade extermina os meus inimigos, E destrói a todos os que atribulam a minha alma, Pois eu sou o teu servo. Descrição dum povo feliz