1 Magistro chori. Secundum " Lilium praecepti ".Miktam. David. Ad docendum.
2 Quando contra Aram Naharaim et Aram Soba egressus est,et quando Ioab reversus devicit Edom in valle Salis:duodecim milia (hominum).
3 Deus, reppulisti nos, destruxisti nos.Iratus es. Convertere ad nos!
4 Concussisti terram, confregisti eam;sana contritiones eius, quia commota est.
5 Ostendisti populo tuo dura,potasti nos vino vertiginis.
6 Dedisti metuentibus te signum,ut fugiant a facie arcus.
7 Ut liberentur dilecti tui,salvos fac dextera tua et exaudi nos.
8 Deus locutus est in sancto suo: Laetabor et partibor Sichimamet convallem Succoth metibor.
9 Meus est Galaad, et meus est Manasses,et Ephraim fortitudo capitis mei.Iuda sceptrum meum,
10 Moab olla lavacri mei.Super Idumaeam extendam calceamentum meum,super Philistaeam vociferabor ".
11 Quis adducet me in civitatem munitam?Quis deducet me usque in Idumaeam?
12 Nonne tu, Deus, qui reppulisti nos;et non egredieris, Deus, in virtutibus nostris?Da nobis auxilium de tribulatione, quia vana salus hominis.
13 In Deo faciemus virtutem,et ipse conculcabit tribulantes nos.
1 Ó Deus, tu nos rejeitaste, nos derrubaste; Tens estado indignado; ó restabelece-nos de novo.
2 Fizeste estremecer a terra, fendeste-a; Repara as suas fendas, porque ela ameaça ruínas.
3 Fizeste passar o teu povo por duro transe; Deste-nos a beber o vinho de aturdimento.
4 Deste um estandarte aos que te temem, Para fugirem de diante do arco. (Selá)
5 Para que os teus amados sejam livres, Salva com a tua destra, e responde-nos.
6 Deus falou na sua santidade: Exultarei; Dividirei a Siquém, e medirei o vale de Sucote.
7 Meu é Gileade, e meu é Manassés; Também Efraim é a defesa da minha cabeça: Judá é o meu cetro.
8 Moabe é o meu vaso de lavar, A Edom atirarei o meu sapato; Por amor de mim, ó Filístia, rompe em alvoroço.
9 Quem me introduzirá na cidade fortificada? Quem me levará até Edom?
10 Não nos rejeitaste tu, ó Deus? Não sais, ó Deus, com os nossos exércitos.
11 Dá-nos auxílio contra o adversário, Pois vão é o socorro da parte do homem.
12 Em Deus faremos proezas: Porque é ele quem calcará aos pés os nossos adversários.