1 Canticum. PSALMUS. Asaph.

2 Deus, ne quiescas, ne taceasneque compescaris, Deus,

3 quoniam ecce inimici tui fremuerunt,et, qui oderunt te, extulerunt caput.

4 Adversus populum tuum malignaverunt consiliumet cogitaverunt adversus eos, quos abscondisti tibi.

5 Dixerunt: " Venite, et disperdamus eos de gente,et non memoretur nomen Israel ultra! ".

6 Quoniam cogitaverunt unanimiter,adversum te testamentum statuerunt:

7 tabernacula Idumaeorum et Ismaelitae,Moab et Agareni,

8 Gebal et Ammon et Amalec,Philistaea cum habitantibus Tyrum.

9 Etenim Assur sociabatur cum illis;facti sunt in adiutorium filiis Lot.

10 Fac illis sicut Madian et Sisarae,sicut Iabin in torrente Cison.

11 Disperierunt in Endor,facti sunt ut stercus super terram.

12 Pone duces eorum sicut Oreb et Zebet Zebee et Salmana, omnes principes eorum,

13 qui dixerunt: Hereditate possideamus pascua Dei! ".

14 Deus meus, pone illos ut rotamet sicut stipulam ante ventum.

15 Sicut ignis, qui comburit silvam,et sicut flamma devorans montes,

16 ita persequeris illos in tempestate tuaet in procella tua turbabis eos.

17 Imple facies eorum ignominia,et quaerent nomen tuum, Domine.

18 Erubescant et conturbentur in saeculum saeculiet confundantur et pereant;

19 et cognoscant quia nomen tibi Dominus:tu solus Altissimus super omnem terram.

1 Ó Deus, não guardes silêncio; Não te cales nem fiques quieto, ó Deus.

2 Pois eis que os teus inimigos fazem tumultos, E os que te odeiam, alçam a cabeça.

3 Formam planos cavilosos contra o teu povo, E juntos consultam contra os teus protegidos.

4 Eles dizem: Vinde, e destruamo-los para que não constituam nação; Assim não será lembrado mais o nome de Israel.

5 Pois juntos e unânimes se têm consultado, Contra ti fazem aliança,

6 As tendas de Edom e os ismaelitas, Moabe os hagarenos;

7 Gebal, Amom e Amaleque; A Filístia com os habitantes de Tiro.

8 A Assíria também está aliada com eles; Têm auxiliado aos filhos de Ló. (Selá)

9 Faze-lhes como fizeste a Midiã, Como a Sísera, como a Jabim, junto ao rio Quisom,

10 Os quais pereceram em Endor; Tornaram-se como esterco para a terra.

11 Faze os seus nobres como a Orebe e a Zeebe, E os seus príncipes como a Zebá e a Zalmuna,

12 Os quais disseram: Tomemos para nós As habitações de Deus.

13 Faze-os, Deus meu, como um turbilhão de pó, Como palha impelida do vento.

14 Como o fogo que queima um bosque, E como a chama que abrasa os montes;

15 Assim persegue-os com a tua procela, E amedronta-os com o teu furacão.

16 Cobre-lhes o rosto de confusão, De sorte que busquem o teu nome, ó Jeová.

17 Sejam envergonhados e conturbados para sempre, Sejam confundidos e pereçam,

18 Para que saibam que só tu, cujo nome é Jeová, És o Altíssimo sobre toda a terra.