1 Deus ultionum, Domine,Deus ultionum, effulge.
2 Exaltare, qui iudicas terram,redde retributionem superbis.
3 Usquequo peccatores, Domine,usquequo peccatores exsultabunt?
4 Effabuntur et loquentur proterva,gloriabuntur omnes, qui operantur iniquitatem. -
5 Populum tuum, Domine, humiliantet hereditatem tuam vexant.
6 Viduam et advenam interficiuntet pupillos occidunt.
7 Et dixerunt: " Non videbit Dominus,nec intelleget Deus Iacob ".
8 Intellegite, insipientes in populo;et stulti, quando sapietis?
9 Qui plantavit aurem, non audiet,aut qui finxit oculum, non respiciet?
10 Qui corripit gentes, non arguet,qui docet hominem scientiam?
11 Dominus scit cogitationes hominum,quoniam vanae sunt.
12 Beatus homo, quem tu erudieris, Domine,et de lege tua docueris eum,
13 ut mitiges ei a diebus malis,donec fodiatur peccatori fovea.
14 Quia non repellet Dominus plebem suamet hereditatem suam non derelinquet.
15 Quia ad iustitiam revertetur iudicium,et sequentur illam omnes, qui recto sunt corde.
16 Quis consurget mihi adversus malignantes,aut quis stabit mecum adversus operantes iniquitatem?
17 Nisi quia Dominus adiuvit me,paulo minus habitasset in loco silentii anima mea.
18 Si dicebam: " Motus est pes meus ", misericordia tua, Domine, sustentabat me.
19 In multitudine sollicitudinum mearum in corde meo,consolationes tuae laetificaverunt animam meam.
20 Numquid sociabitur tibi sedes iniquitatis,quae fingit molestiam contra praeceptum?
21 Irruunt in animam iustiet sanguinem innocentem condemnant.
22 Et factus est mihi Dominus in praesidium,et Deus meus in rupem refugii mei;
23 et reddet illis iniquitatem ipsorumet in malitia eorum disperdet eos,
24 disperdet illos Dominus Deus noster.
1 Ó Jeová, Deus de vinganças, Ó Deus de vinganças, resplandece.
2 Levanta-te, ó juiz da terra; Dá o pago aos soberbos.
3 Até quando, Jeová, os perversos, Até quando exultarão os perversos?
4 Até quando derramarão palavras, falarão arrogantemente E se vangloriarão todos os que obram iniqüidade?
5 Eles esmigalham o teu povo, Jeová, E afligem a tua herança.
6 Matam a viúva e o estrangeiro, E assassinam o órfão.
7 Dizem eles: Jeová não o vê, Nem o considera o Deus de Jacó.
8 Atendei, ó estúpidos dentre o povo, E vós, insensatos, quando haveis de ser sábios?
9 Porventura quem plantou o ouvido não ouvirá? Acaso quem formou os olhos, não verá?
10 Porventura quem instrui as nações, não corrigirá, A saber, aquele que ensina ao homem o conhecimento?
11 Jeová conhece os pensamentos do homem, Que são vaidade.
12 Feliz é o homem a quem instruis, ó Jeová, E a quem ensinas pela tua lei,
13 Para lhe dares descanso dos dias da adversidade, Até que uma cova se abra para o perverso.
14 Pois Jeová não rejeitará ao seu povo, Nem desamparará a sua herança.
15 Porquanto o juízo se converterá em justiça, E segui-lo-ão todos os que são retos de coração.
16 Quem se levantará a meu favor contra os perversos? Quem se porá ao meu lado contra os que obram iniqüidade?
17 Se Jeová não tivesse sido o meu auxílio, A minha alma breve teria entrado na morada do silêncio.
18 Quando eu disse: O meu pé resvalou; A tua benignidade, Jeová, me susteve.
19 Nas muitas solicitudes que dentro de mim há, As tuas consolações recreiam a minha alma.
20 Pode acaso estar associado contigo o trono da perversidade, O qual forja maldade por virtude de um estatuto?
21 Ajuntam-se contra a alma do justo, E condenam o sangue inocente.
22 Jeová, porém, é para mim uma alta torre, E o meu Deus é a rocha do meu refúgio.
23 Ele faz cair sobre eles a sua iniqüidade, E pela própria maldade deles os exterminará: Jeová, nosso Deus, os exterminará.