1 Preĝo de mizerulo, kiam li perdas la fortojn kaj elverŝas antaŭ la Eternulo sian malĝojon. Ho Eternulo, aŭskultu mian preĝon; Kaj mia krio venu al Vi.
2 Ne kaŝu antaŭ mi Vian vizaĝon en la tago de mia suferado; Klinu al mi Vian orelon; En la tago, kiam mi vokas, rapide aŭskultu min.
3 Ĉar pasis kiel fumo miaj tagoj, Kaj miaj ostoj ĉirkaŭbrulis kiel en forno.
4 Falĉiĝis kiel herbo kaj sekiĝis mia koro, Ĉar mi forgesis manĝi mian panon.
5 De la voĉo de mia plorado Algluiĝis miaj ostoj al mia karno.
6 Mi similiĝis al pelikano en la dezerto, Mi fariĝis kiel noktuo en ruinoj.
7 Mi ne dormas, Kaj mi estas kiel birdo solulo sur tegmento.
8 Ĉiutage insultas min miaj malamikoj, Miaj mokantoj ĵuras per mi.
9 Ĉar cindron mi manĝis kiel panon, Kaj mian trinkaĵon mi miksis kun larmoj,
10 Kaŭze de Via kolero kaj indigno; Ĉar Vi min levis kaj ĵetis.
11 Miaj tagoj malaperas kiel ombro, Kaj mi sekiĝas kiel herbo.
12 Sed Vi, ho Eternulo, restas eterne; Kaj la memoro pri Vi restas de generacio al generacio.
13 Vi leviĝos, Vi korfavoros Cionon; Ĉar estas tempo por ĝin kompati, ĉar venis la tempo.
14 Ĉar Viaj sklavoj ekamis ĝiajn ŝtonojn, Ĉarma estas por ili ĝia polvo.
15 Kaj ektimos popoloj la nomon de la Eternulo, Kaj ĉiuj reĝoj de la tero Vian gloron.
16 Ĉar la Eternulo rekonstruis Cionon, Kaj aperis en Sia gloro.
17 Li Sin turnis al la preĝo de la forlasitoj, Kaj ne forpuŝis ilian petegon.
18 Ĉi tio estos skribita por estontaj generacioj; Kaj rekreita popolo gloros la Eternulon.
19 Ĉar Li rigardis malsupren el Sia sankta altaĵo, El la ĉielo la Eternulo direktis rigardon al la tero,
20 Por aŭdi la ĝemon de malliberulo, Por liberigi la kondamnitajn al morto;
21 Por ke oni rakontu en Cion pri la nomo de la Eternulo Kaj en Jerusalem pri Lia gloro,
22 Kiam kolektiĝos kune la popoloj kaj regnoj, Por servi al la Eternulo.
23 Li lacigis en la vojo miajn fortojn, Li mallongigis miajn tagojn.
24 Mi diras:Ho mia Dio, ne forprenu min en la mezo de miaj tagoj, Vi, kies jaroj estas de generacio al generacio.
25 En antikveco Vi fondis la teron; Kaj la ĉielo estas la faro de Viaj manoj.
26 Ili pereos, sed Vi restos; Kaj ĉiuj ili eluziĝos kiel vesto, Kiel veston Vi ilin ŝanĝos, kaj ili ŝanĝiĝos.
27 Sed Vi restas la sama, Kaj Viaj jaroj ne finiĝos.
28 La filoj de Viaj sklavoj restos, Kaj ilia semo fortikiĝos antaŭ Vi.
1 Hear my prayer, O Jehovah,
And let my cry come unto thee.
2 Hide not thy face from me in the day of my distress:
Incline thine ear unto me;
In the day when I call answer me speedily.
3 For my days consume away like smoke,
And my bones are burned as a firebrand.
4 My heart is smitten like grass, and withered;
For I forget to eat my bread.
5 By reason of the voice of my groaning
My bones cleave to my flesh.
6 I am like a pelican of the wilderness;
I am become as an owl of the waste places.
7 I watch, and am become like a sparrow
That is alone upon the house-top.
8 Mine enemies reproach me all the day;
They that are mad against me do curse by me.
9 For I have eaten ashes like bread,
And mingled my drink with weeping,
10 Because of thine indignation and thy wrath:
For thou hast taken me up, and cast me away.
11 My days are like a shadow that declineth;
And I am withered like grass.
12 But thou, O Jehovah, wilt abide for ever;
And thy memorial name unto all generations.
13 Thou wilt arise, and have mercy upon Zion;
For it is time to have pity upon her,
Yea, the set time is come.
14 For thy servants take pleasure in her stones,
And have pity upon her dust.
15 So the nations shall fear the name of Jehovah,
And all the kings of the earth thy glory.
16 For Jehovah hath built up Zion;
He hath appeared in his glory.
17 He hath regarded the prayer of the destitute,
And hath not despised their prayer.
18 This shall be written for the generation to come;
And a people which shall be created shall praise Jehovah.
19 For he hath looked down from the height of his sanctuary;
From heaven did Jehovah behold the earth;
20 To hear the sighing of the prisoner;
To loose those that are appointed to death;
21 That men may declare the name of Jehovah in Zion,
And his praise in Jerusalem;
22 When the peoples are gathered together,
And the kingdoms, to serve Jehovah.
23 He weakened my strength in the way;
He shortened my days.
24 I said, O my God, take me not away in the midst of my days:
Thy years are throughout all generations.
25 Of old didst thou lay the foundation of the earth;
And the heavens are the work of thy hands.
26 They shall perish, but thou shalt endure;
Yea, all of them shall wax old like a garment;
As a vesture shalt thou change them, and they shall be changed:
27 But thou art the same,
And thy years shall have no end.
28 The children of thy servants shall continue,
And their seed shall be established before thee.