1 Al la ĥorestro. De David. La sensaĝulo diris en sia koro:Dio ne ekzistas. Ili sentaŭgiĝis, ili abomeniĝis pro siaj faroj; Ekzistas neniu, kiu faras bonon.

2 La Eternulo el la ĉielo ekrigardis la homidojn, Por vidi, ĉu ekzistas prudentulo, kiu serĉas Dion.

3 Ĉiuj devojiĝis, ĉiuj malvirtiĝis; Ekzistas neniu, faranta bonon, ne ekzistas eĉ unu.

4 Ĉu ne prudentiĝos ĉiuj, kiuj faras malbonon, Kiuj manĝas mian popolon, kiel oni manĝas panon, Kaj kiuj ne vokas al la Eternulo?

5 Tie ili forte ektimis, Ĉar Dio estas en la generacio de la justuloj.

6 Vi malhonoris la konsilon de malriĉulo, Sed la Eternulo estas lia rifuĝejo.

7 Ho, ke venu el Cion savo al Izrael! Kiam la Eternulo revenigos Sian forkaptitan popolon, Tiam triumfos Jakob kaj ĝojos Izrael.

1 The fool hath said in his heart, There is no God.

They are corrupt, they have done abominable works;

There is none that doeth good.

2 Jehovah looked down from heaven upon the children of men,

To see if there were any that did understand,

That did seek after God.

3 They are all gone aside; they are together become filthy;

There is none that doeth good, no, not one.

4 Have all the workers of iniquity no knowledge,

Who eat up my people as they eat bread,

And call not upon Jehovah?

5 There were they in great fear;

For God is in the generation of the righteous.

6 Ye put to shame the counsel of the poor,

Because Jehovah is his refuge.

7 Oh that the salvation of Israel were come out of Zion!

When Jehovah bringeth back the captivity of his people,

Then shall Jacob rejoice, and Israel shall be glad.