1 De David. Benata estu la Eternulo, mia Roko, Kiu instruas miajn manojn batali, miajn fingrojn militi:

2 Mia bono kaj mia fortikaĵo, Mia rifuĝejo kaj mia savanto, Mia ŝildo, Li, kiun mi fidas, Kiu submetas al mi mian popolon.

3 Ho Eternulo, kio estas homo, ke Vi lin konas, Kaj homido, ke Vi lin atentas?

4 Homo estas simila al spireto; Liaj tagoj estas kiel pasanta ombro.

5 Ho Eternulo, klinu Vian ĉielon kaj iru malsupren; Tuŝu la montojn, kaj ili ekfumiĝos.

6 Ekbriligu fulmon, kaj dispelu ilin; Sendu Viajn sagojn, kaj konfuzu ilin.

7 Etendu Vian manon el supre; Liberigu min, kaj savu min el granda akvo, El la mano de fremduloj,

8 Kies buŝo parolas malveraĵon Kaj kies dekstra mano estas mano de trompo.

9 Ho Dio, novan kanton mi kantos al Vi, Sur dekkorda psaltero mi muzikos al Vi,

10 Kiu donas helpon al la reĝoj, Kiu savas Sian sklavon David de danĝera glavo.

11 Liberigu min, kaj savu min el la mano de fremduloj, Kies buŝo parolas malveraĵon Kaj kies dekstra mano estas mano de trompo.

12 Niaj filoj kiel plantitaĵoj kreskas en sia juneco; Niaj filinoj estas kiel skulptitaj kolonoj, ornamoj de palaco;

13 Niaj grenejoj estas plenaj, enhavas sufiĉe da greno de ĉiu speco; Niaj ŝafoj estas en la nombro de miloj kaj dekmiloj sur niaj paŝtejoj;

14 Niaj bovoj estas ŝarĝitaj; Ne ekzistas difekto, ne ekzistas perdo, ne ekzistas ploro sur niaj stratoj;

15 Feliĉa estas la popolo, kiu havas tian staton; Feliĉa estas la popolo, kies Dio estas la Eternulo.

1 Blessed be Jehovah my rock,

Who teacheth my hands to war,

And my fingers to fight:

2 My lovingkindness, and my fortress,

My high tower, and my deliverer;

My shield, and he in whom I take refuge;

Who subdueth my people under me.

3 Jehovah, what is man, that thou takest knowledge of him?

Or the son of man, that thou makest account of him?

4 Man is like to vanity:

His days are as a shadow that passeth away.

5 Bow thy heavens, O Jehovah, and come down:

Touch the mountains, and they shall smoke.

6 Cast forth lightning, and scatter them;

Send out thine arrows, and discomfit them.

7 Stretch forth thy hand from above;

Rescue me, and deliver me out of great waters,

Out of the hand of aliens;

8 Whose mouth speaketh deceit,

And whose right hand is a right hand of falsehood.

9 I will sing a new song unto thee, O God:

Upon a psaltery of ten strings will I sing praises unto thee.

10 Thou art he that giveth salvation unto kings;

Who rescueth David his servant from the hurtful sword.

11 Rescue me, and deliver me out of the hand of aliens,

Whose mouth speaketh deceit,

And whose right hand is a right hand of falsehood.

12 When our sons shall be as plants grown up in their youth,

And our daughters as corner-stones hewn after the fashion of a palace;

13 When our garners are full, affording all manner of store,

And our sheep bring forth thousands and ten thousands in our fields;

14 When our oxen are well laden;

When there is no breaking in, and no going forth,

And no outcry in our streets:

15 Happy is the people that is in such a case;

Yea, happy is the people whose God is Jehovah.