1 Al la ĥorestro. Psalmo de David. Ho Dio, mia gloro, ne silentu.

2 Ĉar buŝon malvirtan kaj buŝon malican ili malfermis kontraŭ mi, Ili parolas kun mi per mensogema lango.

3 Per vortoj de malamo ili min ĉirkaŭis, Kaj ili militas kontraŭ mi sen mia kulpo.

4 Por mia amo ili min malamas; Sed mi preĝas.

5 Ili pagas al mi malbonon por bono Kaj malamon por mia amo.

6 Metu malvirtulon super lin; Kaj kontraŭulo stariĝu ĉe lia dekstra mano.

7 Kiam li estos juĝata, li eliru kulpa; Kaj lia preĝo estu peko.

8 Liaj tagoj estu malmultaj; Lian oficon ricevu alia.

9 Liaj infanoj estu orfoj, Kaj lia edzino estu vidvino.

10 Liaj infanoj vagadu, Kaj ili petu kaj serĉu apud siaj ruinoj.

11 Kreditoro forprenu ĉion, kion li havas; Kaj fremduloj disrabu lian laboron.

12 Neniu faru al li ion bonan; Kaj ne troviĝu kompatanto por liaj orfoj.

13 Lia idaro estu kondamnita al ekstermo; En la dua generacio elviŝiĝu ilia nomo.

14 La malbonago de liaj patroj rememoriĝu al la Eternulo, Kaj la peko de lia patrino ne elviŝiĝu.

15 Ili estu ĉiam antaŭ la Eternulo, Kaj Li ekstermu la memoron pri ili de sur la tero.

16 Pro tio, ke li ne memoris fari bonfarojn, Kaj ke li persekutis mizerulon kaj malriĉulon kaj korsuferanton, Por lin mortigi.

17 Li amis malbenon, kaj ĝi venis sur lin; Li ne volis benon, kaj ĝi malproksimiĝis de li.

18 Li metis sur sin malbenon, kiel veston; Kaj ĝi penetris en lian internon, kiel akvo, Kaj en liajn ostojn, kiel oleo.

19 Ĝi estu por li kiel vesto, per kiu li sin kovras, Kaj kiel zono, kiun li ĉiam portas ĉirkaŭ si.

20 Tia estas de la Eternulo la agado kontraŭ miaj kontraŭuloj, Kaj kontraŭ tiuj, kiuj parolas malbonon kontraŭ mia animo.

21 Kaj Vi, ho Eternulo, mia Sinjoro, agu kun mi pro Via nomo; Ĉar bona estas Via favorkoreco, savu min.

22 Ĉar mi estas malriĉulo kaj mizerulo, Kaj mia koro estas rompita en mia interno.

23 Kiel ombro longiĝanta mi malaperas; Oni forskuas min kiel akridon.

24 Miaj genuoj senfortiĝis de fastado, Kaj mia karno perdis la grason.

25 Kaj mi fariĝis mokataĵo por ili; Kiam ili vidas min, ili balancas sian kapon.

26 Helpu min, ho Eternulo, mia Dio; Savu min laŭ Via boneco.

27 Kaj oni sciu, ke tio estas Via mano; Ke Vi, ho Eternulo, tion faris.

28 Ili malbenas, sed Vi benu; Ili leviĝis, sed ili estos hontigitaj, kaj Via sklavo ĝojos.

29 Miaj kontraŭuloj kovriĝu per malhonoro, Kaj ili envolviĝu en sian honton kiel en veston.

30 Mi forte gloros la Eternulon per mia buŝo, Kaj meze de multaj homoj mi Lin laŭdos.

31 Ĉar Li staras ĉe la dekstra flanko de malriĉulo, Por savi lin de tiuj, kiuj juĝas lian animon.

1 Hold not thy peace, O God of my praise;

2 For the mouth of the wicked and the mouth of deceit have they opened against me:

They have spoken unto me with a lying tongue.

3 They have compassed me about also with words of hatred,

And fought against me without a cause.

4 For my love they are my adversaries:

But I give myself unto prayer.

5 And they have rewarded me evil for good,

And hatred for my love.

6 Set thou a wicked man over him;

And let an adversary stand at his right hand.

7 When he is judged, let him come forth guilty;

And let his prayer be turned into sin.

8 Let his days be few;

And let another take his office.

9 Let his children be fatherless,

And his wife a widow.

10 Let his children be vagabonds, and beg;

And let them seek their bread out of their desolate places.

11 Let the extortioner catch all that he hath;

And let strangers make spoil of his labor.

12 Let there be none to extend kindness unto him;

Neither let there be any to have pity on his fatherless children.

13 Let his posterity be cut off;

In the generation following let their name be blotted out.

14 Let the iniquity of his fathers be remembered with Jehovah;

And let not the sin of his mother be blotted out.

15 Let them be before Jehovah continually,

That he may cut off the memory of them from the earth;

16 Because he remembered not to show kindness,

But persecuted the poor and needy man,

And the broken in heart, to slay them.

17 Yea, he loved cursing, and it came unto him;

And he delighted not in blessing, and it was far from him.

18 He clothed himself also with cursing as with his garment,

And it came into his inward parts like water,

And like oil into his bones.

19 Let it be unto him as the raiment wherewith he covereth himself,

And for the girdle wherewith he is girded continually.

20 This is the reward of mine adversaries from Jehovah,

And of them that speak evil against my soul.

21 But deal thou with me, O Jehovah the Lord, for thy name’s sake:

Because thy lovingkindness is good, deliver thou me;

22 For I am poor and needy,

And my heart is wounded within me.

23 I am gone like the shadow when it declineth:

I am tossed up and down as the locust.

24 My knees are weak through fasting;

And my flesh faileth of fatness.

25 I am become also a reproach unto them:

When they see me, they shake their head.

26 Help me, O Jehovah my God;

Oh save me according to thy lovingkindness:

27 That they may know that this is thy hand;

That thou, Jehovah, hast done it.

28 Let them curse, but bless thou:

When they arise, they shall be put to shame,

But thy servant shall rejoice.

29 Let mine adversaries be clothed with dishonor,

And let them cover themselves with their own shame as with a robe.

30 I will give great thanks unto Jehovah with my mouth;

Yea, I will praise him among the multitude.

31 For he will stand at the right hand of the needy,

To save him from them that judge his soul.