1 Al la ĥorestro. Por ario:Matenkrepuska Cervino. Psalmo de David. Mia Dio, mia Dio, kial Vi forlasis min, Kaj estas malproksima de mia savo, de miaj plendaj paroloj?

2 Mia Dio, mi vokas en la tago, kaj Vi ne respondas; En la nokto, kaj mi ne trovas trankvilon.

3 Sed Vi estas sankta, Ho Vi, kiu loĝas inter la glorado de Izrael.

4 Vin fidis niaj patroj; Ili fidis, kaj Vi ilin helpis.

5 Al Vi ili kriadis kaj estis savataj; Vin ili fidis, kaj ili ne devis honti.

6 Sed mi estas vermo kaj ne homo; Mokata de la homoj, malestimata de la popolo.

7 Ĉiuj, kiuj min vidas, insultas min, Malfermegas la buŝon, balancas la kapon, dirante:

8 Li apogis sin al la Eternulo:Tiu helpu lin; Tiu savu lin, se Li amas lin.

9 Vi eltiris ja min el la ventro, Vi zorgis pri mi sur la brusto de mia patrino.

10 Al Vi mi estis ĵetita de post la momento de mia naskiĝo; De la ventro de mia patrino Vi estas mia Dio.

11 Ne malproksimiĝu de mi, Ĉar malfeliĉo estas proksima, kaj helpanton mi ne havas.

12 Ĉirkaŭis min multaj bovoj, Fortaj bovoj Baŝanaj stariĝis ĉirkaŭ mi.

13 Ili malfermegis kontraŭ mi siajn buŝojn, Kiel leono ŝiranta kaj krieganta.

14 Kiel akvo mi disverŝiĝis, Kaj disiĝis ĉiuj miaj ostoj; Mia koro fariĝis kiel vakso, Fandiĝis en mia interno.

15 Mia forto elsekiĝis kiel peco da poto; Mia lango algluiĝis al mia palato; Kaj Vi metas min en tomban polvon.

16 Ĉar ĉirkaŭis min hundoj; Amaso da malbonuloj staras ĉirkaŭ mi; Ili mordas miajn manojn kaj piedojn.

17 Mi povas kalkuli ĉiujn miajn ostojn; Ili rigardas kaj konstante rigardas.

18 Ili dividas miajn vestojn inter si, Pri mia tuniko ili lotas.

19 Sed Vi, ho Eternulo, ne malproksimiĝu; Mia forto, rapidu, por helpi min.

20 Savu de la glavo mian animon, Mian solan savu de la hundo.

21 Savu min de buŝo de leono, Kaj helpu min kontraŭ kornoj de bubaloj.

22 Mi predikos Vian nomon al miaj fratoj; En la mezo de popola kunveno mi Vin gloros.

23 Respektantoj de la Eternulo, gloru Lin; Tuta semo de Jakob, honoru Lin; Tuta semo de Izrael, estimegu Lin.

24 Ĉar Li ne malŝatis kaj ne malestimis la suferojn de premato, Kaj ne kaŝis antaŭ li Sian vizaĝon; Sed aŭskultis lin, kiam tiu kriis al Li.

25 Vin mi gloros en granda komunumo; Mi plenumos miajn promesojn antaŭ Liaj respektantoj.

26 La humiluloj manĝu kaj satiĝu, Gloru la Eternulon Liaj serĉantoj; Via koro vivu eterne.

27 Rememoros kaj revenos al la Eternulo ĉiuj finoj de la mondo; Kaj kliniĝos antaŭ Vi ĉiuj popolaj familioj.

28 Ĉar al la Eternulo apartenas la reĝado; Li reĝas super la popoloj.

29 Manĝos kaj kliniĝos ĉiuj grasuloj de la tero; Antaŭ Li genufleksos ĉiuj forirantaj al la tombo Kaj nepovantaj konservi sian animon viva.

30 Naskotaro Lin servos; Oni predikos pri mia Sinjoro al la estonta generacio.

31 Al naskota popolo oni venos kaj predikos Pri Lia justeco kaj pri Liaj faroj.

1 My God, my God, why hast thou forsaken me?

Why art thou so far from helping me, and from the words of my groaning?

2 O my God, I cry in the daytime, but thou answerest not;

And in the night season, and am not silent.

3 But thou art holy,

O thou that inhabitest the praises of Israel.

4 Our fathers trusted in thee:

They trusted, and thou didst deliver them.

5 They cried unto thee, and were delivered:

They trusted in thee, and were not put to shame.

6 But I am a worm, and no man;

A reproach of men, and despised of the people.

7 All they that see me laugh me to scorn:

They shoot out the lip, they shake the head, saying,

8 Commit thyself unto Jehovah;

let him deliver him:

Let him rescue him, seeing he delighteth in him.

9 But thou art he that took me out of the womb;

Thou didst make me trust when I was upon my mother’s breasts.

10 I was cast upon thee from the womb;

Thou art my God since my mother bare me.

11 Be not far from me; for trouble is near;

For there is none to help.

12 Many bulls have compassed me;

Strong bulls of Bashan have beset me round.

13 They gape upon me with their mouth,

As a ravening and a roaring lion.

14 I am poured out like water,

And all my bones are out of joint:

My heart is like wax;

It is melted within me.

15 My strength is dried up like a potsherd;

And my tongue cleaveth to my jaws;

And thou hast brought me into the dust of death.

16 For dogs have compassed me:

A company of evil-doers have inclosed me;

They pierced my hands and my feet.

17 I may count all my bones.

They look and stare upon me;

18 They part my garments among them,

And upon my vesture do they cast lots.

19 But be not thou far off, O Jehovah:

O thou my succor, haste thee to help me.

20 Deliver my soul from the sword,

My darling from the power of the dog.

21 Save me from the lion’s mouth;

Yea, from the horns of the wild-oxen thou hast answered me.

22 I will declare thy name unto my brethren:

In the midst of the assembly will I praise thee.

23 Ye that fear Jehovah, praise him;

All ye the seed of Jacob, glorify him;

And stand in awe of him, all ye the seed of Israel.

24 For he hath not despised nor abhorred the affliction of the afflicted;

Neither hath he hid his face from him;

But when he cried unto him, he heard.

25 Of thee cometh my praise in the great assembly:

I will pay my vows before them that fear him.

26 The meek shall eat and be satisfied;

They shall praise Jehovah that seek after him:

Let your heart live for ever.

27 All the ends of the earth shall remember and turn unto Jehovah;

And all the kindreds of the nations shall worship before thee.

28 For the kingdom is Jehovah’s;

And he is the ruler over the nations.

29 All the fat ones of the earth shall eat and worship:

All they that go down to the dust shall bow before him,

Even he that cannot keep his soul alive.

30 A seed shall serve him;

It shall be told of the Lord unto the next generation.

31 They shall come and shall declare his righteousness

Unto a people that shall be born, that he hath done it.