1 Kanto de suprenirado. Al la Eternulo mi vokis en mia sufero, Kaj Li aŭskultis min.

2 Ho Eternulo, savu mian animon de mensoga parolo, De falsa lango.

3 Kion Li donos al vi, Kaj kion Li alportos al vi, ho falsa lango?

4 Akrajn sagojn de fortulo Kun karboj genistaj.

5 Ve al mi, ke mi gastas en Meŝeĥ, Ke mi loĝas inter la tendoj de Kedar!

6 Tro longe loĝis mia animo Inter malamantoj de paco.

7 Mi estas pacema; Sed kiam mi ekparolas, ili komencas militon.

1 In my distress I cried unto Jehovah,

And he answered me.

2 Deliver my soul, O Jehovah, from lying lips,

And from a deceitful tongue.

3 What shall be given unto thee, and what shall be done more unto thee,

Thou deceitful tongue?

4 Sharp arrows of the mighty,

With coals of juniper.

5 Woe is me, that I sojourn in Meshech,

That I dwell among the tents of Kedar!

6 My soul hath long had her dwelling

With him that hateth peace.

7 I am for peace:

But when I speak, they are for war.