1 Preĝo de Moseo, homo de Dio. Mia Sinjoro, Vi estis por ni loĝejo De generacio al generacio.

2 Antaŭ ol la montoj naskiĝis Kaj Vi kreis la teron kaj la mondon, Kaj de eterne ĝis eterne, Vi estas Dio.

3 Vi venigas homon al polvo; Kaj Vi diras:Revenu, homidoj.

4 Ĉar mil jaroj estas en Viaj okuloj Kiel la hieraŭa tago, kiu pasis, Kaj kiel nokta gardoparto.

5 Vi forfluigas ilin torente, ili estas kiel sonĝo; Matene ili renoviĝas kiel herbo:

6 Matene ĝi floras kaj ĝermas, Vespere ĝi dehakiĝas kaj sekiĝas.

7 Jes, ni pereas de Via kolero, Kaj de Via kolerego ni neniiĝas.

8 Vi metis niajn malbonagojn antaŭ Vin, Nian kaŝitaĵon antaŭ la lumon de Via vizaĝo.

9 Ĉar ĉiuj niaj tagoj pasis sub Via kolero, Malaperis niaj jaroj, kiel sono.

10 La daŭro de nia vivo estas sepdek jaroj, Kaj ĉe forteco okdek jaroj; Kaj ilia tuta majesto estas penado kaj suferado, Ĉar ĝi forkuras rapide kaj ni forflugas.

11 Kiu scias la forton de Via kolero, Vian timindecon kaj Vian indignon?

12 Instruu nin kalkuli niajn tagojn, Por ke ni akiru saĝan koron.

13 Returnu Vin, ho Eternulo! Kiel longe? Kaj kompatu Viajn sklavojn.

14 Satigu nin matene per Via boneco; Kaj ni kantos kaj ĝojos en la daŭro de nia tuta vivo.

15 Ĝojigu nin tiel longe, kiel Vi nin premis, Tiom da jaroj, kiom ni vidis mizeron.

16 Al Viaj sklavoj aperu Viaj faroj, Kaj Via beleco al iliaj infanoj.

17 Kaj la favoro de la Eternulo, nia Dio, estu super ni; Kaj la faron de niaj manoj fortikigu al ni, Kaj fortikigu la faron de niaj manoj.

1 Lord, thou hast been our dwelling-place

In all generations.

2 Before the mountains were brought forth,

Or ever thou hadst formed the earth and the world,

Even from everlasting to everlasting, thou art God.

3 Thou turnest man to destruction,

And sayest, Return, ye children of men.

4 For a thousand years in thy sight

Are but as yesterday when it is past,

And as a watch in the night.

5 Thou carriest them away as with a flood; they are as a sleep:

In the morning they are like grass which groweth up.

6 In the morning it flourisheth, and groweth up;

In the evening it is cut down, and withereth.

7 For we are consumed in thine anger,

And in thy wrath are we troubled.

8 Thou hast set our iniquities before thee,

Our secret sins in the light of thy countenance.

9 For all our days are passed away in thy wrath:

We bring our years to an end as a sigh.

10 The days of our years are threescore years and ten,

Or even by reason of strength fourscore years;

Yet is their pride but labor and sorrow;

For it is soon gone, and we fly away.

11 Who knoweth the power of thine anger,

And thy wrath according to the fear that is due unto thee?

12 So teach us to number our days,

That we may get us a heart of wisdom.

13 Return, O Jehovah; how long?

And let it repent thee concerning thy servants.

14 Oh satisfy us in the morning with thy lovingkindness,

That we may rejoice and be glad all our days.

15 Make us glad according to the days wherein thou hast afflicted us,

And the years wherein we have seen evil.

16 Let thy work appear unto thy servants,

And thy glory upon their children.

17 And let the favor of the Lord our God be upon us;

And establish thou the work of our hands upon us;

Yea, the work of our hands establish thou it.