1 Al la ĥorestro. Instruo de la Koraĥidoj. Ho Dio, per niaj oreloj ni aŭdis, niaj patroj rakontis al ni, Kion Vi faris en iliaj tagoj, en tempo antikva.

2 Vi per Via mano forpelis popolojn, kaj ilin Vi enloĝigis; Popolojn Vi pereigis, kaj ilin Vi vastigis.

3 Ĉar ne per sia glavo ili akiris la teron, Kaj ne ilia brako helpis ilin; Sed nur Via dekstra mano kaj Via brako kaj la lumo de Via vizaĝo, Ĉar Vi ilin favoris.

4 Vi estas mia Reĝo, ho Dio; Disponu helpon al Jakob.

5 Per Vi ni disbatos niajn malamikojn; Per Via nomo ni piedpremos niajn kontraŭbatalantojn.

6 Ĉar ne mian pafarkon mi fidas, Mia glavo min ne helpos.

7 Sed Vi helpas nin kontraŭ niaj malamikoj, Kaj niajn malamantojn Vi kovras per honto.

8 Dion ni gloros ĉiutage, Kaj Vian nomon ni dankos eterne. Sela.

9 Tamen Vi nin forlasis kaj hontigis, Kaj Vi ne eliras kun nia militistaro.

10 Vi devigas nin forkuri de nia malamiko, Ke niaj malamantoj nin prirabu;

11 Vi fordonas nin por formanĝo, kiel ŝafojn, Kaj inter la popolojn Vi disĵetis nin;

12 Vi vendis Vian popolon por nenio, Kaj prenis por ili nenian prezon;

13 Vi faris nin malestimataĵo por niaj najbaroj, Mokataĵo kaj insultataĵo por niaj ĉirkaŭantoj;

14 Vi faris nin instrua ekzemplo por la popoloj, Ke la nacioj balancas pri ni la kapon.

15 Ĉiutage mia malhonoro estas antaŭ mi, Kaj honto kovras mian vizaĝon,

16 Pro la voĉo de mokanto kaj insultanto, Antaŭ la vizaĝo de malamiko kaj venĝanto.

17 Ĉio tio trafis nin, sed ni Vin ne forgesis, Kaj ni ne perfidiĝis al Via interligo.

18 Ne retiriĝis nia koro, Kaj niaj paŝoj ne deflankiĝis de Via vojo.

19 Kiam Vi batis nin sur loko de ŝakaloj Kaj kovris nin per ombro de morto,

20 Tiam se ni forgesus la nomon de nia Dio Kaj ni etendus niajn manojn al fremda dio:

21 Ĉu Dio tion ne trovus? Li ja scias la sekretojn de la koro.

22 Pro Vi ni ja estas mortigataj ĉiutage; Oni rigardas nin kiel ŝafojn por buĉo.

23 Leviĝu, kial Vi dormas, mia Sinjoro? Vekiĝu, ne forpuŝu por ĉiam.

24 Kial Vi kaŝas Vian vizaĝon, Forgesas nian mizeron kaj nian suferon?

25 Nia animo estas ja ĵetita en la polvon; Nia korpo kliniĝis al la tero.

26 Leviĝu; helpu kaj savu nin pro Via boneco.

1 We have heard with our ears, O God,

Our fathers have told us,

What work thou didst in their days,

In the days of old.

2 Thou didst drive out the nations with thy hand;

But them thou didst plant:

Thou didst afflict the peoples;

But them thou didst spread abroad.

3 For they gat not the land in possession by their own sword,

Neither did their own arm save them;

But thy right hand, and thine arm, and the light of thy countenance,

Because thou wast favorable unto them.

4 Thou art my King, O God:

Command deliverance for Jacob.

5 Through thee will we push down our adversaries:

Through thy name will we tread them under that rise up against us.

6 For I will not trust in my bow,

Neither shall my sword save me.

7 But thou hast saved us from our adversaries,

And hast put them to shame that hate us.

8 In God have we made our boast all the day long,

And we will give thanks unto thy name for ever. [Selah

9 But now thou hast cast us off, and brought us to dishonor,

And goest not forth with our hosts.

10 Thou makest us to turn back from the adversary;

And they that hate us take spoil for themselves.

11 Thou hast made us like sheep appointed for food,

And hast scattered us among the nations.

12 Thou sellest thy people for nought,

And hast not increased thy wealth by their price.

13 Thou makest us a reproach to our neighbors,

A scoffing and a derision to them that are round about us.

14 Thou makest us a byword among the nations,

A shaking of the head among the peoples.

15 All the day long is my dishonor before me,

And the shame of my face hath covered me,

16 For the voice of him that reproacheth and blasphemeth,

By reason of the enemy and the avenger.

17 All this is come upon us; yet have we not forgotten thee,

Neither have we dealt falsely in thy covenant.

18 Our heart is not turned back,

Neither have our steps declined from thy way,

19 That thou hast sore broken us in the place of jackals,

And covered us with the shadow of death.

20 If we have forgotten the name of our God,

Or spread forth our hands to a strange god;

21 Will not God search this out?

For he knoweth the secrets of the heart.

22 Yea, for thy sake are we killed all the day long;

We are accounted as sheep for the slaughter.

23 Awake, why sleepest thou, O Lord?

Arise, cast us not off for ever.

24 Wherefore hidest thou thy face,

And forgettest our affliction and our oppression?

25 For our soul is bowed down to the dust:

Our body cleaveth unto the earth.

26 Rise up for our help,

And redeem us for thy lovingkindness’ sake.